Bioetanolo

Bioetanolo estas esprimo pro tiuj materialoj (konsistantaj plejparte el etilalkoholo, etanolo), kiujn oni produktas per biologie renoviĝintaj energifontoj (plantoj) por uzi ilin kiel fuelon (anstataŭ benzino), aŭ aldonaĵon al fueloj (ĝenerale al fosiliaj brulaĵoj).

Produktado

La produktado de bioetanolo okazas el sukerriĉa planto (ekz. sukerbeto, sukerkano) aŭ alia planto, kies enteno estas transformebla al sukero (ekz. ameloriĉaj plantoj: maizo, tritiko, terpomo ktp., aŭ celulozentenaj plantoj: arbo, herboj, pajlo, grentigoj).

Paŝoj de la produktado (plej ofte):

antaŭpreparo de la materialo (draŝado, diserigo, vaporigado, detruo de la ĉelmuroj)
acida aŭ enzima hidrolizo per amilazoj, transformo al glukozo
fermentado al alkoholo (10-18%)
distilado, disigo de alkoholo disde la restmaterialoj. la alkoholo atingas purecon de 95-96%, kiun oni traktas per molekula filtrilo kaj atingas purecon de 99,9%.
koncentrigo
traktado de la restmaterialoj (DGS – Distillery Grain with Solubles aŭ DDGS – Dried Distillery Grain with Solubles) estas sekigita (postdistila) feĉo, fermentaĵo. DGS havas akvoentenon de 60-70%m/m, tiel ĝi estas konservebla nur dum kelkaj tagoj, dum DDGS havas la akvoentenon de 16%, kiu estas bona furaĝo.

Oni uzas ĝin kiel aldonaĵon al kutimaj fueloj, dum E85 estas specifa fuelo el miksaĵo de 85% bioetanolo kaj 15% alia fuelo.

Avantaĝoj:

teorie, ĝi estas neŭtrala al la forceja efiko
oni povas malpliigi dependecon je nafto en malriĉaj landoj
oni povas ekkultivi neuzatan agron por tiu celo
malaperigas tropoduktadon de agroproduktoj, tiel altigas enspezojn de la kamparanoj

Malavantaĝoj:

uzo de agroj por nenutrada kultivado altigas prezojn de la nutraĵoj (ekz. tortiljo-ribelo en Meksiko pro la altiĝantaj maizo-prezoj)
ne estas pruvita, ke ĉiu energio necesa dum kultivado, transporto, produktado ks. estas malpli granda ol ĉe uzo de nafto.