Cianogeno

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Cianogeno
cianogeno
Plata kemia strukturo de la Cianogeno
cianogeno
Tridimensia kemia strukturo de la Cianogeno
Alternativa(j) nomo(j)
  • Etanodunitrilo
  • Karbona nitrido
  • Nitriloacetonitrilo
  • Oksalonitrilo
Kemia formulo
C2N2
CAS-numero-kodo 460-19-5
ChemSpider kodo 9605
PubChem-kodo 9999
Merck Index 15,2681
Fizikaj proprecoj
Aspekto senkolora, brulema, toksa gaso kun tranĉa odoro
Molmaso 52,036 g·mol−1
Denseco 0,9537g cm−3
Fandpunkto -27,9  °C
Bolpunkto -21,1  °C
Refrakta indico  1,3780[1]
Solvebleco Akvo:450 g/L
Mortiga dozo (LD50) 350 ppm
Sekurecaj Indikoj
Riskoj R12 R23 R50/53
Sekureco S16 S33 S45 S63
Pridanĝeraj indikoj
Danĝero
GHS Damaĝo Piktogramo
02 – Treege brulema 04 – Produkto sub premo
06 – Venena substanco 09 – Noca por vivmedio
GHS Signalvorto Damaĝa substanco
GHS Deklaroj pri damaĝoj H220, H280, H330, H400, H410
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj P210, P260, P271, P273, P284, P304+340, P310, P320, P377, P381, P391, P403, P403+233, P405, P410+403, P501[2]
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(25  °C kaj 100 kPa)

CianogenoC2N2 estas organika kombinaĵo de nitrogeno kaj karbono, senkolora, brulema, toksa gaso kun tranĉa odoro, uzata en sintezo de sennombraj kemiaj derivaĵoj. Cianogeno estas la anhidrido de la oksamido:

oksamidocianogeno
Preparado de la cianogeno per senhidratigo de la oksamido.

Cianogeno estis unue sintezita en jaro 1815 de la franca kemiisto Joseph Louis Gay-Lussac (1778-1850), kiu determinis ĝian empirikan formulon kaj nomis ĝin. La nomo cianogeno venas el la greka lingvo [κυανός (kyanos, blua)] kaj γεννάω (gennao, mi kreis), ĉar ciannidoj estis unue izolitaj de la sveda kemiisto Carl Wilhelm Scheele (1742-1786) el la pigmento prusa bluo [3].

Ĉirkaŭ 1850, cianogena sapo estis uzita de fotografiistoj por forigi arĝentaj spuroj el iliaj manoj. Ĝi ricevis gravecon dum kreskado en la fabrikado de sterkoj en la fino de la 19-a jarcento kaj restis grava peraĵo en la produktado de aliaj derivaĵoj uzataj en agrikulturo. Ĝi uzatas kiel stabiligaĵo en la fabrikado de nitrocelulozo.

Kiel ĉiuj cianidoj, cianogena estas toksa kaj ĝi facile reduktiĝas al cianido, kio venenigas la enzimon konatan kiel citokromo c okzidazo-n.[4]

Sintezoj[redakti | redakti fonton]

Sintezo 1[redakti | redakti fonton]

cianida acido+oksigeno2cianogeno+2akvo

Sintezo 2[redakti | redakti fonton]

cianida acido+klorocianogeno+2klorida acido

Sintezo 3[redakti | redakti fonton]

2cianida acido+nitrogena duoksidocianogeno+nitrata oksido+akvo

Sintezo 4[redakti | redakti fonton]

  • Preparado per varma malkomponado de arĝenta (I) cianido:

2arĝenta (I) cianidocianogeno+2arĝento

Sintezo 5[redakti | redakti fonton]

  • Preparado per varma malkomponado de 'hidrarga (II) cianido:

hidrarga (II) cianidocianogeno+hidrargo

Sintezo 6[redakti | redakti fonton]

4natria cianido+2kupra (II) sulfatocianogeno+2natria sulfato+2kupra (I) cianido

Sintezo 7[redakti | redakti fonton]

2kupra (II) klorido+10kalia cianido2kalia kvarcianokuprato+cianogeno+4kalia klorido

Sintezo 8[redakti | redakti fonton]

ora (III) triklorido+4kalia cianidokalia ducianoaurato+cianogeno+3kalia klorido

Sintezo 9[redakti | redakti fonton]

2cianida acido+nitrogena duoksidocianogeno+akvo+nitrata oksido

Reakcioj[redakti | redakti fonton]

Reakcio 1[redakti | redakti fonton]

cianogeno+2natria hidroksido+izocianata acidonatria cianido+natria izocianato+akvo

Reakcio 2[redakti | redakti fonton]

cianogeno+4akvooksalata acido2amoniako+amonia oksalato

Reakcio 3[redakti | redakti fonton]

  • Klorigo de la cianogeno:

cianogeno+kloro2cianogena bromido+klorida acido

Reakcio 4[redakti | redakti fonton]

  • Preparado de cianogena bromido:

cianogeno+bromo2cianogena bromido+bromida acido

Reakcio 5[redakti | redakti fonton]

  • Preparado de cianogena jodido:

cianogeno+jodo2cianogena jodido+jodida acido

Reakcio 6[redakti | redakti fonton]

  • Preparado de cianogena fluorido:

cianogeno+fluoro2cianogena fluorido+fluorida acido

Reakcio 7[redakti | redakti fonton]

  • Preparado de kvarcianonikelato:

4cianogeno+nikelokvarcianonikelato

Reakcio 8[redakti | redakti fonton]

  • Preparado de kvarcianoplatenato:

4cianogeno+plateno+2kaliokvarcianoplatenato

Reakcio 9[redakti | redakti fonton]

  • Preparado de kobalta ducianido:

cianogeno+kobaltokobalta (II) cianido

Reakcio 10[redakti | redakti fonton]

  • Preparado de zinka cianido:

cianogeno+zinkozinka cianido

Literaturo[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. Chemical Book
  2. PubChem
  3. Prusa bluo aŭ heksacianoferato (IV) de fero (III), ankaŭ Fe4[Fe(CN)6]3
  4. [Citokromo c oksidazo estas enzimo trovata en la mitokondrioj de bakterioj, arĥioj kaj eŭkariotoj.