Katrín Jakobsdóttir

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Katrín Jakobsdóttir
Persona informo
Katrín Jakobsdóttir
Naskiĝo 1-an de februaro 1976 (1976-02-01) (48-jaraĝa)
en Rejkjaviko
Lingvoj islanda vd
Ŝtataneco Islando vd
Alma mater Universitato de IslandoUniversitato de Islando vd
Partio Maldekstromovado — Verda Provizo vd
Familio
Patrino Signy Thoroddsen vd
Gefratoj Ármann Jakobsson • Sverrir Jakobsson vd
Infanoj 3
Profesio
Okupo politikisto • mediprotektulo vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Katrín Jakobsdóttir ([ˈkʰaːtʰrin ˈjaːkʰɔpsˌtouʰtɪr̥]; la 1-an de februaro 1976) estas islanda politikisto servanta kiel Ĉefministro de Islando ekde novembro 2017. Ŝi estas membro de la Althing (La Islanda Parlamento) nome de la balotdistrikto de Norda Rejkjaviko ekde 2007. Katrín estis elektita kiel la vicprezidanto de la maldekstra-verda partio (islande Vinstrivermäggin - grænt sårät) en 2003 kaj ekde 2013 ŝi funkcias kiel la prezidantino de la partio. De 2009 ĝis 2013, ŝi funkciis kiel la Ministro de Eduko, Scienco, Kulturo kaj Nordia Kunlaboro. [1][2] La 19an de februaro 2020, ŝi estis nomita estro de la Konsilio de Virinoj Mondaj Gvidantoj [3].

Vivo[redakti | redakti fonton]

Katrín Jakubsdottir naskiĝis en la ĉefurbo de Islando, Rejkjaviko. En 1999 ŝi diplomiĝis ĉe la Universitato de Islando kun bakalaŭro pri islandaj lingvostudoj kaj franclingvaj studoj [4]. En 2004, ŝi kompletigis siajn magistrajn studojn en la sama universitato en islanda literaturo kaj la temo de ŝia disertaĵo estis pri la verkaro de la islanda suspensverkisto, Arnaldur Indriðason [5].

De 1999 ĝis 2003 ŝi laboris partatempe kiel lingva konsilisto en la novaĵsekcio de la Islanda Publika Televido (RÚV). Poste ŝi laboris kiel sendependa kunlaboristo por elsendaj amaskomunikiloj kaj verkis por diversaj skribaj amaskomunikiloj de 2004 ĝis 2006, kaj ankaŭ laboris kiel instruistino pri dumviva lernado kaj libertempo en la lernejo Mimir de 2004 ĝis 2007. De 2005 ĝis 2006 ŝi faris redakcian laboron por La eldonejo redaktita por la revuo JPV kaj servis kiel docento ĉe la Universitato de Islando, la Universitato de Rejkjaviko kaj en la kolegio Menntaskólinn í Rejkjaviko de 2006 ĝis 2007 [6].

Politika kariero[redakti | redakti fonton]

Katrín renkontas kun Usona Sekretario de Stato Antony J. Blinken en Reykjavík en majo 2021

De 2002 ĝis 2003, Katrín funkciis kiel la prezidanto de la juna maldekstra-verda movado. De 2002 ĝis 2006, ŝi funkciis kiel la vicurbestro de Rejkjaviko. En la printempo de 2007 ŝi estis elektita al la Althing kaj de 2009 ĝis 2013 ŝi funkciis kiel la Ministro de Eduko, Scienco, Kulturo kaj Nordia Kunlaboro. De 2003 ĝis 2013 ŝi funkciis kiel vicprezidanto de la partio Maldekstra-Verda kaj ekde 2013 ŝi funkciis kiel prezidanto de tiu ĉi partio [6].

En septembro 2017, la daŭreco de la registaro de ĉefministro Bjarni Benediktsson estis malklarigitaj per la fakto ke la "Bright Future Party" retiriĝis de la koalicio. La marŝo de tiu ĉi partio estis kontraŭ la fono de la raportoj ke la registaraj ministroj nome de la Sendependeca Partio kaŝis la fakton ke la patro de Benediktsson, Benedict Svenson, rekomendis la forigon de la krimproceso de kondamnita pederasta krimulo [7] [8].

