Sveda Televido
| Sveda Televido | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| |||||
| negoco • entrepreno • publika elsendanto • produkta kompanio | |||||
| Komenco | 4-a de septembro 1956 vd | ||||
| Lando(j) | Svedio vd | ||||
| Sidejo | Stokholmo | ||||
| Membro de | Eŭropa Radio kaj Televido Unio vd | ||||
| Posedata de | Foundation Management for SR, SVT, and UR vd | ||||
| Filioj | SVT1 vd | ||||
| |||||
| Posedatoj | SVT1 • TV2 • SVT World • SVT24 • Kunskapskanalen • SVT Barn • SVT Play • Play Rapport • Öppet arkiv vd | ||||
| Agokampo | televido | ||||
| Retejo | Oficiala retejo | ||||
| Jura formo | aktiebolag | ||||
Sveriges Television (ankaŭ nomita SVT) estas la nacia publika dissendanto de Svedio. La sveda publika dissenda korporacio estas financita per televidkotizo pagita de ĉiuj posedantoj de televidriceviloj en Svedio; La kvanto de la kotizo estas determinita de la Riksdag. La Sveda publika dissenda korporacio estas akcifirmao, kaj povas esti priskribita kiel duon-sendependa organizaĵo. Kune kun la aliaj du dissendaj organizaĵoj en Svedio, Sveriges Radio kaj Sveriges Utbildningsradio, ĝi respondecas pri la publika dissendado de Svedio.
SVT konservis monopolon sur surtera dissendado de ĝia komenco en 1956 ĝis la komenco de la unua komerca televidkanalo en Svedio, TV4 en 1992, kaj dum 36 jaroj la nuraj televidstacioj en Svedio sur surtera dissendado estis posedataj de ĝi. La korporacio ankaŭ havis monopolon en la kampo de televido ĝenerale, ĝis la TV3- kanalo ekfunkciis en 1987. Hodiaŭ SVT daŭre estas la plej granda televidreto en Svedio, kun spektantaro de 36.4% de la spektadparto en Svedio. Hannah Starr funkciis kiel la ĉefoficisto de la kanalo ekde 2014 [1].
Historio[redakti | redakti fonton]
Kiam radio komencis dissendi en Svedio en la 1920-aj jaroj, la registaro elektis krei organizaĵon similan en stilo al tiu de la BBC. La publika radio-organizaĵo akiris monopolon pri radioelsendoj. La firmao estis organizita kiel limigita publika firmao, Radiotjänst, posedata fare de la gazetaro (60%) kaj la radioindustrio (40%). La ŝtato elsendis la radion per la telegrafo. En junio 1954, televidelsendoj komenciĝis en Svedio.
Komenco[redakti | redakti fonton]
En 1956, la Riksdag oficiale decidis ke televidelsendoj komenciĝus. La 4-an de septembro 1956, la regulaj televidelsendoj en Svedio estis lanĉitaj fare de la radioservo.
En 1957, ĉiutagaj elsendoj komenciĝis en Svedio kaj la radioservo ŝanĝis sian nomon al "Sveriges Radio" lige kun la jarkunveno en oktobro. Samtempe kun la nomŝanĝo, la proprieto de la organizaĵo ŝanĝiĝis - organizaĵoj kiuj reprezentis la ĝeneralan publikon en Svedio akiris 40% reprezentantaron, privataj entreprenoj tenis 20% kaj la ĵurnalistoj tenis pliajn 40%. En 1967, la metodo de reprezentantaro denove estis ŝanĝita al 60% por publiko, kaj la parto de la gazetaro estis reduktita al 20%.
La Futbala Mondpokalo 1958 ofte estas vidita kiel la okazaĵo kiu kaŭzis la sukceson de televido en Svedio. Post la elsendo de la Monda Pokalo estis lanĉita la 10.000-krona programo, kies celo estis gajni televidan ricevilon. La unua novaĵprogramo estis elsendo la 2-an de septembro 1958.
