Nino Ferrer
Nino Ferrer | |
---|---|
Naskonomo | Nino Agostino Arturo Maria Ferrari |
Naskiĝo | la 15-an de aŭgusto 1934 en Ĝenovo, Italio |
Morto | la 13-an de aŭgusto 1998 en Montcuq, Francio |
Ĝenroj | Ĵazo, ritmenbluso, pop-muziko, roko, progresiva roko |
Profesio | Aŭtoro-komponisto-interpretisto, produktoro |
Instrumentoj | Baso, gitaro, banĝo, piano, kontrabaso, frapinstrumentoj |
Aktivaj jaroj | 1959-1998 |
Eldoninto | Riviera, CBS, WEA, Vogue, Fnac Music, Barclay |
Retejo | nino-ferrer.com |
Persona informo | |
Naskonomo | Agostino Arturo Maria Ferrari |
Aliaj nomoj | Nino Ferrer |
Mortokialo | Pafvundo |
Lingvoj | franca |
Ŝtataneco | Francio (1989–) Italio |
Alma mater | Saint-Jean de Passy (en) |
Okupo | |
Okupo | kantisto antropologo kantaŭtoro |
TTT | |
Retejo | https://nino-ferrer.com |
Nino Agostino Arturo Maria Ferrari, alinome Nino Ferrer (naskiĝis la 15-an de aŭgusto 1934 , en Ĝenovo, Italio, mortis la 13-an de aŭgusto 1998, en Montcuq, Lot, Francio) estis kantisto, aŭtoro kaj komponisto ital-franca.
Biografio
[redakti | redakti fonton]Li naskiĝis en familio ital-franca. La unuajn kvin jarojn li pasigis en Nov-Kaledonio, kie lia patro laboris. Poste li kaj lia patrino vivis en Francio, el kie, ĉe Kristnasko 1939, ili ne povis foriri pro la fakto ke Eŭropo estis jam en la Dua Mondmilito.
Post tio ili pasigis kelkajn pezajn monmankajn jarojn en Italio, kie la patrino de la estonta muzikisto estis malestimata pro tio, ke ŝi estas franca (Italio batalis flanke de Nazia Germanio).
En 1947 la familio estis reunuigita kaj ekloĝis en Parizo. Pro la fakto, ke liaj gepatroj estis sufiĉe riĉaj, Nino havis la ŝancon akiri bonan edukadon. Li interesiĝis pri etnologio kaj antikva arkeologio, sed li havis multajn aliajn interesojn. Li bone desegnis kaj lernis pianon, gitaron, klarneton, trombonon, trumpeton.
Morto
[redakti | redakti fonton]En julio 1998 lia patrino mortis en la aĝo de 86 jaroj, post longa malsano. Monaton poste, du tagojn antaŭ sia 64-a datreveno, Nino Ferrer memmortiĝis pafante sin en la koro. Li ne havis tempon por registri novan (kaj antaŭvidite lastan) studi-albumon "Suite et fin".
Gravaj sukcesoj
[redakti | redakti fonton]- 1965: "Mirza"
- 1969: "Les Cornichons"
- 1972: "La Maison près de la Fontaine"
- 1975: "Le Sud"
Studi-albumoj
[redakti | redakti fonton]- 1966: enregistrement Public
- 1967: Nino Ferrer
- 1969: Nino Ferrer
- 1971: Métronomie
- 1972: Nino Ferrer & Leggs
- 1974: Nino Kaj Radiah
- 1975: Suite En Oeuf
- 1977: Véritables Variétés Verdâtres
- 1979: Blanat
- 1980: La Carmencita
- 1982: Ex Libris
- 1983: Rock' N ' Roll Cow-boy
- 1986: 13e Album
- 1993: La Désabusion
- 1993: La Vie Chez Les Automobiles
Koncert-albumoj
[redakti | redakti fonton]- 1970: Rats and roll
- 1995: Concert Chez Harry
Eksteraj ligiloj
[redakti | redakti fonton]- Oficiala retejo
- Artikolo pri la kanto La Sudo
- Diskografio sur la retejo Musikafrance Arkivigite je 2018-04-09 per la retarkivo Wayback Machine
- Raportaĵo de Francio 5 pri Nino Ferrer
- Video[rompita ligilo] : Nino Ferrer en 1967; li esprimas sin pri sia kanto Mao kaj moa
- Biografio sur la retejo Amarok
- Biografio sur Dandy-Magazine.Com
- (angle) Nino Ferrer sur Interreta filma datumbazo