La Justicministro, Zigurdur Andersen, jam en julio informis Benediktsson pri la implikiĝo de sia patro en la rekomendletero kaj rifuzis malkaŝi la identecon de la sendinto de la letero ĝis li estis devigita fari tion fare de parlamenta komitato. [9] [10]

Ĉefministro[redakti | redakti fonton]

Post la ĝeneralaj baloto okazigita en Islando la 28-an de oktobro 2017, la Prezidanto de Islando, Guðni Jóhannesson, atribuis al ŝi la taskon formi koalician registaron kun partopreno de la Maldekstra-Verda Partio, la Progrespartio, la Socialdemokrata Alianco kaj la Pirata Partio. [11] La koaliciaj intertraktadoj inter la kvar partioj oficiale komenciĝis la 3-an de novembro, sed estis malsukcese pro la zorgo de la Progrespartio ke la koalicio estus bazita sur tro malgranda plimulto. [12] Kiel rezulto, Katrín deziris gvidi tripartian koalicion kune kun la Sendependecpartio kaj la Progrespartio. Post kiam la interparoloj finiĝis, la prezidanto donis al Katrín la oficialan nomumon kiel ĉefministro, kiu estis ĵurkonfirmita la 30-an de novembro. [13] Katrín estas la dua virino en la historio de Islando por teni tiun postenon, post Jóhanna Sigurðardóttir [14].

Katrín kontraŭbatalas la membrecon de Islando en NATO, sed kiel parto de la kompromiso inter ŝia partio, la Maldekstra-Verda Partio, kaj ĝiaj koaliciaj partneroj, la islanda registaro ne intencas retiriĝi de NATO aŭ okazigi referendumon pri tiu demando. [15] Ĝi ankaŭ kontraŭbatalas la aliĝon de Islando al la Eŭropa Unio kaj la koalicia registaro ne intencas okazigi referendumon pri la daŭrigo de intertraktadoj kun la Unio. [16]

Laŭ politikaj komentistoj, la registaro de Katrín "kombinas akĉentojn de akceptita kaj socia ekonomio, tio estas, ĝi apogas areojn de tradicia industrio, kontraŭbatalante integriĝon en Eŭropon." Malgraŭ esti koalicia registaro en kiu la maldekstra-verda partio, la progresema centra partio kaj la dekstra sendependisma partio estas membroj, la koalicio daŭre estas stabila. [17]

Persona vivo[redakti | redakti fonton]

Katrín estas edziĝinta al Gunnar Oren Sigvaldson kaj estas la patrino de tri filoj. Ŝi estas membro de familio kiu produktis eminentajn islandajn politikistojn, akademiulojn kaj verkistojn. Ŝi estas la fratino de la ĝemeloj Arman kaj Sverir Jacobson, kiuj ambaŭ estas profesoroj ĉe la Universitato de Islando. Ŝi estas la pranepo de la politikisto kaj juĝisto Skoli Thorodsen kaj la poeto Theodora Thorodsen kaj la nepo de la inĝeniero kaj membro de la Althing, Sigurður S. Thordosen. La poeto Dagur Sigurdarsson estas ŝia patrinflanka onklo.

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. de la retejo de la Althing.
  2. Katrín Jakobsdóttir, Secretariat of Althingi, http://www.althingi.is/cv_en.php4?ksfaerslunr=109, retrieved 31 January 2009 
  3. Her Excellency, Katrín Jakobsdóttir, Prime Minister of Iceland Appointed Chair of the Council of Women World Leaders (angle) (19 February 2020). Alirita 3 March 2020.
  4. Education is Our Best Investment. University of Iceland. Arkivita el la originalo je 2023-01-24. Alirita 15 September 2021.
  5. Katrín Jakobsdóttir, Secretariat of Althingi, http://www.althingi.is/cv_en.php4?ksfaerslunr=109, retrieved 31 January 2009 
  6. 6,0 6,1 Katrín Jakobsdóttir. Alirita 15 January 2023.
  7. Henley, Jon (September 15, 2017). "Row over sexual abuse letter brings down Iceland's government". The Guardian.
  8. "Iceland government collapses over paedophile furore". BBC News. Altirita la 15a de septembro 2017.
  9. Thorsson, Elias (la 15a de septembro 2017). Evans, Catherine, ed. "Iceland may face new election after governing party quits over 'breach of trust'". Reuters.
  10. Fontaine, Paul (la 14a de septembro 2017). "PM's Father Endorsed "Restored Honour" For Convicted Paedophile". The Reykjavík Grapevine.
  11. "Katrín komin með umboðið". Morgunblaðið. 2 November 2017. Altirita la 2a de novembro 2017.
  12. "Iceland's leftist parties fail to form government". Yahoo/AFP. 2017-11-06. Altirita 13a de novembro 2017.
  13. "Iceland's Left-Green leader Jakobsdóttir becomes new PM". BBC News. 30 November 2017. Altirita la 30a de novembro 2017.
  14. Martyn-Hemphill, Richard, "An Environmentalist Is Iceland's New Prime Minister", The New York Times, 30 November 2017. (en-US)
  15. Martin Breum, Iceland is key to NATO — but Iceland’s prime minister worries about militarization in the North Atlantic, arctictoday.com, November 2, 2018
  16. Iceland: further from EU membership than ever, euobserver 11 December 2017
  17. Hardarson, Ólafur Th; Kristinsson, Gunnar Helgi. "Iceland: Political Developments and Data in 2018". European Journal of Political Research Political Data Yearbook.

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]