Así en el cielo como en la tierra
| Así en el cielo como en la tierra | |
|---|---|
| filmo | |
| Originala titolo | Así en el cielo como en la tierra |
| Originala lingvo | hispana lingvo |
| Kina aperdato | 3 nov. 1995 |
| Ĝenro | komedia filmo |
| Reĝisoro(j) | José Luis Cuerda |
| Scenaro | Wolfgang Burmann |
| Muziko de | Francisco Ibáñez Irribarria |
| Rolantoj | Francisco Rabal • Fernando Fernán Gómez • Jesús Bonilla • Luis Ciges • Agustín González • Gabino Diego • Chus Lampreave • Enrique San Francisco • Mónica Molina • Juan Luis Galiardo • Mary Carmen Ramírez • Achero Mañas • Manuel Alexandre • Álex Angulo • Antonio Gamero • Saturnino García • Isabel Serrano • María Galiana • Liberto Rabal • Fernando Vivanco • Alicia Sánchez |
| Honorigoj | Goya Award for Best Supporting Actor |
| IMDb | |
Así en el cielo como en la tierra (Kiel en la ĉielo, tiel ankaŭ sur la tero) estas hispana filmo reĝisorita kaj verkita de José Luis Cuerda, premierita en Januaro 1995. Ĝi formas parton de la trilogio de la «super-rurismo», komponita per Total, Amanece que no es poco —majstroverka komedio de la hispana kinarto— kaj Así en el cielo como en la tierra.
La filmo montras la Ĉielon kiel absurda kopio de la Tero, kie Dio Patro, Jesukristo, la Virgulino Maria, Sankta Petro kaj aliaj bibliaj roluloj kunvivas je la plej pura vivstilo de rura Hispanio dum la frankismo. Ĝenerale, ĝi proponas pli humanan alrigardon de tiuj roluloj, kun la samaj mizeroj kaj deziroj kiujn havas la realaj homoj. Aliflanke oni evidentiĝas la supozita evoluo de la Tero el bibliaj tempoj.
Intrigo[redakti | redakti fonton]
Matacanes mortas kaj alveninte al la ĉielo malkovras, ke ĝi ne estas kiel atendite, kaj ke ĉiu tie maltrankviliĝas lastatempe. Sankta Petro klarigas al li, ke Dio priokupiĝis pro la fluado de la mondo, kaj decidis sendi duan filon al la Tero. Sed Jesuo ekscias tion kaj malkonsentas, ĉar oni devus reverki la historion, pro kio li konvinkas sian patron ke tio kion la mondo reale bezonas estas la Apokalipso. Konvinkita de sia filo, Dio preparas la celebron de la Fina Juĝo.
Geaktoroj kaj roloj[redakti | redakti fonton]
- Fernando Fernán Gómez (Dio Patro)
- Jesús Bonilla (Jesukristo)
- Francisco Rabal (Sankta Petro)
- Enrique San Francisco (Ĉefanĝelo Gabrielo)
- Gabino Diego (Sankta Johano Evangelista)
- Mary Carmen Ramírez (Virgulino Maria)
- Manuel Alexandre (Sankta Jozefo)
- Agustín González (Sankta Isidoro de Sevilo)
- Luis Ciges (Matacanes)
- Mónica Molina (Lola Fajardo)
- Isabel Serrano (Mariví)
- Chus Lampreave (Doña Asunción)
- Alicia Sánchez (Dia kolero)
- Saturnino García (Trinkejestro)
- Juan Luis Galiardo (Impresario Ruiz del Río)
- Achero Mañas (Studento Pimentel)
- Álex Angulo (Kapropaŝtisto)
- Antonio Gamero (Muzikbandestro)
- Luis Perezagua (Trumpetanĝelo)
- María Galiana (Evangelina)
- Javier Manrique (Toreisto Camuñas)
- Liberto Rabal (Sankta Rafael)
- Luis Hostalot (Ĉefanĝelo Miĥaelo)
- Fernando Vivanco (Norberto)
- Pepín Salvador (Marlasca)
- Rosario Santesmases (Marisol del Val)
- José María Sacristán (Trinkejestro)
- Jorge Bosso (Psikoanalizisto)
- María Elena Flores (Patrino de Lola)
- José Carlos Gómez (Moncho)
- José María Lucena (Stratanoncisto)
- Paco Sanz (Moisés)
- Concha de Leza (Virtudes)
- Roberto Cairo (Pedrosa)
- Enrique Valero (Amiko de Moncho)
- Olaya Aguirre (Amikino de Lola)
- Lucio Romero (Vundito)