Pāvilosta

Pāvilosta
Urbo
Rivero Saka en Pāvilosta
Flago Blazono
Lando	Latvio
Municipo	Dienvidkurzeme, "Suda Kuronio"
Historia regiono	Kuronio
Rivero	Saka
Koordinatoj	56° 53′ 21″ N 21° 10′ 37″ O (mapo)
Areo	6,3 km² (630 ha)
Loĝantaro	860 (29.01.2021)
Denseco	136,51 loĝ./km²
Urborajtoj	1991
Horzono	EET (UTC+2)
- somera tempo	EEST (UTC+3)
Poŝtkodo	LV-3466
Vikimedia Komunejo: Pāvilosta
Retpaĝo: pavilosta.lv

Pāvilosta - jen latve, historie ankaŭ germane Paulshafen, ambaŭ nomoj nur uzatas ekde la jaro 1879, vidu sube - estas havena urbo en Latvia historia regiono Kuronio, en la okcidento de Latvio. Ĝi ekde julio 2021 apartenas al la tiam fondita municipo Dienvidkurzeme, "municipo Suda Kuronio", kaj situas en okcidenta parto de la municipo apud la Balta Maro. Ĉe la enfluejo de rivero Saka (rivero nur 6 kilometrojn longa, kreita per kunfluo de la riveretoj Tebra iom pli norde kaj Durbe iom pli sude) en la maron ekzistas haveno. La distancoj al la plej gravaj centroj estas 46 km de Grobiņa, 53 km de Liepāja kaj 210 km de Rigo. Laŭ la stato de la jaro 2023 en la urbo vivis 817 personoj sur areo de 6,07 kvadrataj kilometroj, kio rezultigas loĝdenson de 135 loĝantoj/km².

Historio

Jam en la 13-a jarcento, kurona haveno Saka situis ĉe la enfluejo de la samnoma rivero. La haveno unuafoje dokumente estis menciita en traktato de 1253 de la germanlingva Livonia Ordeno, kiu tiam finkonkeris la regionon. Ekde tiu jaro la areo estis regita de la same germanlingva episkoplando de Kuronio, poste de la aŭtonoma regiono Piltene.

En 1795 la Piltene regiono, kune kun Saka haveno, estis aneksita al la Rusia Imperio, kaj en 1797 ĝi integriĝis en la Kuronian provincon.

En 1879 komenciĝis la konstruado de plentaŭga haveno kaj vilaĝo, kiu estis nomita latve Pāvilosta respektive germane Paulshafen (Paŭla haveno). Evoluo estis malrapida ĝis 1893, kiam la konstruado de la milithaveno en Liepāja/Libau komenciĝis kaj Pāvilosta iĝis liverhaveno. Konstruado de malgrandaj ŝipoj komenciĝis, 15 ŝipoj estis konstruitaj en la vilaĝo. Dum la unua mondmilito, la loka kargo kaj fiŝkapta floto preskaŭ estis tute detruitaj.

Post la Milito de latvia sendependiĝo (1918-1920), Pāvilosta estis inkludita en la novestablita Respubliko Latvio. Ekde tiam, la loĝloko ekzistis plejparte kiel fiŝkaptista vilaĝo. En 1952 Pāvilosta ricevis la statuson de laborista vilaĝo (ekde 1961 - urbovilaĝo), en 1991 akiris urborajtojn. En la 21-a jarcento, la turisma infrastrukturo komencis formiĝi, la Saka estuaro estis profundigita ĝis 4,5 metroj, permesante al malgrandaj pramoj eniri.

Geografio

La urbo situas en la marborda malaltebenaĵo borde de la rivero Saka.

Averaĝa temperaturo estas -3°C en januaro kaj +16,5°C en julio. Da precipitaĵo falas 750-800 mm jare.

Transporto

La sola aŭtovojo de la urbo estas P111 (Ventspils-Grobiņa).

Loĝantaro

Ŝanĝo de loĝantaro

Jaro	Homoj	Jaro	Homoj
1920	718	2000	1290
1935	795	2011	1026
1967	1100	2021	838

Etna strukturo

Jaro	Homoj kune	Latvoj	Rusoj	Belorusoj	Ukrainoj	Poloj	Litovoj	La cetero
2000	1290	947 (93%)	47 (4%)	2 (0%)	9 (1%)	1 (0%)	14 (1%)	6 (0%)
2021	838	772 (92%)	42 (5%)	4 (0%)	7 (1%)	0 (0%)	9 (1%)	4 (0%)

Vidindaĵoj

• Naturrezervejo "Pāvilosta griza duno"
• Pāvilosta Granda Ŝtono en maro
• Loka muzeo
• Centjara Parko

Bildoj

• 
  Katolika preĝejo
• 
  Dzintaru iela - la sukcena aleo
• 
  Kormoranoj sur la Pāvilosta Granda Ŝtono
• 
  Loka muzeo
• 
  Haveno

Eksteraj ligiloj

• retejo de la haveno (latve, germane kaj angle)
• turismaj informoj de la municipo (latve, litove kaj angle)