Bilabiala nazalo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Bilabiala nazalo
m
Priskribo de la signo de la IFA Latina minusklo m
IPA-numero 114
Kodoj
HTML, dekume m
Unikodo, deksesume U+006D 
X-SAMPA m
Kirshenbaum m
Brajlo de IFA
Sono
Sona ekzemplo

[ma ʔama]

Ĉu problemoj aŭdigi ĉi tiun dosieron? Vidu helpon.
vdr

La dulipabilabiala naza konsonanto estas konsonanto sono uzata en plej parolataj lingvoj. La simbolo en la Internacia Fonetika Alfabeto kiu reprezentas tiun sonon estas m, kaj la ekvivalenta X-SAMPA simbolo estas m. Esperanto havas bilabialan nazan sonon kaj ĝi estas reprezentita de la ortografio "m".

Ĝi estas unu el la unuaj sonoj kiuj lernas novnaskitojn. Ĝi ĉeestas en 94,2% de la lingvoj. La mohaŭka lingvo estas unu el la malmultaj lingvoj kiuj ne havas tiun sonon.

Karakterizaĵoj[redakti | redakti fonton]

Bilabiala nazalo karakterizaĵoj:

  • Ĝia punkto de artikulacio estas bilabiala, kiu signifas ke ĝi estas artikita per ambaŭ lipoj,
  • Ĝia fonado tipo estas voĉa, kio signifas ke la voĉkordoj vibras dum la artiko.
  • Ĝi estas naza konsonanto, kio signifas ke aero eliras tra la nazo.
  • Ĝi estas centra konsonanto, kio signifas ke estas produktita permesante aeron flui tra la mezo de la lango, prefere ol tra la flankoj.

En aliaj lingvoj[redakti | redakti fonton]

  • Angla: him [hɪm] 'li (objekto)'
  • Araba: مطابخ [mɑtˤɑːbix], 'kuirejoj'
  • Ĉeĥa: muž [mʊʃ], 'viro'
  • Esperanto: ambaŭ [aɱbaŭ] 'ambaŭ'
  • Franca: manger [mɑʒe], 'manĝi'
  • Germana: rühmen [ʀyːmən], 'dankon'
  • Greka: μάζα [ma.za], 'maso'
  • Hispana: grumete [gɾume̞te̞]
  • Itala: mamma [mamma], 'panjo'
  • Kartvela: სამი [Sami], 'tri'
  • Pola: mężczyzna [mɛɲʂt͡ʂɨzna], 'viro'