Saltu al enhavo

Auguste Mariette

Nuna versio (nereviziita)
El Vikipedio, la libera enciklopedio
Auguste Mariette
Persona informo
Auguste Mariette
François Auguste Ferdinand Mariette
Naskonomo François Auguste Ferdinand Mariette
Naskiĝo 11-an de februaro 1821 (1821-02-11)
en Boulogne-sur-Mer
Morto 18-an de januaro 1881 (1881-01-18) (59-jaraĝa)
en Kairo
Mortis pro Naturaj kialoj Redakti la valoron en Wikidata vd
Mortis per Diabeto Redakti la valoron en Wikidata vd
Tombo Kairo Redakti la valoron en Wikidata vd
Lingvoj franca vd
Ŝtataneco Francio Redakti la valoron en Wikidata vd
Subskribo Auguste Mariette
Memorigilo Auguste Mariette
Profesio
Okupo egiptologo
kuratoro
arkeologo
verkisto Redakti la valoron en Wikidata vd
Laborkampo Egiptologio Redakti la valoron en Wikidata vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Edouard Auguste MARIETTE (naskiĝis je 11-a de februaro, 1821 en Boulogne-sur-Mer, mortis la 19-an de januaro, 1881 en Kairo) estis ĉefa arkeologo kaj egiptologo de sia gereracio. Li fondis la Egiptan Muzeon en Bulako apud Kairo.

Statuo de Mariette en Bulonjo-ĉe-Maro.

En 1848 li fariĝis oficisto de la egipta fako de Louvre. En 1850 li foriris al Egiptio kaj esploris la nekropolon en Memfiso, ĉe kio li malkovris Serapejon, tombejon de sanktaj virbovoj Apisoj. La franca registaro liberigis monon por plua esplorado, kies rezulto estis malkovro de multaj mastaboj.

En 1854 li revenis en Parizon, sed en 1858 li jam denove vojaĝis al Egiptio. Kedivo Said nomumis lin direktoro de ĉiuj elfosejoj en la teritorio de la antikvaj setlejoj. En Bulako li fondis faman muzeon, kie estis akumulataj ĉiuj trovaĵoj. Kedivo Ismailo nomumis lin paŝao.

Fine de la vivo li havis problemojn kun diabeto, kiu por tempe paralizis liajn piedojn.

Li estis ankaŭ aŭtoro de rakonto, laŭ kiu liainstige Antonio Ghislanzoni kaj Camille du Locle verkis scenaron por la opero Aida de Giuseppe Verdi. La opero estis destinita por inaŭguro de la Sueza kanalo, sed Verdi ricevis la scenaron malfrue, la kanalon inaŭguris Rigoletto, dum Aida premieris nur post du jaroj.

Por studi hieroglifojn estas gravaj liaj sciencaj verkoj.

  • Le Sérapéum de Memphis (Serapejo de Memfiso, 1857)
  • Notice des principaŭ monuments du musée de Boulacq (Notoj pri ĉefaj monumentoj de muzeo en Bulako, 1864)
  • Abydos (1870-1880)
  • Les papyrus égyptiens du musée de Boulacq (Egiptaj papirusoj en la muzeo de Bulako, 1871 ĝis 1877)
  • Monuments divers (Diversaj monumentoj, 1872-1879)
  • Denderah (1873-80)
  • Karnak (Karnako, 1875)
  • Les listes géograph. des pylônes de Karnak (Geografiaj kartoj de pilonoj en Karnako, 1875)
  • Deir-el-bahari (1877)
  • Les Mastabas de l'ancien empire (Mastaboj de la antikva imperio, 1882-1889)

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]