Eligio de Noyon

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Sankta
Eligio de Noyon
katolika sanktulo
Sanktulo, episkopo
Vitralo de Sankta Eligio en kirko de Mantes-la-Jolie
Vitralo de Sankta Eligio
en kirko de Mantes-la-Jolie
Persona informo
Éloi de Noyon
Naskiĝo c. 588
en Chaptelat (Haute-Vienne)
Morto 1-a de decembro 660
en Noyon, Neŭstrio,  Franka imperio
Religio katolika eklezio vd
Lingvoj latina vd
Ŝtataneco Franka imperio vd
Subskribo Eligio de Noyon
Profesio
Okupo katolika sacerdoto • oraĵistoverkisto • katolika episkopo vd
Aktiva en Tours vd
Sanktulo
Festotago 1-a de decembro
Atributoj amboso, episkopo kun bastono

martelo kaj hufumo de ĉevalo, makleristo, forĝisto

Patroneco oraĵistoj, forĝistoj, parkumejoj, hufumistoj, bestomedicino
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

|Eligio de Noyon (latine Eligius, la « elektita», Noviomensis) (ĉ. 588 – 1-a de decembro 660), estas franca episkopo de Noyon, oraĵisto kaj monfaristo, kiu oficiis kiel financmnistro de la franka reĝo Dagoberto la 1-a. Agnoskita sanktulo de la Katolika Eklezio, li estas festata la 1-a de decembro. En Parizo, la 25-an de junio, celebratas la translokigo de unu el liaj brakoj en la katedralon Nia Damo de Parizo, kio okazis en 1212.

Multaj franclingvaj komunumoj (vidu en Saint-Éloi) kaj kirkoj portas lian nomon omaĝe al li.