Saltu al enhavo

Lizino

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Lizino
lizino
Plata kemia strukturo de la
Lizino
lizino
Tridimensia kemia strukturo de la Lizino
Alternativa(j) nomo(j)
  • Du-amino-kaproata acido
  • Du-amino-heksanoata acido
Kemia formulo
C6H14N2O2
CAS-numero-kodo 70-54-2
ChemSpider kodo 843
PubChem-kodo 5962
Merck Index 15,5697
Fizikaj proprecoj
Aspekto blanka solidaĵo
Molmaso 146.19 g·mol−1
Denseco 1.125g cm−3
Fandpunkto 224.5 °C
Acideco (pKa) 2.18
Solvebleco Akvo:1500 g/L
Mortiga dozo (LD50) 10000 mg/kg (buŝe)
Sekurecaj Indikoj
Riskoj R34 R36/37/38
Sekureco S26 S36/37/39 S45 S24/25
Pridanĝeraj indikoj
Danĝero
GHS etikedigo de kemiaĵoj
GHS Damaĝo-piktogramo
07 – Toksa substanco
GHS Signalvorto Averto
GHS Deklaroj pri damaĝoj H315, H319, H335[1]
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj P261, P264, P271, P280, P302+352, P304+340, P305+351+338, P312, P321, P332+313, P337+313, P362, P403+233, P405, P501
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(25 °C kaj 100 kPa)

Lizino (2,6-diaminoheksanacido) (simbolo LysK) apartenas al la 20 proteinogenaj (proteinformantaj) aminoacidoj, kiuj estas koditaj tra bazotriopo de RNA, por la uzo ĉe la proteina biosintezo en bazmateriala ŝanĝo de la organismoj.

Proprecoj

[redakti | redakti fonton]

Ĝi apartenas kun arginino kaj histidino al la grupo de bazaj aminoacidoj aŭ heksonbazoj. Tiuj entenas bazan kemian grupon- ĉe lizino unu liberan aminogrupon en la flanka ĉeno-, pro kio ili regas kiel lesivoj. La ŝargo de lizino estas pH-dependa (pK-valoro: ~ 10).

Lizino apartenas al esencaj aminoacidoj por la homo, ĝin povas la homa organismo mem ne produkti kaj tiel ĝin devas akcepti kun nutrado. La plenkreska homo bezonas tage ĉirkaŭ 1–1,5 g da lizino. Tre multan lizinon entenas la fiŝo sed ankaŭ mungfaboj.

Referencoj

[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]