Seksa orientiĝo

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Seksa orientiĝo koncernas psikologiajn aspektojn: kiu altiras onin, en psikologia, emocia kaj spirita niveloj, rilate la sekson kaj la genro de la altiranta homo, kun evidenta rilato kun la onia sekso kaj ĝenro[1].

Oni distingas kvar seksajn orientiĝojn:

Krome, estas ĉiuseksemo - allogo al personoj sendepende de sekso aŭ al personoj de ambaŭ seksoj kaj eĉ aliaj situacioj (ekzemple neduumuloj).

Laŭ klasifikoj de malsanoj ICD-10 kaj DSM-IV neniu el la seksaj orientiĝoj estas pritraktata kiel psika perturbo.

Foje en medicinaj socioj aperiĝas postuloj por agnoski kiel seksa orientiĝo ankaŭ neniuseksemo, sed nune daŭras enketoj kaj diskutoj ĉu ĝi estas seksa orientiĝo aŭ psika perturbo. Oni povas diri, ke kelkaj neseksemaj personoj plenumas kriterion "manko aŭ perdo de la seksumaj bezonoj"[2], sed la plejmulto da personoj kiuj sinpritaksas senseksemaj estas kontenta pro tio.

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. (eo) Tazio Carlevaro, Antologio pri io plne natura, Literatura Foiro, n-ro 314, decembro 2021, paĝo 377
  2. F.52 laŭ ICD-10

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]