La Sveda Radioservo estis unu el la fondintoj de la Eŭropa Dissendado-Unio en 1950. La unua Eŭrovido-Kantokonkurso en Svedio estis okazigita la 1-an de junio 1958. La 1-an de oktobro 1959, la organizaĵo "Northern Vision" estis establita kunlabore kun la sekvaj dissendaj organizaĵoj: DR en Danio, NRK en Norvegio kaj YLE en Finnlando [2].
Komenco de TV2-elsendoj[redakti | redakti fonton]
Diskuto pri dua televidstacio okazis dum la 1960-aj jaroj. Rezulte TV2 komencis dissendi la 5-an de decembro 1969 kadre de la radioservo, sed intensa konkurenco okazis inter la du kanaloj. Samtempe estis lanĉitaj du novaj komentprogramoj: "Nun" ĉe TV1 kaj "Raporto" ĉe TV2.
1972 estis jaro kiu inkludis pliajn ŝanĝojn. La novaĵprogramo de TV2 estis revivigita kaj la novaĵfirmao de la radioservo komencis dissendi la novaĵelsendon sur ambaŭ kanaloj samtempe. La ĉefeldono estis elsendo je 19:30 kaj pli mallongaj elsendoj estis je 18:00 kaj 21:00. Tiu eldono estis elsendita samtempe dum jardekoj.
Testelsendoj en koloro okazis en 1966. En 1970 plenkolore komenciĝis elsendoj. Svedio elektis aliĝi al la eŭropa PAL -kolora televidnormo. En 1978 teleteksta dissendo komenciĝis en Svedio. La 12-an de marto 1979 estis elsendita la unua programo por aŭdmalkapabluloj: Artaĵoj kaj Libroj. La nomo de la teleteksta kanalo estis ŝanĝita en 1995 al SVT Text.
Establo de SVT[redakti | redakti fonton]
En 1978, la sveda parlamento decidis ke la radioservo rezignu siajn televidelsendojn, kiuj estos transdonitaj al nova organizaĵo. [3] La dividado efektive estis efektivigita en 1979.
La ŝanĝo estis kaŭzita de la deziro malcentralizi potencojn kaj certigi diversecon en enhavo. En la parlamento, ili volis ke la diverseco plibonigu la radion kaj eliru el la ombro de la televido.
En 1987, SVT ŝanĝis la naturon de ĝiaj elsendoj, kiam TV1 iĝis kanalo bazita sur enhavo de Stokholmo, dum enhavo de ekstere proponita al TV2, ankaŭ nomita "Channel Sweden".
La 14-an de novembro 1988, la teknika kvalito de la elsendoj estis ŝanĝita, kiam la elsendoj moviĝis al la NICAM-normo. En la sama jaro, TV4 komencis dissendi en Svedio, kaj SVT komencis dissendi en suda Finnlando, la kanalo poste estis nomita SVT World.
Komenco de la konkurado[redakti | redakti fonton]
Ĝis la malfruaj 1980-aj jaroj, TV1 kaj TV2 estis la nuraj kanaloj kiujn la sveda publiko povis laŭleĝe spekti, kun la escepto de tiuj kiuj vivis proksime de la limo kun najbaraj landoj, kaj povis ricevi elsendojn de ili. En la dua duono de la 1980-aj jaroj, kablotelevidaj retoj komencis vastiĝi en Svedio, kaj abonantoj finfine havis la ŝancon spekti multajn eksterlandajn satelitkanalojn. Inter ili estas la britaj Sky News- kanaloj, BBC Prime, la NBC Eŭropo-kanalo, la Eŭrosporto-kanalo kaj MTV.
