Doktoro de la Eklezio
La Katolika Eklezio nomas iujn sanktulojn Doktoro de la Eklezio (latine Doctor Ecclesiae) por esprimi, ke la teologia verkaro de tiu sanktulo modele prezentas la doktrinon de la eklezio. Ĝi do estas la plej alta titolo, per kiu oni distingas sanktan teologon.
Klarigoj[redakti | redakti fonton]
La okcidenta eklezio honoris en la Mezepoko kvar sanktulojn kiel Doktorojn. Al ili ekde la 16-a jarcento aldoniĝis pliaj. Vidu la suban liston!
La orienta eklezio ne uzas la saman liston kiel la okcidenta eklezio; ilia egalvalora titolo estas Teologo, kaj estas nur tri: Johano la Evangeliisto, Gregorio de Nazianco kaj Simeono la Novteologo.
Listo de la 37 Doktoroj de la Eklezio[redakti | redakti fonton]
En la Ĝenerala Roma Kalendaro listiĝas;
La kvar fruaj latinaj Doktoroj[redakti | redakti fonton]
- Sankta Gregorio la 1-a, la Granda (540 – 604)
- Sankta Ambrozio de Milano (339 – 394)
- Sankta Aŭgusteno de Hipono (354 – 430)
- Sankta Hieronimo (= Sankta Ĵeromo[1]) (ĉ. 347 – 420)
La kvar fruaj grekaj Doktoroj[redakti | redakti fonton]
- Sankta Johano Krizostomo (345 – 407)
- Sankta Bazilo la Granda (330 – 379)
- Sankta Gregorio de Nazianco (329 – 390)
- Sankta Atanazio (ĉ. 296 – 373)
La pli postaj Doktoroj de la Eklezio[redakti | redakti fonton]
ordigitaj laŭ la jaro de ilia proklamo. Kvar Doktoroj estas virinoj, la aliaj viroj.
- 1568 – Sankta Tomaso de Akvino (1125 – 1274)
- 1588 – Sankta Johano Bonaventura (1221 – 1274)
- 1720 – Sankta Anselmo de Canterbury (1033 – 1109)
- 1722 – Sankta Isidoro de Sevilo (ĉ. 560 – 636)
- 1729 – Sankta Petro Krizologo (ĉ. 380 – 450)
- 1754 – Sankta Leono la 1-a, la Granda (406 – 461)
- 1828 – Sankta Petro Damiano (ĉ. 1007 – 1072)
- 1830 – Sankta Bernardo de Clairvaux (1090 – 1153)
- 1851 – Sankta Hilario de Poitiers (315 – 367)
- 1871 – Sankta Alfonso Maria de Liguori (1696 – 1787)
- 1877 – Sankta Francisko de Salezo (1567 – 1622)
- 1883 – Sankta Cirilo de Aleksandrio (ĉ. 380 – 444)
- 1883 – Sankta Cirilo el Jerusalemo (mortinta 387)
- 1883 – Sankta Johano de Damasko (ĉ. 675 – ĉirkaŭ 749)
- 1899 – Sankta Bede la Honorinda (672 aŭ 673 – 735)
- 1920 – Sankta Efraimo la Siriano (306 – 373)
- 1925 – Sankta Petrus Canisius (1521 – 1597)
- 1926 – Sankta Johano de la Kruco (1542 – 1591)
- 1931 – Sankta Roberto Bellarmino (1542 – 1621)
- 1931 – Sankta Alberto la Granda (ĉ. 1193 – 1280)
- 1946 – Sankta Antonio de Padovo (ĉ. 1195 – 1231)
- 1959 – Sankta Laŭrenco de Brindisi (1559 – 1619)
- 1970 – Sankta Tereza de Jesuo (1515 – 1582)
- 1970 – Sankta Katarina de Sieno (1347 – 1380)
- 1997 – Sankta Tereza de Jesuo Infano (1873 – 1897)
- 2012 – Sankta Hildegard de Bingen (1098 – 1179)
- 2012 – Sankta Juan de Ávila (1500 – 1569)
- 2015 – Sankta Gregorio de Narek (ĉ. 951 – 1003)
- 2022 – Sankta Ireneo (126 - 202)