Terarmeo de Ukrainio
| Terarmeo de Ukrainio | ||
|---|---|---|
| ||
| ||
| ||
| terarmeo | ||
| Komenco | februaro 1917 vd | |
| Lando(j) | Ukrainio vd | |
| Sidejo | Kievo | |
| Filioj | Aerorozvidka vd | |
La Terarmeoj de Ukrainio (ukraine Сухопутни Вийська ЗСУ, Sukhoputni Viys'ka), ankaŭ konata kiel la Ukraina Armeo, konsistigas la teran brakon de la Armitaj Fortoj de Ukrainio. Ili estis kreitaj de unuoj de la sovetiaj terarmeoj, inkluzive de tri armeaj distriktoj (Kievo, Karpataj kaj Odesaj armeaj distriktoj), kiuj estis sur ukraina grundo kiam Sovetunio kolapsis.
Ekde la sendependiĝo de Ukrainio de Sovetunio en 1991, Ukrainio konservis sian sovetian militan ekipaĵon. Ankaŭ, la armetrupoj estis sisteme reduktitaj ekde 1991. Ekde la komenco de la milito en Donbaso en aprilo 2014 en orienta Ukrainio, ĝi komencis altgradigi siajn armetrupojn. La terbrako havis 169,000 soldatojn aktuale en 2016 [1]. En 2016, 75% de la armea personaro deĵoris sub la dungadokontrakto. La terarmeoj de Ukrainio ankaŭ estis ekipitaj per pli modernaj tankoj, APCoj kaj multaj aliaj specoj de batalekipaĵo [2].
Aktuale en 2023, la Kirasa Armeatrupo de Ukrainio estas konsiderita unu el la plej grandaj kirasaj fortoj en la mondo, kaj la dua plej granda en Eŭropo, kun nur la Kirasa Armeatrupo de Rusio antaŭ ĝi.
Historio[redakti | redakti fonton]
.jpg)
Je ilia establado en 1991, la armetrupoj de Ukrainio inkludis ĉirkaŭ 780,000 virojn [3], 7,000 kirasajn veturilojn, 6,500 tankojn kaj 2,500 taktikajn atommisilojn. Tamen, la problemo kiun Ukrainio alfrontis estis ke dum ĝi havis enormajn armetrupojn, al ĝi mankis bonorda komanda strukturo. Tial, la 24-an de aŭgusto 1991, la Supera Konsilio de Ukrainio (Verĥovna Rada) aprobis la decidon transpreni ĉiujn armeajn unuojn de la iamaj sovetiaj armitaj fortoj, situantaj sur la teritorio de Ukrainio kaj samtempe establi la Ministerion de Defendo de Ukrainio [4].
Post la sendependecdeklaro de Ukrainio en 1991, Ukrainio heredis la 1-an Gvardarmeon, la 13-an armeon, la 38-an armeon, du tankarmeojn (la 6-an Tank-Armeon kaj la 8-an Tank-Armeon), kaj la 32-an armea korpuso (32-й Кеникой Кеникой Кеникой en Simferopolo. Krome, la 28-a Guards Motorized Rifle Division (MRD) kaj la 180-a MRD restis en Ukrainio, antaŭe estis sub la 14-a Guards Army kies ĉefsidejo estis en Tiraspolo, Moldavio. Komence de 1992, la rolo de komandanto de la terarmeoj estis difinita. Antaŭ la fino de 1992, la Kieva Armea Distrikto dissolvis, kaj Ukrainio utiligis siajn konstruaĵojn kiel militbazon por la Militministerio kaj la Ĉefa stabo. Dum la pozicio de Komandanto de la Teraj Trupoj estis kreita frue en 1992, pli ol du jaroj pasis antaŭ la unua nomumo de generalo kolonelo Vasily Sobkov, kiu estis nomumita la 7-an de aprilo 1994 [5] La jura kadro de la terarmeoj estis difinita en Artikolo 4 de la Leĝo "Pri la Armitaj Fortoj de Ukrainio". En tiu tempo, la terarmeoj ne havis apartan komandan korpuson, kaj estis rekte subigitaj al la ukraina Ĉefa stabo.
La establado de la terarmeoj kiel aparta armita servo estis realigita tra Prezidenta Dekreto 368/96 de la 23-an de majo 1996, "Pri la Teraj Trupoj de Ukrainio". En la sama jaro, la Tera Armkomando ankaŭ estis establita.
Reformo[redakti | redakti fonton]
Laŭ plano publikigita en 2000, la terarmeoj laŭsupoze reduktis la nombron da soldatoj de 300,000 tiutempe al 240,000 antaŭ 2015, kaj fari ŝanĝon de forto bazita sur parta rekrutado al plene profesia armeo [6]. La armetrupoj ricevis iom pli ol duonon de la 68 milionoj HR promesitaj por reformo en 2001, kaj sukcesis dissolvi naŭ batalionojn kaj fermi 21 lokajn armeajn bazojn.
Ekde 1991, la ukrainaj terarmeoj aĉetis sian militan ekipaĵon nur de Rusio kaj la aliaj CIS-landoj, kaj ankaŭ produktis kelkajn el sia ekipaĵo loke. Ĝis 2014 kaj la komenco de la milito en Donbaso, la defenda industrio en Ukrainio (Ochraboronprom) produktis ekipaĵon ĉefe por eksporto [7][8][9].