La 31-an de decembro 1987, la skandinava kanalo TV3 estis en la aero, financita per reklamado kaj dissendado de Londono. Tamen, la kanalo ne trovis favoron inter la socialdemokratia registaro, kaj pluraj provoj estis faritaj por malpermesi la elsendojn per leĝdonaj ŝanĝoj kaj eĉ malpermeso de la uzo de parabolito. Tiel, la monopolo de SVT en sveda televido estis efike finita, kvankam komence la kanalo nur atingis malgrandan parton de svedaj domanaroj. Post la komenco de la elsendoj de la kanalo komenciĝis diskuto pri dissendado de reklamoj en tera televido. La diskutata propono temis pri permesi al la kanalo TV2 elsendi reklamojn, sed finfine oni decidis asigni frekvencon al tute nova kanalo, la kanalo TV4, kiu en 1991 komencis elsendi en la nacia reto kaj post kelkaj pliaj jaroj., iĝis pli populara ol TV1 kaj TV2, plejparte dank'al la "Bingoloto" distro " kiu altiris la plej grandan parton de la sveda spektantaro en la 90'oj.
Dum la 1990-aj jaroj, la publikaj dissendaj organizaĵoj en Svedio estis plurfoje organizitaj plurfoje. En 1992 la Riksdag decidis ke la Sveda Radioservo devus esti fermita. SR, UR kaj SVT iĝis tri tute sendependaj firmaoj. En la jaroj 1994-1996, ĉiu el ili estis posedata de fondaĵo, ĝis en 1996 estis decidite, ke la tri kompanioj devas esti posedataj de komuna fondaĵo.
Reorganizado okazis ene de SVT kaj de januaro 1, 1996, la reĝimo de dissendo de kanaloj TV1 kaj TV2 estis ĉesigita, kaj iliaj nomoj estis ŝanĝitaj al SVT1 kaj SVT2 respektive. En septembro 1997, la unua sezono de Robinson's Expedition estis elsendo kaj estis unu el la plej grandaj sukcesoj de SVT ĝis tiu tempo.
Niĉaj kanaloj en cifereca televido[redakti | redakti fonton]
La 1-an de April, 1999, SVT1 komencis dissendi sur la nova nacia cifereca reto. La cifereca novaĵkanalo SVT24 komencis dissendi la 15-an de marto, sekvita per kvin aliaj ciferecaj kanaloj.
La 26-an de junio 2001, la unua programo estis elsendo viva sur la larĝbenda kanalo SVT1 sur la surtera cifereca reto. Komence de 2002, la regionaj kanaloj estis nuligitaj kaj anstataŭigitaj la 14-an de januaro 2002 per SVT Extra. En 2003, SVT lanĉis du novajn ciferecajn kanalojn: SVT Barnkanalen por infanoj kaj 24.
Direkte al la fino de 2003, reorganizado estis aranĝita en la SVT-korporacio pro financaj kialoj. Kadre de la reorganizaĵo, la originaj produktadoj estis tranĉitaj kaj movitaj al produktado en Stokholmo, Göteborg, Malmö, ktp., sed ne en la tuta lando kiel ĝi estis antaŭe, ankaŭ en la periferio.
Enhavo[redakti | redakti fonton]
Novaĵo[redakti | redakti fonton]
Novaĵoj respondecas pri granda parto de la oferto de SVT. La unua novaĵprogramo Aktuellt komenciĝis en 1958. La raporto komenciĝis en 1969. En 1972 Aktuellt kaj Rapport iĝis du tute apartaj novaĵorganizoj sen kunlaboro. En la 1990-aj jaroj, la elsendoj estis vastigitaj, samtempe ke ambaŭ organizoj komencis iom kunlabori. En 2000, Rapport kaj Aktuellt estis kunfanditaj kun la lastatempe komencita SVT 24 kaj iĝis unu novaĵorganizo. La 15an de januaro 2001, ambaŭ novaĵprogramoj ŝanĝis lokojn, kun Rapport pri SVT 1, kaj Aktuellt pri SVT 2. La plej gravaj elsendoj en la vespero estas Rapport (je 19:30) kaj Aktuellt (je 21:00). Rapport dissendas pli mallongajn novaĵojn ĉirkaŭ la horloĝo sur la diversaj SVT-kanaloj. Ekde januaro 2007, Rapport ankaŭ dissendas specialan elsendon ĉe 21.30 je SVT 24 [4].
