Edmondo De Amicis
| Edmondo De Amicis | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Persona informo | |||||
| Edmondo Mario Alberto De Amicis | |||||
| Naskiĝo | 21-an de oktobro 1846 en Oneglia | ||||
| Morto | 11-an de marto 1908 (61-jara) en Bordighera | ||||
| Tombo | Monumenta Tombejo de Torino [#] | ||||
| Lingvoj | itala [#] | ||||
| Ŝtataneco | Reĝlando Italio [#] | ||||
| Alma mater | Military Academy of Modena [#] | ||||
| Partio | Partio Socialista Itala [#] | ||||
| Familio | |||||
| Edz(in)o | Teresa Boassi [#] | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | verkisto • politikisto • ĵurnalisto • verkisto de porinfana literaturo • poeto [#] | ||||
| Verkado | |||||
| Verkoj | Koro [#] | ||||
| |||||
| |||||
| |||||
| [#] | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Edmondo DE AMICIS ([edmondo deamiĉis] ; naskiĝis la 21-an de oktobro 1846 en Imperia, mortis la 11-an de marto 1908 en Bordighera) estis itala verkisto
Kreskis en la urbo Torino en norda Italio kaj post bazlernejo translokiĝis al armea internejo. La ideo de pozitiva efiko de milita vivo kiel maniero de edukado, kiu formas homon morale laŭ valoroj kaj memkontrolo, estas evidenta en liaj skribaĵoj.
Lia unua literatura verkaĵo estis "Armea Vivo" skribita en 1868 kiun li verkis post partopreno en la batalo de Custoza. Li tiam daŭriĝis por vivteni kiel ĵurnalisto, tamen lia plej konata verko estas la porjunulara romano Cuore (Koro, 1886, Esperanto-traduko de Ettore Fasce de 1936, 1987).
Li havis longan ĵurnalistan karieron, kiu inkludis raportojn pri siaj vojaĝoj en Hispanio, Nederlando, Maroko kaj Konstantinopolo.
La romano Cuore estis bazo por 52-parta japana televida serio de desegnita filmo produktita fine de la 1970-aj jaroj sub la titolo Haha wo tazunete sanzenri.
Verkoj de Edmondo De Amicis tradukitaj al Esperanto[redakti | redakti fonton]
La jenaj verkoj aperis en Esperanto-traduko (ordigite laŭ aperjaro de la traduko, la tradukisto en krampoj)
- La Floro de l’ Pasinto (Rosa Junck, 1906)
- Kverko kaj Floro (Rosa Junck, 1906)
- La Urbo kiu Dormas (Achille Tellini, 1912)
- Mia Patrino (tradukinto nekonata, 1921)
- Italaj Rakontoj (Pier Carlo Monti, 1922/1957)
- De Apeninoj ĝis Andoj (Rodolfo Castagnino, 1924)
- Manuel Menendez (A. Toman, 1931)
- La Monkolekto (tr. Anna Tarantíková, Ligilo 1935, p. 55-56)
- Koro (Ettore Fasce, 1936/1987)
- La Hajlo (tradukinto nekonata, 1981)
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- Libroj Arkivigite je 2012-01-19 per la retarkivo Wayback Machine de kaj pri Edmondo De Amicis en la Kolekto por Planlingvoj kaj Esperantomuzeo