Francisco de Vergara

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Francisco Vergara
(1484-1545)
De omnibus graecae linguae grammaticae partibus libri ..., 1550
De omnibus graecae linguae grammaticae partibus libri ..., 1550
Persona informo
Naskiĝo 1484
en Alcalá de Henares,  Hispanio
Morto 27-a de decembro 1545
en Toledo,  Hispanio
Lingvoj hispana vd
Ŝtataneco Hispanio vd
Alma mater Universitato de Alcalá de Henares
Familio
Gefratoj Juan de Vergara vd
Profesio
Okupo filologo • helenisto vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Francisko Vergaro (1484-1545) estis hispana humanisto, helenisto, profesoro pri la greka en la Universitato de Alcalá de Henares, instruanto de Juan de Valdés (1500-1541), lernanto de Nuñez de Guzman (1475-1553), kaj Demetro Duko el Kreto, kiu estis kunlaboranto de Aldo Manuzio. Li ankaŭ estis amiko kaj admiranto de Erasmo de Roterdamo (1467-1536); aŭtoro de sennombraj verkoj pri la greka lingvo, kiu, kune kun sia frato Juan Vergara (1492-1557), kunlaboris pri la eldonado de la Poliglota Biblio[1], sub la gvidado de Francisco Jiménez de Cisneros (1436-1517).

Kiel sekvanto de Nuñez de Guzman (1475-1553), pli konata kiel Pinsiano, li reprezentis la plej kvalifikitan ikonon de la hispana humanismo en la helena areo dum la unua triono de la 16-a jarcento. Unuafoje tradukis al la kastelana la verkon Historia de Teágenes y Cariclea, bizancan novelon de Heliodoro de Emeso[2], kies versio perdiĝis. La influo de tiu romano estis rimarkinda sur Los trabaljos de Persiles y Sigismunda[3] de Miguel de Cervantes (1547-1616).

Selektita verkaro[redakti | redakti fonton]

Literaturo[redakti | redakti fonton]

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]