Pascal Dubourg Glatigny

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Pascal Dubourg Glatigny
Persona informo
Naskiĝo dato nekonata
Lingvoj francaEsperanto vd
Ŝtataneco Francio vd
Profesio
Okupo esperantistohistoriisto • scienca esploristo vd
Laborkampo historio vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr
Ĉi tiu artikolo estas verkita en Esperanto-Vikipedio kiel la unua el ĉiuj lingvoj en la tuta Vikipedia projekto.

Pascal Dubourg GlatignyPascal Dubourg-Glatigny estas franca esperantisto kaj historiisto, ĉefe pri la historio de sciencoj kaj teknikoj. Li okupiĝas pri esplorado kadre de CNRS (ekde 2003). Li estas esploristo de CNRS en la Centro Marc Bloch (Berlino) (ekde 2008) kaj poste kadre de Centre Alexandre Koyré (sidejo en Aubervilliers ĉe Parizo, EHESS). Li doktoriĝis en 1999 kaj habilitiĝis en 2014. Li kunordigas esplorojn rilate al Esperanto kaj la dua mondmilito kaj iniciatis la retejon mondmilito.hypotheses.org, kie regule aperas kontribuoj kaj novaĵoj de la internacia esplorgrupo.

En Esperanto[redakti | redakti fonton]

  • Li intervjuis al supozata pseŭdonima aŭtoro Darik Otira de la romano Vojaĝo al kuniĝo. Konfesoj de seksobsedito en Beletra Almanako.[1]
  • Dum la Internacia Kongresa Universitato. 68-a Sesio. 2015, Lille, Francio, li prelegis pri ‘La lingva demando en la nuntempa arto'[2] en kiu temis i.a. pri Esperanto en la arto.
  • Esperanto kaj la Dua Mondmilito: postmemora aliro al transnaciaj rakontoj. En IKU-libro de 2020.[3]

Verkaĵoj[redakti | redakti fonton]

  • Utopie, vélo et espéranto, en L'Histoire, 2023 [3]
  • “Realisma kaj vera rakonto” pri la mondo: La alveturado de Lucien Péraire orienten (1928-1932), en Beletra Almanako, 2022, 16 (43), paĝoj 122-137
  • Esperanto-paradigmo en Berlino, en Esperanto, 2021, 1363, paĝo 259
  • Javier Alcalde gastprofesoro ĉe EHESS, en Esperanto, 2021, 1361, paĝo 203
  • Zamość, une ville d’hospitalité dans la Pologne de la Renaissance, en "De Facto" - Institut Convergences Migrations, 2020, [4]
  • Esperantista infaneco en la faŝisma Italio: Interparolo kun Carlo Minnaja, kun Javier Alcalde, en [BA33|Beletra Almanako, 2019, 13 (33)]], paĝoj 103-117
  • L'artiste et l'oeuvre à l'épreuve de la perspective, Kongresaktoj, Romo, 19a-21a de septembro 2002, Romo: École française de Rome; Parizo, 2006
  • Réduire en art, la technologie de la Renaissance aux Lumières, Parizo: Éd. de la Maison des sciences de l'homme, 2008
  • Il disegno naturale del mondo, saggio sulla biografia di Egnatio Danti con l'edizione del Carteggio, Passignano sul Trasimeno, Aguaplano, 2011[4]
  • « Mécaniser la perspective : les instruments entre pratique et spéculation» , e-phaïstos, II, 2013, 1, paĝoj 23-33.
  • (kun Matthias Bleyl), Quadratura : Theorie – Geschichte – Techniken, Berlin, Deutscher KunstVerlag, 2011.
  • « Représenter l’ombre au XVIe siècle : voir, savoir et dessiner » en Lumière et vision dans les sciences et les arts, M. Hochmann, D. Jacquart dir., Paris, Éditions de l’École pratique, 2010, p. 231-255.
  • (kun J.-M. Besse), « Cartographier Rome au XVIe siècle (1544-1599) : décrire et reconstruire », in A. Romano (dir.), Rome et la science moderne : entre Renaissance et Lumières, Rome, École française de Rome, 2009, p. 369-414.
  • « Andrea Pozzo e l’architettura prospettica », Tra illusione e scienza : l’arte secondo Andrea Pozzo, A. Franceschini et al.dir., Trente, 2009, p. 13-30.
  • « Bernin disputé, science, art et architecture dans la Rome de 1680 », Conflicting duties, M.P. Donato dir., Londres, Warburg and Courtauld Institute, 2009, p. 89-108.
  • Réduire en art, la technologie de la Renaissance aux Lumières (collectif, dirigé avec Hélène Vérin), Paris, Presses de la Maison des Sciences de l’homme, 2008.
  • Academies facing the question of technique in architecture, Studies on Voltaire and the Eighteenth Century SVEC, 2008, 06, p. 1-95.
  • (kun Estelle Maré kaj Russel Stafford), « Inter se nulli fines: representations of the presence of the Khoikhoi in early colonial maps of the Cape of Good Hope », South African Journal of Art History, 2008, 23, I, p. 301-318.
  • (kun Marisa Dalai et Marianne Le Blanc), L’artiste et l’œuvre à l’épreuve de la perspective / L’artista, l’opera e la sfida della prospettiva, Rome, École française de Rome, 2006.
  • (kun Estelle Maré), « A map and its copy by Simon van der Stel’s expedition to Namaqualand (1685) : an enquiry into their visual values », South African Journal of Art History, 2006, 21, I, p. 140-185.
  • (kun Marianne Le Blanc), « Architecture et expertise mathématique : La contribution des Minimes Jacquier et Le Seur aux polémiques de 1742 sur la coupole de Saint-Pierre de Rome », Mélanges de l’École française de Rome, Italie et Méditerranée, 2005, 117, 1, p. 189-218.
  • (kun Antonella Romano), La Trinité-des-Monts dans la République romaine des sciences et des arts, Mélanges de l’École française de Rome, Italie et Méditerranée, 2005, 117, 1, p. 7-218.
  • Egnatio Danti, Les deux règles de la perspective pratique de Vignole, traduko kaj eldono, Paris, CNRS éditions, 2003.[5]

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. Pascal Dubourg Glatigny, Intervjuo kun Darik Otira, Beletra Almanako, 8, Mondial, Novjorko, Junio 2010. Paĝoj 162-165.
  2. José Antonio Vergara (2015, red.): Internacia Kongresa Universitato. 68-a Sesio. Lillo, Francio, 25 julio – 1 aŭgusto 2015. Rotterdam: Universala Esperanto-Asocio, 111 S.
  3. Pascal Dubourg Glatigny, Esperanto kaj la Dua Mondmilito: postmemora aliro al transnaciaj rakontoj. En IKU-libro de 2020. Internacia Kongresa Universitato, Universala Esperanto-Asocio. Red. Anna Striganova, Dmitrij Ŝevĉenko, Amri Wandel, Eldonejo «Impeto», Tutmonde, 73-a sesio, 01a — 08a de aŭgusto 2020, 106 pp. pp. 51-61. ISBN 978-5-7161-0314-6
  4. Pri la tri lastaj [1] Alirita la 10an de Aŭgusto 2016.
  5. Pri la cetero [2] Alirita la 10an de Aŭgusto 2016.

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]