Alcoroches

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Alcoroches
municipo en Hispanio

Blazono

Blazono
Administrado
Lando Hispanio
Regiono Kastilio-Manĉo
Provinco Gvadalaĥaro
Poŝtkodo 19310
Retpaĝaro []
Politiko
Urbestro Laura Jiménez García (PSOE)
Demografio
Loĝantaro 131  (2023) [+]
Loĝdenso 4,4 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo 40° 38′ N, 1° 45′ U (mapo)40.628055555556-1.745Koordinatoj: 40° 38′ N, 1° 45′ U (mapo) [+]
Alto 1 409 m [+]
Areo 31,39 km²
Horzono UTC+01:00 [+]
Alcoroches (Hispanio)
Alcoroches (Hispanio)
DEC
Alcoroches
Alcoroches
Situo de Alcoroches

Map

Alia projekto
Vikimedia Komunejo Alcoroches [+]
vdr
Situo de la Provinco Gvadalaĥaro en Hispanio.

Alcoroches [alkoROĉes] estas municipo de Hispanio, en la Provinco Gvadalaĥaro, regiono de Kastilio-Manĉo.

Loĝantoj[redakti | redakti fonton]

La loĝanto nomiĝas alcorochano [alkoroĈAno]. La censita loĝantaro en 2016 estis de 138 loĝantoj kaj la denseco estas de 4,4 loĝ/km².

Situo[redakti | redakti fonton]

Alcoroches situas en la nordorienta parto de Kastilio-Manĉo en la komarkodistrikto Senjorlando de Molina-Alto Tajo en la orienta parto de la Provinco Gvadalaĥaro, je altitudo de 1409 m super marnivelo; je 150 km el Gvadalaĥaro, provinca ĉefurbo. La areo de ties teritorio estas de 31,39 km². La geografiaj koordinatoj estas 40°37′41″N 1°44′42″Ok.

Historio[redakti | redakti fonton]

Ĝenerala vido de la municipo.

Alcoroches estis unu el malmultaj vilaĝoj kiuj aĉetis sian suverenecon aŭ sendependon rilate al Molina de Aragón en la Mezepoko.

Post la Hispana Enlanda Milito la loĝantaro falis el pinto en 1950 al 138, tio estis oni perdis loĝantojn pro diversaj tialoj: nome bataloj, prizono, politika persekutado, malsato ktp. Meze de la 20a jarcento la loĝantaro de multaj vilaĝoj de la regiono atingis pinton, kaj ankaŭ ĉe Alcoroches, sed poste okazis elmigrado, senloĝigo kaj maljuniĝo de la loĝantaro ĉefe dum la 1960-aj kaj 1970-aj jaroj, kaj ankaŭ ĉe Alcoroches kie oni falis al la nunaj 138.

Ekonomio[redakti | redakti fonton]

Agrikulturo kaj brutobredado tradicie. Pensioj de emerituloj. Somere plinombriĝas la loĝantaro. La plej parto de la teritorio estas forsta kaj taŭga por ĉasado. En vegetaĵaro estas pinoj kaj kverkoj (ekzemple "Quercus pyrenaica"), en la suda flanko, kaj anzinoj en la norda parto, krom Genista scorpia kaj cistoj en la montoj proksimaj al la loĝata kerno. Unu parto de tiuj arbaroj formas parton de la Natura Parko de Alto Tajo, el kiu la municipo estas integranto. La ekonomio baziĝas ĉefe en la konstruado, brutobredado kaj agrikulturo.

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]