Unulingveco
Unulingveco estas koncepto en socilingvistiko, psikologio kaj kognoscienco asocia al la fakto scipovi unusolan lingvon. Ĝi estas malo de dulingveco kaj de plurlingveco. La personoj kies gepatra lingvo estas tre disvastigitaj en la tuta mondo, kulture gravaj kaj ekonomie utilaj, havas grandan probablecon esti unulingvaj.
La unulingveco ege varias de kelkaj mondoregionoj al aliaj; por ekzemplo, en Afriko aŭ Barato la dulingveco (kaj foje trilingveco) estas la plej ofta, dum ĉe landoj kiel Kubo, Portugalio, Islando aŭ Japanio unulingveco estis preskaŭ la normalo antaŭ la grandaj migradoj de fino de la 20-a jarcento.
Esperanto estas unu el disvastigitaj lingvoj, kies parolantoj tute ne estas unulingvaj.
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
- En tiu ĉi artikolo estas uzita traduko de teksto el la artikolo Monolingüismo en la hispana Vikipedio.