Ajĝavaĵi

Serio de artikoloj pri Hinda filozofio

Ortodoksaj skoloj Njája Vaišéšika Sánkhja Jogo Karma Mimamsa Vedanto Advaita Viŝiŝtadvaita Dvaita

Neortodoksaj skoloj Ĉarvaka Ĝajnismo Budhismo Hinajano Mahajano Vaĝrajano Theravado Granda personecoj Antikvo Kapila Patanĝali Gótama Kanada Ĝaimini Vjása Markandéja Pánini Mezepoko Adi Ŝankara Ramanuĝa Madhva Nimbarka Vallabha Madhusūdana Namadéva Tukaram Tulsidas Kabir Vasugupta Ĉaitanja Novepoko Sri Ramakriŝna Mohandas Karamchand Gandhi S. Radhakriŝnan Svami Vivékananda Ramana Maharŝi Sri Aŭrobindo Svami Sivananda Ánanda Ĉómarasvami

Ajĝavaĵi aŭ ayyavazhi (en tamila: அய்யாவழி) estas movado de henoteismaj kredoj (bazitaj sur la hinduisma darmo) kiu originiĝis en suda Barato (en la zono de tamila lingvo) meze de la 19-a jarcento.

Sankta Simbolo de Ajĝavaĵi.

Granda Masi Procesio el Nagerkoil ĝis Svamithope.

La ajĝavaĵi funkcias aŭtonome, sed ne estis agnoskita kiel propra religio, sed kiel branĉo de hinduismo. Kvankam ĝi ne ricevis oficialan agnoskon, ĝi disvolviĝis kiel aparta religia fenomeno en almenaŭ tri ŝtatoj de Suda Barato (Kanjakumari, Tirunelveli kaj Tutikorin). Estas unu de la movadoj pli disvastigitaj de Suda Barato; ties rapida kresko estis registrita jam en la informoj de kristanaj misiistoj dum la unua duono de la 19.a jarcento.

La ideoj kaj filozofio de tiu religio estas bazata sur la instruoj de Ajĝa Vaikundar kaj la religiaj tekstoj Akilattirattu Ammanai kaj Arul Nool.

Bibliografio

• T. Krishnanathan (2000), Ayya Vaikundarin Vazhvum Sinthanaiyum, Madurai Kamaraj University, Thinai Publications, Nagercoil.
• C. Paulose (2002), Advaita Philosophy of Brahmasri Chattampi Swamikal, Sree Sankaracharya University of Sanskrit, Ayya Vaikunta Nather Sidhasramam, Pothaiyadi.
• R. Ponnu (2000), Sri Vaikunda Swamigal and Struggle for Social Equality in South India, Madurai Kamaraj University, Ram Publishers, Madurai.