La 19an de novembro 2007, SVT komencis dissendi Nya Aktuellt, kio signifas ke spektantoj povas sekvi la redakciejon sur la interreto, tra Öppen Redaktion, la programo ricevis novan studion, kaj ke Jarl Alfredius kaj Anna Hedenmo iĝis la du ĉefaj prezentistoj. La programo nun funkcias nur je la 21-a ĉiudimanĉo ĝis vendredo. Sabatoj, Raporto estas montrita anstataŭe [5].
SVT disponigas novaĵprogramojn en diversaj minoritataj lingvoj: sveda signolingvo, kune kun komunaj elsendoj kun NRK (Norvega publika dissenda korporacio) kaj YLE (Finna publika dissenda korporacio).
Laŭ enketo farita en majo 2018, la Sveda Dissenda Korporacio estas perceptita kiel la plej fidinda en Svedio, kun 90% deklarante ke ili kredas ĝiajn elsendojn.
Distro[redakti | redakti fonton]
Distroprogramoj estas elsenditaj vendrede kaj sabate, kune kun popularaj sporteventoj celantaj altiri la pli maturan spektantaron.
La sveda publika dissendanto dissendas la Eŭrovido-Kantokonkurson, kiu estas tre populara en Svedio. La finalo estas spektita de 4 milionoj da spektantoj. La Sveda Dissendado-Entrepreno aranĝis la Eŭrovido-Kantokonkurson en 1985, 1992, 2000, 2013, 2016 kaj la Sveda Radio-Entrepreno aranĝis la konkurson en 1957.
SVT ankaŭ dissendis la programon "Robinson Mission" (1997-2004, 2009-2012), kio estas la origina sveda versio de Survival. La programo ricevis altan rangigon kaj finiĝis post sep sezonoj, kiam ĝi moviĝis al la komerca kanalo TV3, kie ĝi ricevis signife pli malaltajn rangigojn. En 2009, la programo revenis en nova sezono nomita "Robinson", kaj hodiaŭ ĝi estas elsendita sur la komerca kanalo TV4.
Sur la distra flanko, SVT estas precipe konata pro Melodifestivalen, la sveda respondo al Melodi Grand Prix. La konkurado estas organizita dum pluraj semajnoj ĉiun vintron kun duonfinalo ĉe diversaj lokoj en Svedio. Ĉiujare, la finalo estas inter la plej spektitaj programoj en Svedio kun pli ol 4 milionoj da spektantoj. SVT ankaŭ produktas Allsång på Skansen ĉiun someron.
"Sur la trako" - (1987-aktuale) estas populara distra spektaklo kie famuloj respondas demandojn ligitajn al malsamaj lokoj. La programo estas originala sveda formato, kiu estis vendita al aliaj landoj tra la mondo.
Multaj aliaj distraj programoj ankaŭ estas elsenditaj.
Dramo[redakti | redakti fonton]
SVT produktas dramon ekde la komenco de siaj elsendoj en 1954, kaj ekde tiam postlasis sufiĉe multajn produktadojn.
SVT produktas dramserialojn en pluraj malsamaj ĝenroj kaj formatoj. Lastatempaj dramserioj inkludas Vår tid er nag, 30 gradoj en februaro kaj Jordskott - same kiel sapoperoj kiel ekzemple Varuhuset, Rederiet kaj Andra avenyn.
Dramelsendoj en 2012 respondecis pri 50% de SVT-elsendoj, sekvitaj per komedioj (19%), suspenso kaj hororo (6%), ago (6%), enamiĝo (4%), fabeloj (4%), milito (2%), aventuro (2 %), fantazio kaj sciencfikcio (2 %) kaj alispeca enhavo (4 %).
