Demokrata Partio (Italio)

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Demokrata Partio
emblemo
partio
Komenco 14-a de oktobro 2007 vd
Antaŭe Demokratoj de Maldekstro • Demokratio estas Libereco — La Lekanto • European Republicans Movement • Meza Italio • Reformist Alliance vd
Poste Alianco por Italio • Toward North • Ebla • Future to the Left • Artikolo 1 - Demokrata kaj Progresivisma Movado • European Republicans Movement • Agado • Viva Italio vd
Lando(j) Italio vd
Sidejo Romo
Ideologio

socialdemokratio • Kristana maldekstro • poreŭropismo • Tria Vojo • socialliberalismo

Fondinto(j) Walter Veltroni vd
Ĉefestro(j) Valentina Cuppi • Matteo Orfini • Romano Prodi • Rosy Bindi • Gianni Cuperlo • Paolo Gentiloni vd
Membro de Partio de Eŭropaj Socialdemokratoj • Progresema Alianco vd
Retejo Oficiala retejo
vdr
Demokrata Partio
Partito Democratico
partio
Lando  Italio
Estro Nicola Zingaretti
Fondiĝo 2007
Lingvo(j) Itala
Ĉefa sidejo Romo
Ideologio Sociala demokratio
Sociala kristanismo[1]
Sociala liberalismo
Eŭropismo[2],
Verda politiko[3].
Retejo partitodemocratico.it
vdr

La itala Demokrata Partio estas centr-maldekstra politika partio kiu estis kreita en 2007. Ĝi estas la rezulto de la kuniĝo de la du ĉefaj centraj-maldekstraj partioj en Italio, la Demokrata Partio de la Maldekstro kaj la "Margherita". Kelkaj aliaj pli malgrandaj partioj ankaŭ fariĝis parto de la Demokrata Partio.

En oktobro 2007, la urbestro de Romo Walter Veltroni estis elektita kiel gvidanto de la partio, en malfermita elekto en kiu partoprenis tri milionoj da homoj. La Demokrata Partio prezentiĝis en la ĝeneralaj elektoj en 2008, kaj ĝi iĝis ĉefa maldekstra partio. Ĝia plej granda rivalo estas La Popolo de Libereco, la partio de Silvio Berlusconi.

Printempe en 2009, post malsukcesa regiona balotado en Sardio, Veltroni demisiis kaj la vicestro Dario Franceschini iĝis provizora estro. Novaj malfermitaj elektoj okazis la 25-an de oktobro 2009; anoncis sian kandidatiĝon Pier Luigi Bersani, senatano kaj ĥirurgo Ignazio Marino, kaj Franceschini mem. La balotadon venkis Bersani, kiu ekde tiam rolas kiel estro de la partio. En 2013, post la "ne venko" kaj la ne okazinta elektado kiel prezidanto de la Respubliko de Romano Prodi, Bersani kaj Bindi demisiis. La 11 majo estis elektita Guglielmo Epifani kiel prezidanto de la Partio

Partiestroj[redakti | redakti fonton]

Sekretarioj[redakti | redakti fonton]

Prezidantoj[redakti | redakti fonton]

Notoj[redakti | redakti fonton]