Saltu al enhavo

János Bethlen

El Vikipedio, la libera enciklopedio
János Bethlen
Persona informo
Naskiĝo 16-an de novembro 1613 (1613-11-16)
en Albești
Morto 13-an de februaro 1678 (1678-02-13) (64-jaraĝa)
en Sibiu
Lingvoj latinahungara
Ŝtataneco Princlando Transilvanio Redakti la valoron en Wikidata
Alma mater Alma Mater Viadrina (–1630) Redakti la valoron en Wikidata
Familio
Patro Farkas Bethlen (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata
Patrino Anna Kemény de Magyar-Gyerö-Monostor (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata
Infanoj Miklós Bethlen, Pál Bethlen de Bethlen (en) Traduki, Sámuel Bethlen (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata
Okupo
Okupo historiisto
politikisto Redakti la valoron en Wikidata
vdr

BETHLEN János, bethleni (betlen) estis kanceliero de Transilvanujo, historiverkisto naskita Kisbún en 1613 kaj mortinta enNagyszeben la 13-an de februaro 1678.

Biografio

[redakti | redakti fonton]

Li partoprenis en manovro de Georgo Rákóczi la 1-a en 1644. Ekde 1651 ĝis 1656 li estis ĉefprefekto de departemento Torda, ekde 1656 de departemento Küküllő. En aŭtuno de 1653 li estis la sendito de Georgo Rákóczi la 2-a ĉe la reĝo de Pollando. En la malbonŝanca pola manovro de 1657 li estis inter 27-a de aprilo ĝis 14-a de aŭgusto komandanto de Krakovo. En oktobro de 1657 li estis konsilanto de Francisko Rhédey, poste en 1658 adepto de Akoŝo Barcsai. La 2-an de junio 1659 li fariĝis kanceliero. Tiam li verkis por informi la eksterkandon sian memoraĵon Innocentia Transylvaniae, en kiu mallaŭdis reganton Georgo Rákóczi la 2-a. Ekde 26-a de junio 1660 li estis ĉefkapitano de Udvarhelyszék. En decembro 1660 li aliĝis al Johano Kemény. La 22-a de januaro 1662 li partoprenis en la batalo de Keménynagyszöllős kaj tuj post tiu li aliĝis al Apafi la 1-a kaj li plurestis kanceliero.

Ĉefaj verkoj

[redakti | redakti fonton]
  • Rerum Transylvanicarum libri IV. (Nagyszeben), 1663 kaj Amsterdam 1664, ankaŭ germane);
  • Historia rerum Transylvanicarum ab anno 1662-73 (Eldonis Elek Horányi, Bécs, 1782, Kolozsvár, 1789).

Literaturo

[redakti | redakti fonton]
  • Bodnár Gyula: B. J. erdélyi kancellár és történetíró (Nagyvárad, 1922).

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]