Saltu al enhavo

Enrico Berlinguer

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Enrico Berlinguer
Persona informo
Enrico Berlinguer
Naskiĝo 25-a de majo 1922
en Italio Sassari, Italio
Morto 11-a de junio 1984
en Italio Padovo, Italio
Mortis per Cerba sangado Redakti la valoron en Wikidata vd
Tombo Cimitero Flaminio (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Religio ateismo vd
Lingvoj itala vd
Ŝtataneco Italio (1946–1984)
Reĝlando Italio (1922–1946) Redakti la valoron en Wikidata vd
Alma mater Universitato de Sassari Redakti la valoron en Wikidata vd
Partio Itala Komunista Partio
Subskribo Enrico Berlinguer
Familio
Patro Mario Berlinguer (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Gefratoj Giovanni Berlinguer (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Edz(in)o Letizia Laurenti
Infanoj Bianca Berlinguer (en) Traduki, Marco Berlinguer (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo politikisto Redakti la valoron en Wikidata vd
Laborkampo Politiko Redakti la valoron en Wikidata vd
Aktiva en StrasburgoBruseloRomo vd
2-a Ĝenerala sekretario de la Itala Komunista Partio
Dum 19721984
Antaŭulo Luigi Longo
Sekvanto Alessandro Natta
Eŭropdeputito ĉe la komunista grupo
Dum 19791984
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Pri tiu ĉi sono Enrico Berlinguer ([Enriko Berlingŭer], Sassari, 25-a de majo 1922Padovo, 11-a de junio 1984) estis itala politikisto. Li estis elektita kiel ĝenerala sekretario de la Itala Komunista Partio ĝis 1984, kiam mortis.

Biografio

[redakti | redakti fonton]

Enrico naskiĝis en Sassari dum 1922 kaj liaj gepatroj estis Mario Berlinguer kaj Maria Loriga. La familio permesis lin kreskadi en kultura medio multe evoluinta (la avo, kiu havas la saman nomon, estis fondinto de ĵurnalo La Nuova Sardegna kaj estis amiko de Garibaldi kaj de Mazzini) kaj profiti de lia familiaj kaj politikaj rilatoj, kiu influis tre multe liajn ideologiojn kaj lian politikan karieron. Li estis kuzo de Francesco Cossiga, kiu estis prezidanto de Italio - kaj ambaŭ estis rilataj al Antonio Segni, ankaŭ li prezidanto.

Dum 1943 Berlinguer aliĝis al Itala Komunista Partio (PCI) kaj fondis la sekcio de Sassari, diskonigante ĝin tia intense, ke iĝis atentulo de kvestorecoj. Dum januaro de 1944 la malsato igis la popolon prirabi la bakejojn de la urbo kaj Berlinguer estis erare akuzita ke li estis instiganto. Berlinguer estis arestita kaj detenita en malliberejo je tri monatoj, do li estis absolvita el akuzo kaj liberigita.

Kanzonoj pri Enrico Berlinguer

[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]