Ahmad ibn Hanbal

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Ahmad ibn Hanbal
Imam Aḥmad ibn Ḥanbal, Sayr mulhimah min al-Sharq wa-al-Gharb.png
Persona informo
أَحْمَدُ بْنُ حَنْبَل
Naskiĝo 780
en Bagdado, Irako, Black flag.svg Abasida Kaliflando
Morto 2-an de aŭgusto 855 (0855-08-02)
en Bagdado, Arabian Iraq, Black flag.svg Abasida Kaliflando
Tombo Ahmad ibn Hanbal Mosque [#]
Religio islamo [#]
Lingvoj arabapersa [#]
Familio
Patrino Safiya bint Maymuna [#]
Infanoj Abdullah ibn Ahmad ibn Hanbal • Salih ibn Ahmad ibn Hanbal [#]
Parencoj Hanbal ibn Ishaq • Ishaq ibn Hanbal [#]
Profesio
Okupo muhaddith • islamjuristoulemojuristo • thinker [#]
Laborkampo fikho • haditaj studoj • Aqidah • islamojuroŝario [#]
Verkado
Verkoj Musnad Ahmad ibn Hanbal ❦
Fada'il Sahaba ❦
Usul al-Sunna ❦
al-Radd `ala al-Zanadiqa wa'l-Jahmiyya ❦
al-Aqida ❦
Al-Zuhd [#]
[#] Fonto: Vikidatumoj
Wikidata-logo.svg
Information icon.svg
vdr
Montraĵo de leĝaj verkoj faritaj de Ahmad bin Hanbal.

Aḥmad ibn Ḥanbal (naskiĝis en 780 en Bagdado, Irako, mortis en 855 en Bagdado), estis muzulmana teologo kaj juristo. Li kompilis la Tradiciojn de Mahomedo kaj lia nomo estas la eponimo de la skolo Hanbalismo, la plej konservativa el la kvar skoloj de la ortodoksaj islamaj leĝoj. Li kontraŭis la kodigadon de la leĝo kaj kredis ke juristoj devus havi liberon por trovi leĝajn solvojn surbaze de Korano kaj la Sunao. Bin Hanbal estas konsiderata unu el la grandaj saĝuloj de Islamo.