Soliman (elefanto)

Soliman ĉe Wasserburg am Inn, datita de la 24-a de januaro 1552; Michael Minck.

Soliman (naskiĝis ĉirkaŭ 1540 en Hindujo; mortis 18-an de decembro 1553 en Vieno) estis hinda elefanto donacita de Johana de Hispanujo, la filino de la imperiestro Karolo la 5-a kaj de Izabela de Portugalujo, al Maksimiliano, la nevo de la imperiestro kaj posta imperiestro Maksimiliano la 2-a. Ĝi estis la unua elefanto en Vieno kaj postlasis la plej multajn spurojn inter ĉiuj elefantoj donacitaj en Eŭropo.

Historia fono

Diplomatia kutimo inter la eŭropaj regantoj estis ekde la 13-a jarcento la donacado de elefantoj. Jam ĉirkaŭ la jaro 800 la kalifo Harun ar-Raŝid donacis al Karolo la Granda la elefanton Abul Abbas, kiu estas nome dokumentita. Aliaj dokumentitaj elefantdonacoj estas la elefanto de Cremona donacita al Frederiko la 2-a kaj tiu de Ludoviko la 9-a donacita al Henriko la 3-a. Nome konata estis ankaŭ Hanno donacita de Emanuelo la 1-a al la papo Leono la 10-a. Ludoviko la 14-a tenis dum 13 jaroj afrikan elefanton en menaĝerio en Versailles.

Maksimiliano, kiu edziĝis en 1548 al sia kuzino Maria de Hispanujo kaj ricevis de sia imperiestra onklo Karolo la 5-a la hispanan regentecon konatiĝis kiel 24-jarulo en Madrido en 1551 kun Soliman. La 14-jaraĝa Johano, la plej juna filino de Karolo la 5-a, fratino de Maria kaj do samtempe kuzino kaj bofratino de Maksimiliano ricevis la elefanton de sia estonta edzo, princo Johano de Brazilo, filo de la reĝo Johano la 3-a de Portugalujo.

Vojaĝoj

La vojo de Soliman en 1551/52 tra Tirolo sur mapo de 1888, kiu korespondas al la nuna Breneroaŭtoŝoseo

Soliman, kiu kiel Hanno estis hinda elefanto, venis de la portugalaj kolonioj unue al Lisbono kaj de tie al Hispanujo. Fonto el januaro 1552 mencias ĝin kiel 12-jara virelefanto. Vintre 1551/52 ĝi piediris de Madrido al Vieno.

De Madrido al Trento

Akompanata de Maksimiliano, de ties edzino Maria kaj iliaj du gefiloj kaj granda sekvantaro, ĝi estis sendita kune kun sia mahout, la hinda flegisto, al vojo tra la ibera duoninsulo al Barcelono, kie ĉiuj enŝipiĝis al Ĝenovo. En skribaĵo la reĝo Johano la 3-a de Portugalujo rekomendis al la nova posedanto Maksimiliano la nomon "Soliman" por la besto, por ke la habsburga malamiko, la sultano Sulejmano la 1-a estu "kiel via sklavo kaj tiel humiligata". La 12-an de novembro 1551 Soliman antingis Ĝenovon kaj de tie celis tra Milano, Cremona kaj Mantua norden. Tra la valo de Adiĝo la grupo atingis Trenton la 13-an de decembro 1551, kie okazis la koncilio de Trento kaj Soliman okazigis certe ne senvole grandan atentemon. Oni starigis lignan statuon de la besto en la urbo el kiu estis pafita artfajraĵo. La eniro de Soliman estis kvazaŭ triumfo.

De Innsbruck al Vieno

La Elefantodomo en Vieno. Kuprogravuraĵo, ĉirkaŭ 1720; ero

Medaliono memore al Soliman, 1554, Michael Fuchs (spegula fondaĵo).

Eksteraj ligiloj

• La legendo de la unua elefanto en Vieno