Saltu al enhavo

Kunegunda de Pollando

El Vikipedio, la libera enciklopedio
(Alidirektita el Sankta Kinga)
Sankta
Kunegunda de Pollando
Persona informo
Naskiĝo 5-an de marto 1224 (1224-03-05)
en Esztergom
Morto 24-an de julio 1292 (1292-07-24) (68-jaraĝa)
en Stary Sącz
Religio katolika eklezio vd
Ŝtataneco Hungario
Reĝlando Pollando (1025–1385) Redakti la valoron en Wikidata vd
Familio
Dinastio Árpád-dinastio vd
Patro Béla la 4-a Redakti la valoron en Wikidata vd
Patrino Maria Laskarina (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Gefratoj Stefano la 5-a, Béla, Duke of Slavonia (en) Traduki, Sankta Margareta de Hungario, Anna of Hungary (en) Traduki, Elizabeth of Hungary, Duchess of Bavaria (en) Traduki, Yolanda of Poland (en) Traduki kaj Constance of Hungary, Queen of Galicia (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Edz(in)o Boleslao la 5-a la Ĉasta (1239 (Gregoria)–) Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo aristokrato
religious sister (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Sanktulino
Beatigo 1690 de Aleksandro la 8-a
Kanonizo 1999 de Johano Paŭlo la 2-a
Festotago 24-a de julio
Patroneco Litovio kaj Pollando
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr
Statuo de Sankta Kinga
Statuo de Sankta Kinga en la korto de klostro en Stary Sącz

Sankta Kunegunda, hungare Kinga, (1234-1292) el la Árpád-dinastio estis filino de hungara reĝo Béla la 4-a kaj edzino de Boleslao la 5-a, "la Ĉasta", pola reĝo.

Ŝi iĝis reĝino en aĝo de 15 kiel edzino de Boleslavo, princo de Krakovo, post kiam oni elektis ŝian edzon reĝo. La reĝa paro ĵurpromesis eternan virgecon (netuŝitecon t.n. jozefan geedziĝon), je peto kaj influo de Kinga. Tio okazis antaŭ la krakova episkopo Prandotha. Ili vivis kiel gefratoj en asketismo.

Kinga tre helpis la riĉiĝon, evoluon de la lando, sian geedziĝan heredon donacis ŝi por la defendo kontraŭ la mongoloj (40.000 ormarkojn). Post la mongola invado de 1241-42, la reĝino disdonis multajn subvenciojn por la rekonstruado.

Kinga konstruigis multajn templojn, klostrojn kaj okupiĝis pri ties ekipaĵoj. El tiuj konstruaĵoj plej gravas la franciska klostro, fondita en Stary Sącz, kiu iĝis kultura centro de Mez-Eŭropo.

Post morto de sia edzo, ŝi iĝis franciska klarisa monaĥino kaj eĉ dum la entombigo de la edzo aperis en vesto de tiu ordo. (1279)

Ŝi disdonis sian posedon inter la malriĉuloj kaj retiriĝis al monaĥinejo de Sandec, kie oni elektis ŝin prioro. Lastan parton de sia vivo ŝi dediĉis al preĝado, almozdonado, prizorgo de malsanuloj. Ŝi mortis en 1292, estis beatigita en 1690 de papo Aleksandro la 8-a, kaj sanktigita en 1999 de papo Johano Paŭlo la 2-a.

Ŝi estas patrono de Litovio kaj Pollando.

Ŝi hejmenveturis (Hungarion) en 1249 por peti helpon de sia patro por Pollando. Dum sia vizitvojaĝo ŝi petis sian patron en la salminejo doni salblokojn por la poloj. La patro plenumis tiun peton kaj Kinga - por signi la posedaĵon - ĵetis sian orringon en la minsapeon, kiun oni trovis post du jaroj en la pollanda Wieliczka, kie oni malfermis la tiean minejon (laŭ la legendo).

Festotago

[redakti | redakti fonton]

Literaturo

[redakti | redakti fonton]
  • Jan Długosz /Johannes Longinus/ (1415-1480): „Vita beatae Cunegundis" (1474)
  • Wojciech Ketrzynski: „Vita et miracula sanctae Kyngae ducissae Cracoviensis" (Lemberg, 1884)
  • Schmied W.: Die K.-Sage (1891)