Regionaj programoj[redakti | redakti fonton]
La unua regiona novaĵprogramo en la sveda korporacio, Sydnytt, dissendiĝis en 1970.
Aktuale en 2018, la Sveda publika dissenda korporacio dissendas 21 regionajn novaĵeldonojn kiel parto de la elsendoj de la korporacio.
Porinfanoj[redakti | redakti fonton]
Infana programo nomata "La Matena Programo" estas elsendo ĉiutage ekde la 6-a de januaro en la kanalo Barnkanalen. Lunde-merkrede vespere estas elsendita la porinfana programo "Boliboomba".
En 2002, la kanalo de infanoj, SVT Barnkanalen, estis establita.
La enhavproduktadoj por infanoj havas ĉiajn ĝenrojn: novaĵoj por infanoj, sportoj, distraĵoj, faktoj, dramoj kaj pli.
Fremdaĵoj[redakti | redakti fonton]
SVT ankaŭ dissendas internaciajn programojn. La akirprogramoj ofte estas elsenditaj kun dublado aŭ subtekstoj. Dublado okazas en infanprogramoj kaj kelkaj dokumentarioj. De la programoj aĉetitaj en 2005, 67% estis produktitaj en kontinenta Eŭropo kaj 31% en Nordameriko.
Kanaloj[redakti | redakti fonton]
La Sveda Dissendado-Entrepreno funkciigas kvin liniajn televidstaciojn elsenditaj en Svedio:
- SVT1 - la ĉefa kanalo de SVT, elsendaj dramoj, distro kaj aktualaĵoj.
- SVT2 - dissendas sportajn programojn, dokumentariojn kaj scion.
- SVT24 - plejparte dissendas sportojn kaj dissendas la infankanalon de SVT ĉiunokte.
- SVT Barnkanalen - la infankanalo de SVT. Elsendas ĉefe programojn por infanoj.
- Kunskapskanalen - la scikanalo, funkcias kunlabore kun la Instrua Radio, kaj plejparte dissendas edukajn programojn. Foje li ankaŭ dissendas diversajn sportajn eventojn, kaj iliaj elsendoj donas al li la plej altajn rangigojn.
La kanaloj SVT1 kaj SVT2 estas elsenditaj en HD-bildkvalito, la kanaloj SVT24 kaj SVT Barnkanalen ankaŭ estas elsenditaj en SD-elsenda kvalito.
Aldone al la kanaloj, SVT ankaŭ funkciigas la sekvajn servojn:
- SVT World - por svedaj parolantoj ekster Svedio (antaŭe nomita SVT Eŭropo). La servo finis sian elsendon la 30-an de aprilo 2017.
- SVT Teksto - teleteksta servo havebla tra SVT-televidkanaloj.
- svt.se - la retejo de la Sveda publika dissenda korporacio, kun ĉefe novaĵoj. La retejo foje estas ankaŭ referita kiel "la kanalo de SVT".
- SVT Play - retejo kun vivaj elsendoj kaj diversaj televidprogramoj de SVT.
- Arkivo - ĉiuj programoj elsenditaj antaŭ la 30-a de junio 2005.
Politika statuso[redakti | redakti fonton]
Kiel en multaj lokoj tra la mondo, kelkaj kritikis la novaĵelsendojn kiel partian favoron de la politika maldekstro en Svedio. Tiu aserto estis bazita sur la fakto ke, laŭ la SOM-Instituto ĉe la Universitato de Gotenburgo, neproporcia nombro da ĵurnalistoj apogis la socialismajn partiojn, komparite kun malplimulto kiu apogis la liberalajn konservativulojn aŭ centrajn partiojn komparite kun la sveda publiko.
