Pierre Lassus
| Pierre Lassus (1741-1807) | ||
|---|---|---|
 Franca kirurgo de Napoleono.
| ||
| Persona informo | ||
| Naskiĝo | 11-a de aprilo 1741 en Parizo,  Francio
| |
| Morto | 16-a de marto 1807 en Parizo, Francio
| |
| Lingvoj | franca vd | |
| Ŝtataneco | Francio vd | |
| Alma mater | Universitato de Parizo, Instituto de Francio, École de médecine navale de Rochefort | |
| Profesio | ||
| Okupo | kirurgo • kuracisto vd | |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Pierre LASSUS (1741-1807) estis renoma franca pediatro, patologo, kuracisto kaj kirurgo de Napoleono Bonaparte kaj Ludoviko la 15-a, aŭtoritato pri tifoida febro, kaj profesoro de jura medicino (1795) en la "Lernejo pri mararmea medicino de Rochefort"[1], kaj aŭtoro de pluraj verkoj pri kirurgio kaj medicino. Li same aktivis kiel kuracisto de la filinoj de Ludoviko la 15-a, Victoire kaj Sophie de France, inspektoro kaj trezoristo de la Kolegio kaj Akademio pri kirurgio.[2]
Vivo[redakti | redakti fonton]
En 1794 li fariĝis la unua profesoro pri la historio de medicino en la Fakultato pri Medicino de Parizo. En la 9-a de junio 1795, kune kun Philippe-Jean Pelletan (1747-1829), Jean-Baptiste Dumangin (1744-1826) kaj Nicolas Dieudonné Jeanroy (1750-1816), li partoprenis en la aŭtopsio de la reĝa infano, Ludoviko la 17-a, mortigita estante 10-jaraĝa en la "Arestejo de la Templo"[3] Post la morto de François Chopart (1743-1795), Lasus nomumiĝis profesoro pri ekstera patologio.
En 1797 li iĝis membro de la Instituto de Francio. En 1802, li estis indikita kiel porĉiama sekretario de la sekcio pri fizikaj sciencoj en la Instituto de Francio. En 1804 li elektiĝis de Jean-Nicolas Corvisart (1755-1821) kiel konsultista kirurgo de la imperiestro.
Verkaro[redakti | redakti fonton]
- Nouvelle méthode de traiter les fractures et les luxations (1771)
- Mémoires sur les plaies du sinus longitudinal supérieur de la dure-mère, (1774)
- Essai ou discours historique et critique sur les de´couvertes faites en anatomie par les anciens & par les modernes (1783)
- Éphémérides pour servir à l'histoire de toutes les parties de l'art de guérir, kun Philippe-Jean Pelletan. (1790)
- Traité élémentaire de la médecine opératoire, Paris, (1795)
- Pathologie chirurgicale (1806).[4]
- "De morbis linguae". Theses anatomico-chirurgicae, quas, Deo juvante, & praeside M. Joanne-Francisco Simon,... tueri conabitur Petrus Lassus,... Theseos author. Parisiis, in regiis chirurgorum scholis, die sabbati, 1a mensis junii... Anno R. S. H. 1765. Pro actu publico et magisterii laurea / Parisiis : Typis P. Al. Le Prieur, regii chirug. collegii typogaphi , 1765
- "De la médecine opératoire" ou traité élémentaire des opérations de la chirurgie avec des planches en taille-douce parPierre Lassus,...Tome premier[-second] / A Paris : chez Buisson , An 3e de la Rép. [1795]
- "Recherches sur la cause de la hernie ombilicale de naissance": Lu le premier pluviose an 8 / par le citoyen Pierre Lassus / Paris : Baudouin , an IX [1801]
- "De la médecine opératoire, ou Traité élémentaire des opérations de la chirurgie"/ par Pierre Lassus / Paris : Buisson , [1794]
- "Dissertation sur la lymphe", qui a remporté le prix double de physique en 1773, proposé par l'Académie des sciences, belles-lettres et arts de Lyon, par M. de Lassus,...
- Manuel pratique de l'amputation des membres, 1784, Edward Alanson, Pierre Lassus
- L'Enfance sacrifiée: De la maltraitance des enfants et du peu d'efforts pour la combattre, 2013, Albin Michel
- Bienfaits et méfaits de la parentalité, 2013, Dunod
- L'enfant face à la violence dans le couple, 2010, Pierre Lassus, Marie Desurmont, Aurore Sabouraud-Séguin, Marianne Kedia, Patrice Tran, Nadège Séverac, Patrick Poirret, Karen Sadlier
Literaturo[redakti | redakti fonton]
- Idref
- Correspondance familiale
- The Unsolved Mystery Louis XVII
- The Medical and Physical Journal
- To See with a Better Eye: A Life of R. T. H. Laennec, Jacalyn Duffin
- The Life and Times of Guillaume Dupuytren, 1777-1835, Paul Wylock
- Michel Jaboulay Arkivigite je 2017-02-03 per la retarkivo Wayback Machine
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
- François Chopart (1743-1795)
- Jean-Baptiste Dumangin (1744-1826)
- François Chaussier (1746-1828)
- Philippe-Jean Pelletan (1747-1829)
- Nicolas Dieudonné Jeanroy (1750-1816)
- Jean-Nicolas Corvisart (1755-1821)
- Guillaume Dupuytren (1777-1835)
- Ludoviko la 17-a (1785-1795)
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ École de médecine navale de Rochefort
- ↑ Bibliothèque de L’institut de France
- ↑ La "Arestejo de la Templo" estis antikva pariza fortreso, konstruita far la "Ordeno de la Templanoj",en 1240, dum la regado de la reĝo Sankta Ludoviko, kiu poste konvertiĝis en prizono. Ĝi iĝis renoma ĉar dum la Franca revolucio ĝi servis kiel karcero al la reĝa familio, inter 1792 kaj 1793.
- ↑ Éloge historique de Lassus sur wikisource, list of publications
