Preĝejo Katarina de Aleksandrio (Budapeŝto)

Kirko Katarina de Aleksandrio
Kirko Katarina de Aleksandrio
paroĥopreĝejo • katolika preĝejo
Loko
Ŝtato	Hungario
Municipo	Budapeŝto, Vár (distrikto)
Bazaj informoj
Religio	kristanismo
Rito	romkatolika eklezio
provinco	Pest
diocezo	Esztergom-Budapeŝto
Statuso	paroĥa preĝejo
Arkitektura priskribo
Konstruado
Specifo
Konstrumaterialo	masonita
Ligiloj
	v • d • r

Historio[redakti | redakti fonton]

En la mezepoko supozeble estis tie jam kirko, ĉar arkeologoj trovis restaĵon de timpano. Estas fakto, ke en tiu ĉi loko dum dominado de turkoj moskeo funkciis. La katolikoj reokupis ĝin en 1686 kaj ili trakonstruis ĝin kapelo. La paroĥo ekfunkciis en 1702. Inter 1728-1736 oni alkonstruis navon, en 1738 la orgeno ekfunkciis, en 1749 kriptoj, en la sekva jaro turo estis konstruita. En 1765 lasta parto de la moskeo estis malkonstruita kaj oni konstruis novan sanktejon. Signifaj damaĝoj okazis dum incendio en la 1810-aj jaroj, poste dum la Hungara revolucio de 1848. Renoviĝo okazis en 1881, poste pro la 2-a mondmilito en la malfruaj 1940-aj jaroj.

La kirko situas laŭ la trotuaro en proksimeco de Erzsébet-ponto. La fasado estas malsimetria, maldekstre altiĝas la turo. Antaŭ la turo estas videbla ŝtonkruco ekde 1806. En la fasado oni konstruis 3 niĉojn. En la meza niĉo Sankta Katarina de Aleksandrio, en la aliaj du Karolo Borromeo kaj Sankta Gerardo estas videblaj. La absido estas duonronda. László Kimnach pentris la freskojn. Ene estis entombigita Dénes Perczel.