En 1999 33% de ĵurnalistoj pri SVT aŭ SR (Sveda Radio-Servo) subtenis maldekstrajn partiojn, proksimume la saman kvanton kiel en komerca dissendado kaj la presita gazetaro, sed signife pli ol la ĝenerala publiko, kie 15% subtenis maldekstrajn partiojn.. Tamen, la studo finis ke la privataj politikaj opinioj de la ĵurnalistoj havas nur malmulte da efiko al ilia ĵurnalisma laboro kaj ke politikaj raportoj estas pritraktitaj nekonsiderante la politika alligiteco de la ĵurnalisto. Alia studo estis farita ĉe la Universitato de Gotenburgo dum la svedaj elektoj en 2006, en kiu la novaĵoj de SVT estis komparita kun la kvin plej grandaj gazetoj en la lando. La esplorado konkludis, ke la kovrado de "Raporto" estas la plej ekvilibra [6].
Spektado[redakti | redakti fonton]
Ekde la komenco de komerca dissendado, la totala spektanta parto de SVT-elsendoj konstante malpliiĝis kaj la ciferecaj kanaloj disponigis furiozan konkuron al SVT-elsendoj. En 1995, la TV4- kanalo iĝis la plej spektita, ĝis 2002 kiam la SVT1-kanalo reakiris la premieron. Alia transformo okazis en 2006 kiam la kanalo TV4 iĝis la plej spektita en Svedio.
La kombinita spektadparto de SVT-kanaloj falis de 50% en 1997 ĝis 40% en 2005. Tamen, en 2006 SVT restis la plej observita elsendo kun totala parto de 38.3%, kvankam ĉiuj tri ĉefaj komercaj kanaloj altiras pli altan parton de la 15- ĝis 24-jaraĝa spektantaro ol la du SVT-kanaloj [7].
Kredindeco[redakti | redakti fonton]
Laŭ diversaj testoj faritaj ĉie en Svedio koncerne la fidon de la spektantoj al la Sveda publika dissenda korporacio, la korporacio havas relative grandan kredindecon, kvankam ekde 2010 ekzistas iomete malsupreniĝa tendenco, kun la escepto de la mezurado en 2017, kiam ili eksciis tiun konfidon je la korporacio malpliiĝis je 6%, de 66% ĝis 60%, en la nombro da homoj, kiuj havas grandan aŭ sufiĉe altan konfidon al la korporacio. La mezuradoj de la Somm-Instituto en la jaroj 2010 ĝis 2016 ankaŭ indikas etan malkreskon de la konfido de la spektantoj [8].
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Ny avgift ersätter radio- och tv-avgiften – frågor och svar (svede). Registaro de Svedio (Regeringskansliet) (14 November 2018). Arkivita el la originalo je 15 November 2018. Alirita 25 November 2018.
- ↑ Hult, F.M. (2010). Swedish Television as a mechanism for language planning and policy. Language Problems and Language Planning, 34(2), 158-181.
- ↑ Riksdagsförvaltningen om radions och televisionens fortsatta verksamhet m.m. Proposition 1977/78:91 - Riksdagen www.riksdagen.se sv.
- ↑ Television i Sverige - Ägande och struktur, Ministry of Culture, 1996, p. 9
- ↑ Larsson, Sören (1998), Allt hände i Aktuellt - 40 år på en nyhetsredaktion, Sveriges Radios förlag, pp. 115–116, (ISBN 91-522-1806-6)
- ↑ Dagens Nyheter, June 9 2006. Arkivita el la originalo je 2007-08-04. Alirita 2023-12-03.
- ↑ Årsrapport 2006. Mms.se. Arkivita el la originalo je 2013-06-05. Alirita 2023-12-03.
- ↑ | Förtroendebarometern 2020: Polisen, V och SD får rekordstort förtroende – SVT och SR kraftigt polariserat (angle) (11 March 2020). Arkivita el la originalo je 11 March 2020. Alirita 13 March 2020.