Lluís Homar

Lluís Homar
Persona informo
Naskiĝo	20-an de aprilo 1957 (1957-04-20) (66-jaraĝa) en Barcelono
Lingvoj	hispana • kataluna vd
Ŝtataneco	Hispanio vd
Alma mater	Universitato de Barcelono • Universitato Aŭtonoma de Barcelono vd
Profesio
Okupo	aktoro • teatra reĝisoro vd
Aktiva dum	1974– vd
Honorigoj Honorigoj Gaudí Award for Best Actor in a Supporting Role • Premi Nacional de Teatre vd
vd	Fonto: Vikidatumoj

Lluís HOMAR Toboso (Barcelono, 20a de aprilo 1957) estas hispana aktoro kaj teatra reĝisoro.

Biografio kaj kariero

En 1974 li partoprenis en la teatraĵo Otelo, reĝisorita de Ángel Carmona; unu jaron poste li aliĝis al la trupo Teatro Escorpio, kaj partoprenis en Terra Baixa, reĝisorita de Josep Montanyes, kaj Quiriquibú, reĝisorita de Fabià Puigserver kaj Guillem-Jordi Graells. En 1976, kun aliaj aktoroj, li fondis la kooperativon Teatre Lliure de Barcelono, en kiu ŝi laboris dum jaroj seninterrompe (estante arta reĝisoro inter 1992 kaj 1998) partoprenante en pli ol 30 spektakloj. Samjardeke Homar ekintervenis en televido, debute tuj poste en kino per La plaça del Diamant (1982), filmo kunprotagonistigita de Sílvia Munt.

En kino Homar ludis multajn rolojn, plej elstare en La mala educación (2004) kaj Los abrazos rotos (2009), de Pedro Almodóvar, en lia ludado de la Papo Aleksandro la 6-a en Los Borgia, de Antonio Hernández kaj de Max, robota ĉefservisto en la sciencfikcia filmo EVA (2011), de Kike Maíllo, kio havigis al li sian unuan nomumon al Goya-premio en la kategorio de «Plej Bona Duaranga Aktoro», kaj la koncernan premion.

Lé laboris ankaŭ kun kelkaj de la plej elstaraj hispanaj reĝisoroj: nome Mario Camus, Vicente Aranda, Pilar Miró, Gerardo Vera, Agustí Villaronga, Pau Freixas kaj Montxo Armendáriz.

Li elstaris ankaŭ en televido, kiel en la serioj Àngels i Sants kaj Motivos personales. Li ludis protagonistajn rolojn ankaŭ en 23-F: el día más difícil del rey (2009), filmo pri la puĉoklopodo de 1981 en kiu li ludis la rolon de la reĝo Johano Karlo la 1-a, kaj en la superproduktoraĵoj de Antena 3, Hispania, la leyenda kaj Imperium, kiel la romia Servio Sulpicio Galba.

En marto 2019, li estis elektita direktoro de la Compañía Nacional de Teatro Clásico (CNTC) anstataŭ Helena Pimenta.

Filmoj

Jaro	Titolo	Reĝisoro
1981	La plaza del Diamante	Francesc Betriu
1989	El niño de la luna	Agustí Villaronga
	Si te dicen que caí	Vicente Aranda
1991	El hombre de neón	Albert Abril
1992	Después del sueño	Mario Camus
1993	El pájaro de la felicidad	Pilar Miró
1995	Mécaniques célestes	Fina Torres
	El porqué de las cosas	Ventura Pons
1996	La Celestina	Gerardo Vera
	Adosados	Mario Camus
1999	La ciudad de los prodigios	Mario Camus
2000	Morir (o no)	Ventura Pons
2003	Valentín	Juan Luis Iborra
	Nines russes	Pau Freixas
2004	La mala educación	Pedro Almodóvar
	Rottweiler	Brian Yuzna
2005	Bosque de sombras	Koldo Serra
	Morir en San Hilario	Laura Mañá
	Reinas	Manuel Gómez Pereira
2006	Los Borgia	Antonio Hernández
	Mariposa negra	Francisco J. Lombardi
2007	La habitación de Fermat	Luis Piedrahíta kaj Rodrigo Sopeña
	Lo mejor de mí	Roser Aguilar
2008	Cobardes	José Corbacho kaj Juan Cruz
	Un château en Espagne	Isabelle Doval
2009	Los abrazos rotos	Pedro Almodóvar
2010	Los ojos de Julia	Guillem Morales
	Héroes	Pau Freixas
	Pájaros de papel	Emilio Aragón
2011	EVA	Kike Maíllo
	No tengas miedo	Montxo Armendáriz
2012	The Pelayos	Eduard Cortés
2014	El club de los incomprendidos	Carlos Sedes
	La Fosa	Pere Vilà i Barceló
2015	Cerca de tu casa	Eduard Cortes
	Latin Lover	Cristina Comencini
2016	Anomalous	Hugo Stuven Casasnovas

Eksteraj ligiloj

• en imdb

• En tiu ĉi artikolo estas uzita traduko de teksto el la artikolo Lluís Homar en la hispana Vikipedio.