Arthur Weber

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Arthur Weber
Persona informo
Aliaj nomoj Német Ákos
Naskiĝo la  18-an de aŭgusto 1888(nun 1888-08-18)
en  Hungara reĝlando,  Aŭstrio-Hungario Késmárk
Morto la 17-an de aŭgusto 1929
en  Germanio Berlino
Lingvoj francagermanahungara
Ŝtataneco Hungario
Alma mater Universitato Eötvös Loránd
Okupo
Okupo literaturhistoriisto • pedagogolektoroataŝeo
vdr

Arthur Weber [veber], laŭ la hungarlingve kutima nomordo Weber Arthur estis hungara ataŝeo, mezlerneja kaj altlerneja instruisto, literaturhistoriisto. Lia persona nomvarianto estis Artúr, lia pseŭdonimo estis Német Ákos.

Arthur Weber[1] naskiĝis la  18-an de aŭgusto 1888(nun 1888-08-18) en Késmárk (Hungara reĝlando, Aŭstrio-Hungario, nuntempa Kežmarok en Slovakio), li mortis la 17-an de aŭgusto 1929 en Berlino.

Biografio[redakti | redakti fonton]

Arthur Weber maturiĝis en gimnazio en sia naskiĝurbo, poste li akiris diplomon en Scienca Universitato de Budapeŝto en 1910. Inter 1911 – 1919 li instruis en kalvinana gimnazio en Budapeŝto, sed en la lernojaro 1918 li instruis ankaŭ en la universitato. Inter 1919-1923 li laboris en ministerio, poste li estis ataŝeo en Berlino ĝis sia frua morto. Li kontribuis hungare kaj germane.

Elektitaj kontribuoj[redakti | redakti fonton]

  • Zrinyi halála (1910)
  • Shakespeare hatása a vígjátékíró Vörösmartyra (1911)
  • Don Juan en Hongrie (1912)
  • Viharvirágok (teatraĵo, 1915)
  • A szepesi nyelvjárás-tanulmányozás története (1916)
  • Rauch, Erinnerungen eines Offlziers aus Altösterreich (1918)
  • Die Zipser-Deutschen (1919)
  • Német fonetikus társalgási nyelvkönyv (lernolibro, 1921)
  • Einsame und Verkannte (noveloj, 1925)
  • Graf Tisza und der Eintritt in den Weltkrieg (1927)

Fontoj[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]