Anne Nivat
| Anne Nivat | |
|---|---|
.jpg)
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 18-an de junio 1969 (54-jaraĝa) en Poisy |
| Lingvoj | franca • rusa |
| Ŝtataneco | Francio |
| Alma mater | Instituto pri Politikaj Studoj de Parizo |
| Familio | |
| Patro | Georges Nivat |
| Patrino | Lucile Nivat |
| Edz(in)o | Jean-Jacques Bourdin |
| Parencoj | Maurice Nivat Aline Bonami |
| Okupo | |
| Okupo | ĵurnalisto • politikologo • verkisto • raportisto • milita ĵurnalisto |
Anne NIVAT (naskita la 18-an de junio 1969 en Poisy) estas franca ĵurnalistino kaj milita korespondantino kiu kovris konfliktojn en Ĉeĉenio, Irako kaj Afganio[1]. Ŝi estas konata pro intervjuoj de civitanoj, precipe virinoj, kaj iliaj spertoj kun milito[2][3][4][5].
Frua vivo[redakti | redakti fonton]
Anne Nivat estas franca civitanino kiu kreskis supre en Haute-Savoie proksime al la svisa landlimo kaj Ĝenevo[6][7]. Ŝia patro estas Georges Nivat, kiu estas historiisto de Rusio kaj tradukisto de Alexandr Solĵenicin. La patrino de Nivat instruis la rusan al ŝi[8]. Ŝi loĝas en Parizo kaj ankaŭ vivis en Moskvo[9][10].
Edukado[redakti | redakti fonton]
Nivat kompletigis ŝian doktoriĝon en politika scienco post edukado ĉe la Instituto pri Politikaj Studoj de Parizo en Parizo[11].
Nivat fariĝis fakulino pri politiko en Rusio. Ŝia unua libro temis pri la rusa amaskomunikilaro dum la periodo de glasnost en eksa Sovetio, la likvido de la lando kaj ties sekvo ĝis 1995 (Anne Nivat, Quand les médias russes ont pris la parole: de la glasnost à la liberté d'expression: 1985-1995, eldonita en 1997)[12]. Post restado ĉe la Universitato Havard kun la Centro Davis por rusa kaj eŭrazia studoj (1997-1998)[13], ŝi iris al Rusio kaj raportis el Ĉeĉenio en 1999[14].
Krom ŝia denaska lingvo, la franca, ŝi parolas plurajn lingvojn inkluzive de la rusa, la angla, la germana, la pola, la itala, la ĉeĥa kaj iom da scio de la araba[15].
Ŝi laboris por Le Point, franca semajna novaĵmagazino, Le Soir, Le Nouvel Observateur, la franclingva eldono de la Huffington Post, USA Today, U.S. News & World Report, The Washington Post, The New York Times kaj la franca televidkanalo LCI.
Bibliografio (angla lingvo)[redakti | redakti fonton]
- Anne Nivat, Chienne de Guerre: A Woman Reporter Behind the Lines of the War in Chechnya (angla traduko), PublicAffairs, 2001.
- Anne Nivat, The View from the Vysotka : A Portrait of Russia Today Through One of Moscow's Most Famous Addresses, 2004.
- Anne Nivat, "The Black Widows: Chechen Women Join the Fight for Independence—and Allah (La Nigraj Vidvinoj: Chechen Virinoj Aliĝas la Batalon por Sendependeco—kaj Allah," Studies in Conflict and Terrorism 28, 5 (2005): 413–419.
- Anne Nivat,The Wake of War: Encounters with the People of Iraq and Afghanistan (La maldormo de milito: Renkontoj kun la homoj de Irako kaj Afganio), Beacon Press, 2006.
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Tracy, Ed, "Anne Nivat: Interview with Ed Tracy", The Pritzker Military Library, December 19, 2012. Arkivigite je 2016-03-03 per la retarkivo Wayback Machine
- ↑ Hansen, Suzy, "Nothing human left", salon.com, July 10, 2001. Kontrolita 2013-06-02.
- ↑ . Female war correspondent finds gender an asset in Chechnya. Freedom Forum (April 23, 2001). Arkivita el la originalo je June 20, 2001. Alirita 2013-06-02.
- ↑ Montgomery-Fate, Tom, "Hearts and minds: Gauging the effects of the Iraq and Afghanistan wars through the personal stories of teachers, clerics and minorities", September 25, 2005. Kontrolita 2013-06-02.
- ↑ Pasquier, Sylvaine, "Deux femmes témoignent du drame tchétchène", August 3, 2000. Kontrolita 2013-06-02.
- ↑ Tracy, Ed, "Anne Nivat: Interview with Ed Tracy", The Pritzker Military Library, December 19, 2012. Arkivigite je 2016-03-03 per la retarkivo Wayback Machine
- ↑ Jury: Anne Nivat, France. Lettre Ulysses Award for the Art of Reportage (2005–2006).
- ↑ Tracy, Ed, "Anne Nivat: Interview with Ed Tracy", The Pritzker Military Library, December 19, 2012. Arkivigite je 2016-03-03 per la retarkivo Wayback Machine
- ↑ Tracy, Ed, "Anne Nivat: Interview with Ed Tracy", The Pritzker Military Library, December 19, 2012. Arkivigite je 2016-03-03 per la retarkivo Wayback Machine
- ↑ Jury: Anne Nivat, France. Lettre Ulysses Award for the Art of Reportage (2005–2006).
- ↑ Jury: Anne Nivat, France. Lettre Ulysses Award for the Art of Reportage (2005–2006).
- ↑ Jury: Anne Nivat, France. Lettre Ulysses Award for the Art of Reportage (2005–2006).
- ↑ Ann Nivat. (1998) “Oil is our Identity (interview)”, East West Institute: Annual Survey of Eastern Europe and the former Soviet Union: 1997 - The Challenge of Integration. Armonk, New York: M.E. Sharpe, p. 415. ISBN 9780765603593.
- ↑ Tracy, Ed, "Anne Nivat: Interview with Ed Tracy", The Pritzker Military Library, December 19, 2012. Arkivigite je 2016-03-03 per la retarkivo Wayback Machine
- ↑ Tracy, Ed, "Anne Nivat: Interview with Ed Tracy", The Pritzker Military Library, December 19, 2012. Arkivigite je 2016-03-03 per la retarkivo Wayback Machine