Ryū Murakami

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Ryū Murakami
Persona informo
村上 龍
Naskonomo 村上 龍之助
Naskiĝo 19-an de februaro 1952 (1952-02-19) (72-jaraĝa)
en Sasebo,  Japanio
Lingvoj japana vd
Ŝtataneco Japanio vd
Alma mater Musashino Art University vd
Profesio
Okupo verkistoscenaristo • romanisto • filmreĝisoro • eseisto • sciencfikcia verkisto vd
En TTT Oficiala retejo vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Ryū MURAKAMI (japane 村上 龍, Murakami Ryū ; naskiĝis la 19-an de februaro 1952 en Sasebo, gubernio Nagasako kiel Ryūnosuke Murakami (村上 龍之介, Murakami Ryūnosuke) estas japana reĝisoro, verkisto kaj scenaristo.

Liaj romanoj esploras homnaturon tra temoj de seniluziiĝo, droguzo, superrealismo, murdo kaj milito, metita kontraŭ la malhela fono de Japanio. Liaj plej konataj romanoj estas Ĉiuj Ombroj de Bluo ( japane: 限りなく透明に近いブルー kagirinaku al: mei-ni chikai buru), Ekrantesto (オーディション), Infanoj el la Stokejo ( Koin rokka beibiizu), Misosupo (イ ンザ・ミソスープ).

Murakami Ryū estas unu el la plej konataj reprezentantoj de japana literaturo internacie. En ĉi tiu kunteksto, la esprimo "la alia Murakami" estas ofte uzita por li, en humura aludo al la tutmonde tre populara japana verkisto Haruki Murakami [1].

Kariero[redakti | redakti fonton]

aljuĝado de la Akutagawa Premio por lia laboro Kagirinaku tōmei ni chikai burū (限りなく透明に近いブルー; Blue Lines on Transparent Skin. Tokyo Bottom Line ) en 1976 metis Literature Murakami de " junio ". bungaku ), kiu celas marki diferencon inter "alta literaturo" kaj malpeza literaturo. La fakto ke Murakami estas konsiderita la enfant terrible en la japana literatura sceno foje estas vidita kiel kontrasto al la fama literatura klasifiko.  Li estas unu el la plej eminentaj reprezentantoj de japana prekariatliteraturo [2].

Liaj porjunularaj verkoj povas esti priskribitaj kiel parte aŭtobiografiaj. Lia debuta romano, Blue Lines on Transparent Skin, prezentas enuajn adoleskantojn kiuj indulgiĝas pri "sekso, drogoj kaj rock'n'roll" vivstilo en japana urbo proksime de armea bazo. La verko montras paralelojn al la vivo de la aŭtoro ne nur per tiu ĉi loko, sed ankaŭ per la ĉeffiguro nomata "Ryu", kvankam arte troigita. En romano 69 li prenas la temon de studentaj movadoj en Japanio kaj priskribas "revolucion" per juna protagonisto en la japanaj provincoj [3].

Kun projektoj en ciferecaj amaskomunikiloj, Murakami ŝajnas esti malferminta plian kreivan amplekson por si mem. En 2010, li kaŭzis tumulton kiam li sciigis ke li publikigus sian romanon A Singing Whale kiel multmedia elŝuto por la iPad en kunlaboro kun Apple, anstataŭe de en libroformo kun la tradicia japana eldonisto Kōdansha.  La ​​cifereca romano enhavas videelementojn same kiel muzikpecojn komponitajn fare de japana muzikisto Ryūichi Sakamoto. Alia ekzemplo estas la videokanalo MurakamiRyuRVR, kiun li starigis sur la reta platformo Jutubo. La kanalo estis aktiva ĝis septembro 2012, la lasta video estas numero 276. Sur ĉi tiu platformo, Murakami publikigis filmetojn en kiuj li diskutis aktualaĵojn kun diversaj interparolantoj. [4] Liaj tekstoj estis adaptitaj fare de reĝisoroj kiel ekzemple Anno Hideaki kaj Takashi Miike kaj li kunlaboris kun bonkonataj japanaj artistoj, ekz. kun la muzikisto Ryūichi Sakamoto [5].

