Marguerite Duras

Honorigoj
Honorigoj	Premio Goncourt • Grand prix du théâtre • Austrian State Prize for European Literature [#]

**Marguerite Duras**
Marguerite Duras
Persona informo
	Marguerite Duras
Naskonomo	Marguerite Germaine Marie Donnadieu
Naskiĝo	4-an de aprilo 1914; en Gia Dinh, Vjetnamio, hodiaŭ Ho-Ĉi-Min-urbo
Morto	3-an de marto 1996 (81-jara); en 6-a arondismento de Parizo
Mortis pro	ezofaga kancero [#]
Tombo	Tombejo de Montparnasse [#]
Lingvoj	franca • vjetnama [#]
Loĝloko	Parizo [#]
Ŝtataneco	Francio [#]
Alma mater	Universitato de Parizo • Q3578527 [#]
Subskribo
Familio
Edz(in)o	Dionys Mascolo • Robert Antelme [#]
Infanoj	Jean Mascolo [#]
Profesio
Alia nomo	Marguerite Duras [#]
Okupo	franca verkistino kaj reĝisorino
Laborkampo	teatra arto [#]
Verkado
Verkoj	The Lover ❦; Moderato Cantabile ❦; The Sea Wall ❦; The Ravishing of Lol Stein ❦; Le Vice-Consul ❦; India Song ❦; La Douleur ❦; The North China Lover [#]
Honorigoj
Honorigoj	Premio Goncourt • Grand prix du théâtre • Austrian State Prize for European Literature [#]
[#]	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

Marguerite DURAS, origine: Marguerite DONNADIEU (naskiĝis en 1914 Gia Dinh, Vjetnamo, mortis en 1996 en Parizo) estis franca verkistino.

En la jaro 1932 ŝi venis al Parizo por studi juron, matematikon kaj politikon en la Sorbonne. Poste ŝi laboris ĵurnalisme kaj verkis romanojn kaj rakontojn - ofte kun membiografiaj elementoj - krome teatraĵojn kaj filmscenarojn. Mondfamon ŝi ankaŭ atingis kiel reĝisorino.

Ŝi gajnis i.a. la Oran Palmon de la Festivalo de Cannes (1960) kaj la Prix Goncourt (1984, dank'al L'amant).

Lastajn jarojn de ŝia vivo priskribis filmo Cet amour-là kun Jeanne Moreau en la rolo de la verkistino.

Stilo[redakti | redakti fonton]

Ŝiaj aliaj gravaj verkoj inkluzivas: Moderato cantabile, kiu eĉ fariĝis la samnoma filmo, Le Ravissement de Lol V. Stein kaj la filmo India Song. Duras ankaŭ estis la manuskriptinto de la franca filmo My Beloved Hiroshima el 1959, reĝisorita de Alan Rene.

La fruaj romanoj de Duras estas sufiĉe konvenciaj laŭ sia formo. Ĉiukaze ŝi fariĝis pli aŭdaca en siaj eksperimentoj en "Moderato Cantabile" kaj malplenigis la tekston por ŝanĝi la pezon al tio, kio ne estis dirita. Ŝia verkaro estis asociita kun la franca literatura movado de la "nova romano", kvankam ŝi mem ne apartenis al iu literatura grupo.

La filmoj bazitaj de ŝiaj romanoj estis eksperimentaj, plejparte evitante la sinkronan uzon de voĉo, uzante voĉon por implici pli ol rakonti. La priskribita rakonto estas spertita per bildoj, kies rilato al la dirataĵoj donas iom da duboj ĉu tuŝas ĉu ne.