Louis Renault (juristo)
| Louis Renault | |||||
|---|---|---|---|---|---|
Nobel-premiito 
| |||||
| prezidanto | |||||
| |||||
| Persona informo | |||||
| Louis Renault | |||||
| Naskiĝo | 21-an de majo 1843 en Autun | ||||
| Morto | 8-an de februaro 1918 (74-jara) en Barbizono | ||||
| Tombo | Tombejo de Montparnasse [#] | ||||
| Lingvoj | franca [#] | ||||
| Ŝtataneco | Francio [#] | ||||
| Alma mater | Universitato de Burgonjo [#] | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | juristo • pedagogo • universitata instruisto • juĝisto • advokato [#] | ||||
| Laborkampo | juro • internacia juro • romia juro • komerca juro [#] | ||||
| Aktiva en | Parizo [#] | ||||
| |||||
| |||||
| [#] | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Louis Renault (La 21-an de majo 1843 - La 8-an de februaro 1918) estis franca juristo, kaj gajninto de la pacpremio en 1907, kune kun Ernesto Teodoro Moneta de italio.
Vivo[redakti | redakti fonton]
Renault naskiĝis en la urbo Auten en la regiono Burgonjo de Francio. De 1868 li servis kiel profesoro en la juraj fakultatoj de la universitatoj de Dijon kaj Parizo. En 1890 li estis nomumita jura konsilisto de la franca Ministerio pri Eksterlandaj Aferoj, kaj la plej granda parto de sia laboro temigis ekzamenadon de la ekstera politiko de Francio laŭ la internacia juro. Kiel parto de sia rolo, Renault partoprenis du pacajn konferencojn en Hago en 1899 kaj 1907. Tiun saman jaron li estis rekonita pro sia laboro, kiam li estis deklarita Nobel-premio pri paco, kune kun Ernesto Theodore Moneta.
Renault ankaŭ funkciis kiel arbitraciisto kaj mediaciisto en internaciaj disputoj kaj verkis kelkajn raportojn sur la studfako, kiel ekzemple de la germana invado de Belgio kaj Luksemburgio en 1917.