Verkaro[redakti | redakti fonton]

  • 1976: Kagirinaku tōmei ni chikai blue (限りなく透明に近いブルー, Kagirinaku tōmei ni chikai burū )
  • 1977: Umi no mukō de sensō ga hajimaru (海の向こうで戦争が始まる)
  • 1980: Coin Locker Babies (コインロッカー・ベイビーズ, Koin rokkā beibīzu )
  • 1983: Daijōbu My Friend (だいじょうぶマイ・フレンド, Daijōbu mai furendo )
  • 1985: Tenisknabo no yūutsu (テニスボーイの憂鬱, Tenisu bōi no yūutsu )
  • 1987: 69 sesdek naŭ ( 69 シクスティナイン, 69 shikusutinain )
  • 1987: Ai al gensō neniu faŝismo (愛と幻想のファシズム, Ai al gensō neniu fashizumu )
  • 1989: Raffles Hotel (ラッフルズホテル, Raffuruzu Hoteru )
  • 1991: Cocksucker Blues (コックサッカーブルース, kokku sakkā burūsu )
  • 1991: Chōdendō Nightclub (超電導ナイトクラブ, Chōdendō naito kurabu )
  • 1992: Ibizo (イビサ, Ibisa )
  • 1992: Nagasako Oranda Mura (長崎オランダ村)
  • 1993: Ekstazo (エクスタシー, Ekusutashī )
  • 1993: Fiĝioj neniu kobito (フィジーの小人, Fiji no kobito )
  • 1993: 368Y Par4 Dai-2-da (368Y Par4第2打)
  • 1993: Ongaku no kaigan (音楽の海岸)
  • 1994: Shōwa-kayō dai-zenshū (昭和歌謡大全集)
  • 1994: Gofungo no sekai (五分後の世界)
  • 1994: Trapikado (ピアッシング, piasshingu )
  • 1995: KYOKO
  • 1996: Hyuga Virus. Gofungo no sekai II _ _
  • 1996: Melankolio (メランコリア, Merankoria )
  • 1996: Love & Pop: Topaz II (ラブ&ポップ トパーズⅡ, Rabu & Poppu topāzu II )
  • 1996: Hajimete no yoru. Nidome no yoru. Saigo no yoru (はじめての夜 二度目の夜 最後の夜)
  • 1997: Aŭdicio (オーディション, Ōdishon )
  • 1997: Strangaj Tagoj (ストレンジ・デイズ, Sutorenji deizu )
  • 1997: En la Mizo-Supo (インザ・ミソスープ, In za miso sūpu )
  • 1998: Linio (ライン, Pluvo )
  • 2000: Kyōseichū (共生虫)
  • 2000: Kibō no kuni no exodus (希望の国のエクソダス, Kibō no kuni no ekusodasu )
  • 2001: Thanatos (タナトス, Tanatosu )
  • 2001: LA MASKO KLUBO
  • 2001: Saigo no kazoku (最後の家族)
  • 2001: Akuma no path tenshi no goal (悪魔のパス天使のゴール, Akuma no pasu Tenshi no gōru )
  • 2002: 2 tagoj 4 knabinoj. 2-nichikan de 4-nin no onna to sex suru hōhō (2days 4girls 2日間で4人の女とセックスする方法, 2days 4girls. 2-nichikan de 4-nin no suru de 4-nin no onna )
  • 2005: Hantō o deyo (半島を出よ)
  • 2010: Kantanta Baleno (歌うクジラ, Utau kujira ). Nur kiel iPad-elŝuto, inkluzive de videoj kaj muziko de Ryuichi Sakamoto.

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. Leopold Federmair: "Coin Locker Babys": Der andere Murakami, in: Der Standard.at, 4. Oktober 2015.
  2. Lisette Gebhardt (2010): Nach Einbruch der Dunkelheit. Zeitgenössische japanische Literatur im Zeichen des Prekären. Berlin: EB-Verlag.
  3. . Almost Transparent Blue. Alirita 17 February 2018.
  4. Kanal MurakamiRyuRVR auf YouTube.
  5. iBookstoreとともに「村上龍電子本製作所」が始動 (japane). ASCII Corporation (2013-03-08). Alirita 2014-06-29.

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]