Karbolino

El Vikipedio, la libera enciklopedio
β-Karbolino
Plata kemia strukturo de la
β-Karbolino
Tridimensia kemia strukturo de la
β-Karbolino
beta-Karbolino nature trovatas
en la Catharanthus roseus
Alternativa(j) nomo(j)
  • Pirido-indolo
Kemia formulo
C11H8N2
CAS-numero-kodo 244-63-3
ChemSpider kodo 58486
PubChem-kodo 64961
Fizikaj proprecoj
Aspekto palflava solidaĵo
Molmaso 168.199 g·mol-1
Fandpunkto 199 °C
Acideco (pKa) 7.37
Solvebleco Akvo:9.5 g/L
Mortiga dozo (LD50) 100 mg/kg (buŝe)
Sekurecaj Indikoj
Riskoj R22 R36 R37 R38 [1]
Sekureco S36/37/39 S26 S22
Pridanĝeraj indikoj
Danĝero
GHS etikedigo de kemiaĵoj
GHS Damaĝo-piktogramo
07 – Toksa substanco
GHS Signalvorto Averto
GHS Deklaroj pri damaĝoj H302, H315, H319, H335
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj P264, P270, P301+312, P330, P501[2]
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(25 °C kaj 100 kPa)

beta-Karbolino estas nitrogenhava organika kombinaĵo konsistanta je unu indola grupo fandita al alia piridina ringo. Ĝi estas palflava solidaĵo kaj prototipo el klaso da komponaĵoj konataj kiel beta-karbolino. Beta-karbolino trovatas en pluraj plantoj tiaj kiaj Chrysophyllum lacourtianum, Catharanthus roseus, Lolium perenne, Strychnos johnsonii, Strychnos potatorum, kaj Festuca arundinacea. Ankaŭ ĝi produktiĝas de kelkaj bakterioj el la genroj Nocardia kaj Streptomyces, samkiel la novzelanda Ascidio, Ritterella sigillinoides kaj Noctiluca scintillans.

Sintezo[redakti | redakti fonton]

  • Biologia sintezo de beta-Karbolino per senkarboksiligo sekvata de aldono da metanalo laŭ Reakcio de Pictet–Spengler:
Sintezo de la beta-Karbolino
Sintezo de beta-Karbolino ekde la triptofano.

Literaturo[redakti | redakti fonton]

Kunrilataj kemiaĵoj[redakti | redakti fonton]

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]