Nikeforo la 1-a de Konstantinopolo
| Sankta | |||||
| Nikeforo la 1-a de Konstantinopolo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Persona informo | |||||
| Πατριάρχης Νικηφόρος | |||||
| Naskiĝo | ĉ. 758 en Konstantinopolo,  Bizanca imperio
| ||||
| Morto | 5-an de aprilo 828 en Konstantinopolo | ||||
| Tombo | Preĝejo de la Sanktaj Apostoloj vd | ||||
| Religio | kristanismo vd | ||||
| Lingvoj | greka vd | ||||
| Ŝtataneco | Bizanca imperio vd | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | historiisto • verkisto • pastro • skribisto • ŝtata funkciulo vd | ||||
| Laborkampo | church‘s ministry • publika servo • historio • monastic life vd | ||||
| Aktiva en | Kalcedono • Bizanca imperio • Kadıköy vd | ||||
| Verkado | |||||
| Verkoj | Chronographikon syntomon ❦ Short history vd | ||||
| |||||
| Sanktulo | |||||
| Festotago | 2-a de junio en Oriento 13-a de marto en Okcidento | ||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Nikeforo la 1-a de Konstantinopolo aŭ Nikeforo la Konfesprenanto (Nikephoros) estis bizanca teologo, historiisto kaj patriarko de Konstantinopolo de la 12-a de aprilo 806 ĝis la 13-a de marto 815[1]. Tiu sanktulo estas celebrata la 2-an de junio en Oriento kaj la 13-an de marto en Okcidento.
Naskiĝinta ĉirkaŭ 758 en Konstantinopolo, li apartenis al eminenta familio kaj estis la filo de imperia sekretario (asekretis) nomita Théodore, kiu servis la ikonoklasman imperiestron Konstanteno la 5-a. Nikeforo siavice fariĝis asekretis, verŝajne ekde la regado de Leono la 4-a la Ĥazara.
Post la morto de la antaŭa patriarko Tarasio de Konstantinopolo la 18-an de februaro 806, la imperiestro Nikeforo elektis sian homonimon, kvankam li estis simpla laiko.
Nikeforo cetere aŭtoris ampleksan literaturan verkaron, kiu ĉefe konsistas el teologiaj traktatoj, kiujn li redaktis pri la adorado de ikonoj, ekde 813. Ili estas :
- la Apologeticus minor, mallonga traktato skribita en 813/814 ;
- la Apologeticus major ;
- la Antirrhetici 1-a, 2-a kaj 3-a kontraŭ ikonoklasma traktato verkita de Konstanteno la 5-a ;
- du traktatoj nomitaj Epikrisis kaj Antirrhêsis ;
- la Antirrhetici adversus iconomachos ;
- alia teksto konata latine kiel Refutatio et eversio.
Referencoj[redakti | redakti fonton]
Bibliografio[redakti | redakti fonton]
- france Venance Grumel, Traité d'études byzantines, vol. I : La chronologie, Paris, Presses universitaires de France, coll. « Bibliothèque byzantine », 1958.
- angle Ignacio la Diakono, « La Vivo de Nicéphore de Konstantinopolo », Byzantine Defenders of Images: Eight Saints’ Lives in English Translation, (Byzantine saints’ lives in translation, 2), (éd.) A.-M. Talbot, Washington, D.C, 1998.