Pierre Petit
| Pierre Petit | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 18-an de julio 1904 (119-jaraĝa) |
| Lingvoj | Esperanto |
| Ŝtataneco | Francio |
| Okupo | |
| Okupo | kantisto • esperantisto |
Pierre PETIT (pöti) (naskiĝis la 18-an de julio 1904 en Reims) estis franco, redaktoro pri ŝipkonstruado.
Esperantiĝis en 1919. Sekretario de Esperanto-Grupo en Rosny-sous-Bois (1920-22), de la Federacio de la Pariza Regiono (1922-24), de SFPE (1923-24), administranto de SFPE (1924-29), helpsekretario (1924-29), konstanta sekretario (de 1929), vicdelegito de SFPE en KR (1932), kaj sekretario de la Plenpova komitato pri reorganizo de la neŭtrala Esperanta movado (1932-33). Laboris ĉefe pri la reorganizo de la Federacio de la Pariza Regiono (1921-22), kaj de SFPE (1922-24). Mirinde agema propagandisto per paroladoj ktp, kaj organizanto. Al li SFPE dankas multajn el siaj progresoj dum la dek lastaj jaroj. Publikigis rakonton pri vojaĝo en Italujo (en la „Tribune Espérantiste“).
En 1956, li estis vicprezidanto[1] de la Unuiĝo Franca por Esperanto.
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Arĥivo de la jaro 1956 de la revuo La Informilo
| Antaŭe: | Prezidanto de la Unuiĝo Esperantista Franca | Poste: |
|---|---|---|
| Jean Couteaux | 1946–1947 | Georges Warnier |
