Gianna Nannini
| Gianna Nannini | |
|---|---|
 En 2008. | |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 14-an de junio 1954 (69-jaraĝa) en Sieno |
| Lingvoj | itala • angla • germana |
| Loĝloko | Milano |
| Ŝtataneco | Italio |
| Alma mater | Universitato de Sieno |
| Familio | |
| Patro | Danilo Nannini |
| Frat(in)o | Alessandro Nannini |
| Infano | 1 |
| Okupo | |
| Okupo | kantaŭtoro • muzikisto • kantisto • kantoverkisto • komponisto • gitaristo • diskografa artisto |
| TTT | |
| Retejo | https://www.giannanannini.com/ |
Gianna Nannini (itala prononco [ˈdʒanna nanˈniːni]; 14a de junio 1954[1][2][3][4][5][6]) estas itala registra artisto, kantisto kaj kantoverkisto. Inter siaj kantoj, "Bello e impossibile" (1986) estis internacia sukceso en Aŭstrio, Germanio, Italio kaj Svisio.
Kariero[redakti | redakti fonton]
Nannini atingis sian unuan enlandan sukceson en 1979 per unuopaĵo "America" kaj la albumo California, kiu iĝis sukceso en kelkaj eŭropaj landoj. Ŝia internacia ekfamiĝo okazis en 1984 per la publikigo de sia sesa albumo, produktita ĉe Conny Plank nome Puzzle, kiu pintis inter la 10 plej altaj en pintolistoj de Aŭstrio, Germanio, Italio kaj Svisio. La unua unuopaĵo el la albumo, nome "Fotoromanza", estis subtenita de muzikfilmeto reĝisorita de Michelangelo Antonioni, kaj ricevis multajn muzikajn premiojn. Nannini faris longan turneon tra Eŭropo por subteni la albumon, kulmine en elstara ludado en la Montreux Jazz Festival.
Diskaro[redakti | redakti fonton]
- Gianna Nannini (1976)
- Una radura (1977)
- California (1979)
- G. N. (1981)
- Sconcerto Rock (1981, filmomuziko)
- Latin Lover (1982)
- Puzzle (1984)
- Tutto Live (1985, koncerte)
- Profumo (1986)
- Maschi e Altri (1987, kompilo)
- Malafemmina (1988)
- Scandalo (1990)
- Giannissima (1991, koncerte)
- Maschi e altri / Chicos y otros (1992)
- X Forza e x amore (1993)
- Dispetto (1995) No. 1 Italio
- Bomboloni (1996, kompilo)
- Cuore (1998) No. 2 Italio (Platinum)
- Momo (2002, filmomuziko)
- Aria (2002) No. 7 Italio, No. 29 Svisio
- Perle (2004) No. 6 Italio, No. 22 Svisio
- Grazie (2006) No. 1 Italio (7× Plateno), No. 12 Svisio, No. 32 Germanio
- Pia come la canto io (2007) No. 5 Italio
- Giannabest (2007, kompilo) No. 1 Italio (7× Plateno), No. 15 Portugalio, No. 23 Svisio, No. 32 Germanio
- Giannadream – Solo I Sogni Sono Veri (2009) No. 2 Italio (4× Plateno)
- Extradream – Solo I Sogni Sono Veri (2010)
- Io e te (2011) No. 1 Italio (4× Plateno)
- Inno (2013) No. 1 Italio (Plateno)
- Hitalia (2014) No. 1 Italio (3× Plateno)
- Hitstory (2015) No. 5 Italio (Oro), No. 51 Svisio
- Amore gigante (2017) No. 2 Italio (Oro), No. 14 Svisio
- La differenza (2019) No. 4 Italio
Notoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Who Is Who En webarchive [1] 21a de decembro 2011
- ↑ Bello e possibile, de Francesco Burroni, publikigita en Left n° 34 de 3a de septembro 2010, p. 7; Burroni, lerneja kolego de Nannini, deklaras, ke ŝi nakiĝis samjare kiel li mem, nome en 1954.
- ↑ Gianna Nannini madre con la tecnica proibita itale
- ↑ HITALY certificate of incorporation
- ↑ 'Il sesso non basta, voglio l'anima'. Gianna crede nell'Amore gigante (itale). Alirita 8a de septembro 2018.
- ↑ Birth certificate itale
Bibliografio[redakti | redakti fonton]
- Gianni Brunelli; Christoph Mann; Giannana Nannini (prefaco) (1990). Osteria Le Logge [Die Küche der Toskana] (in Italian and German). Munich: Hugendubel. p. 95. ISBN 9783880344679. OCLC 643636344 – via archive.is.