α-Metilfentanilo
| a-Metilfentanilo | |||
| Kemia formulo | |||
 | |||
a-Metilfentanilo | |||
 | |||
| Alternativa(j) nomo(j) | |||
| CAS-numero-kodo | 79704-88-4 | ||
| ChemSpider kodo | 56081 | ||
| PubChem-kodo | 83932 | ||
| Fizikaj proprecoj | |||
| Aspekto | blanka solidaĵo | ||
| Molmaso | 350,50408 g mol−1 | ||
| Denseco | 1,082 g/cm−3[1] | ||
| Fandpunkto | 140°C [2] | ||
| Bolpunkto | 473,6°C [3] | ||
| Refrakta indico | 1,5820 | ||
| Acideco (pKa) | 8,92 | ||
| Ekflama temperaturo | 185,1°C [4] | ||
| Solvebleco | Akvo:solvebla | ||
| Mortiga dozo (LD50) | >231 mg/kg (buŝe) | ||
| GHS etikedigo de kemiaĵoj | |||
| GHS Damaĝo Piktogramo |
| ||
| GHS Signalvorto | Damaĝa substanco | ||
| GHS Deklaroj pri damaĝoj | H300, H330, H400 | ||
| GHS Deklaroj pri antaŭgardoj | P260, P264, P270, P271, P273, P284, P301+316, P304+340, P316, P320, P321, P330, P391, P403+233, P405, P501 | ||
(25 °C kaj 100 kPa) | |||
Metilfentanilo aŭ Ĉina blankaĵo estas organika kombinaĵo uzata kiel analgeziaĵo kaj doloroadministrado en la traktado de letalaj malsanoj.
Historio[redakti | redakti fonton]
α-Metilfentanilo estis malkovrita fare de teamo ĉe "Janssen Pharmaceutica" en la 1960-aj jaroj. En 1976, ĝi komencis aperi miksita kun heroino, kiel aldonaĵo, kaj la miksaĵo estis foje ankaŭ nomita "Ĉina Blankaĵa". Ĝi estis unue identigita en la korpoj de du prosuperdozaj viktimoj en Orange County, Kalifornio, en decembro 1979, kiuj ŝajne estis mortinta pro opiaĵo superdozo sed testitaj negativaj por iuj konataj medikamentoj de tiu tipo. Dum la venonta jaro, ekzistis 13 pliaj mortoj, kaj poste la respondeca agento estis identigita kiel α-metilfentanilo.
α-Metilfentanilo estis metita en la liston de kontrolataj drogoj de la usona registaro en septembro 1981, nur du jarojn post sia apero surstrate, sed jam aliaj analogaĵoj estis disvolvigitaj. Post la apero de α-metilfentanilo en la merkato, pli ol dek novaj analogaĵoj de fentanilo estis raportitaj, komencante per para-fluorofentanilo, sekvita de α-metilacetilfentanilo, poste de la tre potenca 3-metilfentanilo, sekvita de multaj aliaj kiel ekzemple β-hidroksofentanilo, ohmefentanilo, β-hidrokso-tiofentanilo kaj β-hidrokso-4-metilfentanilo. La evoluo de tiel larĝa struktura familio de novaj narkotaj drogoj estis la ĉefa faktoro respondeca por la efektivigo de la Federacia Analoga Akto[rompita ligilo] kiu por la unua fojo provis kontroli tutajn familiojn de medikamentoj bazitaj sur ilia struktura simileco prefere ol planado de novaj drogo-analogaĵoj individue laŭmezure kiel ili aperadis.
La kemia strukturo de fentanilo estis utiligita kiel bazo en moderna kemio por la eltrovaĵo kaj nomenklaturo de multaj novaj fentanilanalogaĵoj, foje nomitaj fentalogoj. En 1991, grupo da rusaj kemiaj studentoj malkovris simpligitan sintezvojon kiu uzis la fosgenon anstataŭe de la fenetilamino. Baldaŭ, misuzo de la drogo disvastiĝis, kaŭzante dekonon da superdozoj en la Moskva regiono. α-Metilfentanilo iĝis fifama pro la malalta sekureco, kaj tiele produktado malkreskis.
Efikoj[redakti | redakti fonton]
α-Metilfentanilo havas similajn efikojn al fentanilo. Ĝi estas malpli potenca laŭ pezo pro la reduktita liga afineco al sia cel-loko, tamen pli longe agante ĉar la α-metilgrupo malhelpas ligadon al metabolaj enzimoj kiuj malkomponigas la medikamenton. La sendependa eltrovo de la efiko de la α-metil-grupo sur fentanilo ankaŭ markis la unuan fojon kiam neoficiala esplorado pri distra-drogoj havis efikon en la praktika scienca esplorado.
Ĉar fentanilo mem estas tre potenca kaj fifama por kaŭzi mortigajn superdozojn kiam misuzite, kaj ankaŭ tre mallongdaŭra kun distraj uzantoj ofte administrantaj dozojn ĉiun horon, α-metilfentanilo povas havi plurajn avantaĝojn super la devena kunmetaĵo kiel distra drogo. Kromaj efikoj de fentanil-analogaĵoj estas similaj al tiuj de fentanilo mem, kiuj inkluzivas jukadon, naŭzon kaj eble gravan spiran depresion (ĉefe kun superdozoj aŭ neadekvataj drogo-kombinaĵoj, kiel ekzemple benzodiazepinoj), kiuj povas esti vivminacaj.
Fentanilanalogaĵoj kiel ekzemple α-metilfentanilo kaj 3-metilfentanilo estas ofte utiligitaj kiel "frakcioj" en malgrandaj kvantoj en normalaj heroinaj mansakoj, igante ilin pli potencaj kaj enspezigaj ol kiam venditaj kiel heroino sole pro la avantaĝo de plialtiĝo de la podetala prezo kaj potenco per unuo vendita.