Dufenila ureo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Dufenila ureo
Dufenila ureo
Plata kemia strukturo de la
Dufenila ureo
Dufenila ureo
Tridimensia kemia strukturo de la Dufenila ureo
Dufenila ureo troviĝas en la kokoslakto.
Alternativa(j) nomo(j)
  • Dufenila karbamido
  • Karbanilido
  • 1,3-dufenilureo
Kemia formulo
C13H12N2O
CAS-numero-kodo 102-07-8
ChemSpider kodo 7314
PubChem-kodo 7595
Merck Index 15,1786
Fizikaj proprecoj
Aspekto blanka kristaleca solidaĵo
Molmaso 212,252g mol−1
Denseco 1,214g/cm−3[1]
Fandpunkto 239 °C [2]
Bolpunkto 374,6 °C [3]
Refrakta indico  1,692
Ekflama temperaturo 180,4 °C
Solvebleco Akvo:0,15 g/L
Mortiga dozo (LD50) 197 mg/kg (buŝe)
GHS etikedigo de kemiaĵoj
GHS Damaĝo-piktogramo
07 – Toksa substanco
GHS Signalvorto Averto
GHS Deklaroj pri damaĝoj H302, H312, H332
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj P261, P264, P270, P271, P280, P301+312, P302+352, P304+312, P304+340, P312, P330, P363, P501
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(25 °C kaj 100 kPa)

1,3-Dufenila ureo[4]C13H12N2O estas organika kombinaĵo apartenanta al la funkcia grupo de la ureoj. Ĝi estas blanka solidaĵo malmulte solvebla en akvo kaj solvebla en acetono, alkoholo kaj kloroformo kaj iom solvebla en piridino. Dufenilureo estas endogena metabolaĵo trovata en plantoj kaj vegetaloj, kaj estis unue izolita el la kokoslakto en 1955. Kune kun la kazeina hidrolizato, ĝi promocias transporton de fotosintezaĵoj en la vaskula histo de la karotoj kaj aliaj plantoj rezultante en plantokreskado. Ĝia citokinina efiko estas malforta, sed aliaj pli potencaj fenilureatipaĵoj estis raportataj.

Reakcio 1[redakti | redakti fonton]

  • Preparado de dufenila ureo per interagado de klorobenzeno kun ureo:

2 klorobenzeno + ureo dufenila ureo + 2 klorida acido

Reakcio 2[redakti | redakti fonton]

  • Preparado de ureo per interagado de benzeno, kloro kaj ureo:

2 benzeno + 2 kloro +ureo dufenila ureo + 4 klorida acido

Reakcio 3[redakti | redakti fonton]

  • Preparado de dufenila ureo per interagado de bromobenzeno kun ureo:

2 bromobenzeno + ureo dufenila ureo + 2 bromida acido

Reakcio 4[redakti | redakti fonton]

  • Preparado de dufenila ureo per interagado de anilino kun ureo:

2 anilino + ureo dufenila ureo + 2 amoniako

Reakcio 5[redakti | redakti fonton]

  • Preparado de dufenila ureo per hidratigo de la fenila izocianato

2 fenila izocianato + akvo dufenila ureo + karbona duoksido

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]