Komponaĵoj[redakti | redakti fonton]
La Mekanizita Infanterio kaj Kirasaj Trupoj estas la ĉefkomponaĵoj de la Ukraina Terarmeo. Ĝiaj ĉefaj celoj en okazo de milito estas kapti kaj teni celojn, teni poziciojn, defendi kontraŭ atako, penetri malamikajn liniojn kaj venki malamikajn fortojn.
Ekde la falo de Sovetunio, granda nombro da la iamaj sovetiaj mekanizitaj formacioj sur ukraina grundo estis dissolvita - la IISS diras, ke ili estis reduktitaj al 14 sekcioj en 1992. Aktuale en 2008 ekzistas du sekcioj, ses brigadoj kaj unu sendependa regimento. Hodiaŭ, ĉiuj mekanizitaj kaj kirasaj formacioj estas nomitaj brigadoj. Tamen, kelkaj iamaj sekcioj restas proksimaj al dividadforto.
La mekanizitaj infanteriobrigadoj, kune kun la pli juna motorizita infanterio, ĉasisto- kaj atakbrigadoj, konsistigas la Infanteriotrupon de la Ukraina Tera Trupo. La Kirasaj Fortoj konsistigas sian propran korpuson en ĉi tiu komponaĵo.
Organizo[redakti | redakti fonton]
_(27095245666).jpg)
La ĉefsidejo de la terarmeoj de la armetrupoj situas en Kievo. La unuoj rekte subigitaj al la ĉefsidejo inkludas, inter aliaj:
- Misila korpuso kaj Artilerio de la Terarmeoj
- Armea aviado, tio estas la aerkorpuso ligita al la terarmeo kaj respondeca por disponigado de aerkovro al la terbrako dum batalo.
- Trejnaj kaj instruaj unuoj
La Armeo de la Teraj Trupoj estas dividita en kvar funkciajn komandojn:
- Norda operacia komando (Norda Ukrainio) - ĉefsidejo en Ĉernihivo
- Suda operacia komando (Suda Ukrainio) - ĉefsidejo en Odeso
- Orienta operacia komando (orienta Ukrainio) - ĉefsidejo en Dnipro
- Okcidenta operacia komando (Okcidenta Ukrainio) - ĉefsidejo en Rivno
Bildaro[redakti | redakti fonton]
-
T-64 tanko -
BMP-2 batalo APC -
Grad- lanĉilo -
BM-27 Oragan raketlançilo -
Sistemo por lanĉado de balistikaj misiloj de mallonga distancoTuchaka-U" -
U-23-4M "Rokash"antiaviadila sistemo -
9K33 Osa surfacalaera misilsistemo -
Mi-24 batalpezhelicoptero -
"Strela-10" movebla surfacalaera misilsistemo
.jpg)
.jpg)
_(cropped).jpg)
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ "Полторак поставив сухопутні війська за приклад реформ в Україні". 13 December 2016. Archived from the original on 2018-03-01. Retrieved 2018-03-01.
- ↑ Archived copy. Arkivita el la originalo je 2017-12-25. Alirita 2017-12-24.
- ↑ The Ukrainian Military: From Degradation to Renewal - Foreign Policy Research Institute (en-US). Alirita 2021-07-22.
- ↑ The Ukrainian Military: From Degradation to Renewal - Foreign Policy Research Institute (en-US). Alirita 2021-07-22.
- ↑ Jane's Sentinel: Ukraine, 1994
- ↑ Archived copy. Arkivita el la originalo je 2007-11-27. Alirita 2007-09-24.
- ↑ In the Army Now: Answering Many Why's Arkivigite je 2015-01-08 per la retarkivo Wayback Machine, The Ukrainian Week (8 July 2014)
- ↑ Ukraine must stop importing Russian weapons, switch to NATO standards Arkivigite je 2014-12-18 per la retarkivo Wayback Machine, Interfax-Ukraine (18 December 2014)
- ↑ Poroshenko says military hardware will bring Ukraine's victory closer Arkivigite je 2016-08-24 per la retarkivo Wayback Machine, Interfax-Ukraine (24 August 2016)
Fontoj[redakti | redakti fonton]
- Internacia Instituto por Strategiaj Studoj, The Military Balance (La Militista Ekvilibro) 2006.
- Yuriy Yurchnya, 'La Armitaj Fortoj de Ukrainio,' Geneva Centro por DCAF, 2010.
Por plia legado[redakti | redakti fonton]
- Tkachuk, P.. (2022) Нарис історії Сухопутних військ Збройних Сил України (ukraine). Lviv: NASV, p. 45–46. ISBN 978-617-7689-01-9.
- Ben Lombardi, Ukrainian armed forces: Defence expenditure and military reform, Journal of Slavic Military Studies, Vol. 14, No. 3, version of record date 18 Dec 2007.
- James Sherr, "Ukraine's Defence Reform: An Update", Conflict Studies Research Centre, 2002
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- La Terarmeo de la Armitaj Fortoj de Ukrainio ĉe la Ministerio de Defendo de Ukrainio
- Armilaro de ukraina terameo ĉe la Ministerio de Defendo de Ukrainio
- Vepr Atenca Fusilo (enarkivigis 16 majon 2007)
- La ukraina terarmeo – uarmy.Iatp.org.ua
- Analizo de la ukraina Sekureca Politiko
- strategia defenda bulteno de Ukrainio (PDF)