Iwona, księżniczka Burgunda

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Iwona, księżniczka Burgunda
literatura verko
Aŭtoroj
Aŭtoro Witold Gombrowicz
Lingvoj
Lingvo pola lingvo
Eldonado
Eldondato 1958
Eldonejo State Publishing Institute PIW
vdr

Ivon Princino de Burgonjo (pole Iwona, księżniczka Burgunda) estas nigra komedia teatraĵo verkita de la pola dramisto Witold Gombrowicz el 1938. Tio estas la unua teatraĵo de Gombrowicz, konsiderita unu el la patroj de la Teatro de la Absurdo. Ĉi tiu estas la plej montrita teatraĵo de Gombrowicz. "Princino Yvonne" unue estis publikigita en Varsovio en 1958. Ĝi unue estis publikigita en Francio en 1965.

Daniel Chernish, "Princino Yvonne", Ponto
Efrat Ben-Zur kiel la Reĝino de Oguzetta kaj Mickey Leon kiel Reĝo Ignaco, "Princino Yvonne", Gesher
Dana Ivgi kiel Yvonne, en la teatraĵo "Princess Yvonne", Gesher Theatre, 2011

Historio de produktado[redakti | redakti fonton]

La premiero de "Princino Yvonne" okazis en la Palaco de Kulturo kaj Scienco, prezentita en la Pola Armeo-Teatro, en novembro 1957, reĝisorita de Halina Mikołajska. Barbara Krafftówna ludis kiel Yvonne. La teatraĵo estis montrita dum nur du monatoj, ĝis februaro 1958. La venonta produktado de la teatraĵo estis ĉe la Reĝa Drameca Teatro en Stokholmo en 1965, reĝisorita fare de Alf Sjöberg. La teatraĵo unue estis enscenigita en Francio, reĝisorita fare de Jorge Lavelli, ĉe la Théâtre de Burgundy en aŭgusto 1965 kaj poste ĉe la Théâtre de France en Parizo en septembro de tiu jaro.

Intriga resumo[redakti | redakti fonton]

Juna kaj mallerta Iwona aperas en la parko kun du onklinoj, kiuj riproĉas al la knabino ĉiuj ŝiaj difektoj, ne nur en beleco. Ŝi estas silenta, malbela, kaj ĉiokaze ŝajnas virino de la malsupera klaso. Princo Filipo kun du amikoj ankaŭ estas tie: Cyril kaj Cyprian. Ankaŭ Iza, la kortega sinjorino, estas tie. Post mallonga pripensado kaj aŭskultado de la plendoj de la onklinoj, la princo, kiu estas enuigita de siaj sukcesoj en la mondo de amo, decidas fianĉiĝi kun Iwona (je malkontento de la ĉeestantoj, precipe Cyril, kaj al la ĝojo de la onklinoj). Ŝi ĝenas la princon tiel multe ke li ankoraŭ decidas, ke li devas geedziĝi kun ŝi por pruvi, ke li ne estas submetita al la akceptitaj sociaj kodoj. Li alportas ŝin al la reĝa kortego, kiu estas supere instituciigita. Post kortega tempeto, la Reĝo Ignaco kun Reĝino Margareta, la ĉambelano kaj kortegaj sinjorinoj aperas ĉe la palaco. La tuta reĝa familio kaj la korteganoj partoprenas en la misuzo de Yvonne: ili krias al ŝi, mokas, insultas kaj ŝi silentas. En la procezo, ĉiuj malbonaj kvalitoj, per kiuj la reĝa kortego estas infektita, estas elmontritaj: malvirteco, sadismo, ŝajnigo, humiligo kaj hipokriteco. La silentoj de Yvonne plue iritas la korteganojn, ĝis ili finfine decidas murdi ŝin.