Lorenzo Monaco
| Lorenzo Monaco (1370-1425) | ||
|---|---|---|
 "Adorado de la Magoj", pentrita ĉirkaŭ 1422.
| ||
| Persona informo | ||
| Naskiĝo | 1370 en Sieno, Italio | |
| Morto | 1425 en Florenco, Italio | |
| Lingvoj | itala vd | |
| Ŝtataneco | Italio vd | |
| Profesio | ||
| Okupo | pentristo • iluministo • monaĥo vd | |
| Aktiva en | Florenco vd | |
| Aktiva dum | 1375–1430 vd | |
| Verkado | ||
| Verkoj | Annunciation Triptych ❦ Adoration of the Magi ❦ Bartolini Salimbeni Annunciation vd | |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Lorenzo Monaco (1370-1425) aŭ Piero di Giovanni, estis unu el la plej gravaj pentristoj kaj lumigistoj de la frua 15-a jarcento. Li estis kamaldola monako rajtigita administri prosperan butikon ekster la monaĥejo de "Santa Maria degli Angeli". La granda rafiniteco kaj delikateco de harmoniaj tonoj de liaj pentraĵoj, reflektas lian lertecon kiel lumigisto.[1] Piero di Giovanni prenis la nomon Lorenzo kiam li eniris la kamaldolan monaĥejon en 1391. Lorenzo pentris kvar retablojn por sia ordeno. Li eble estis trejnita de Agnolo Gaddi (1350-1396) kaj Jacopo di Cione (1325-1399).
Biografio[redakti | redakti fonton]
Dum liaj fruaj jaroj da monaĥa vivo Lorenzo Monaco prilumis grandan nombron da manuskriptoj. En 1401 li laboris ekster la monaĥejo kaj starigis sian propran laborejon.
Liaj verkoj estas karakterizitaj per siaj kurbaj linioj, unuformaj, subtilaj kombinitaj koloroj kaj mildaj vizaĝoj, dum lia pentraĵo rivelas la klaran influon de lia majstro kaj de Niccolò di Pietro Gerini (1340-1414) kaj Gherardo Starnina (1360-1413).
Lorenzo Monaco estis unu el la ĉefaj figuroj de la internacia gotika stilo, kombinante la heredaĵon de Giotto kun la siena tradicio, sed ankaŭ atentema pri novigoj al la florentina pentrado de la 15-a jarcento.
Rimarkindaj verkoj inkluzivas la Poliptikon de San Gaggio ĉirkaŭ 1387–88 (nun dividita inter la Galleria dell’Accademia, Florenco, la Instituto Courtauld, Londono, kaj aliaj kolektoj).
Fine de la 15-a jarcento li pentris diversajn retablojn inkluzive poliptikon por la karmelita monaĥejo en Florenco, dum iomete pli posta verko sidas la Kristo kiel la Viro de la Doloroj de 1404 (Galleria dell’Accademia, Florenco).
La sola dokumentita verko supervivanta de la artisto estas la Retablo de Monte Oliveto, datita je 1406–1410, dum la plej fama kaj subskribita verko de Laŭrenco Monako estas "La Kronado de la Virgulino", pentrita en 1413 por la altaro de lia monaĥejo (Galleria degli Uffizi, Florenco).
Ĉirkaŭ 1420, dum la lasta fazo de sia kariero, la artisto pentris la freskojn de la kapelo Bartolini Salimbeni, en Santa Trinità, en Florenco, kaj la "Retablo de la Anunciacio", ankaŭ en tiu kapelo.
Lorenzo Monaco mortis ĉirkaŭ 1425–1430, lasante nefinitan "Descendon de la Kruco" (Muzeo de Sankta Marko, Florenco), kiu estis kompletigita de Fra Angelico, kiu estis precipe influita de la stilo de Lorenzo.
Literaturo[redakti | redakti fonton]
- Virtual Uffizi Gallery
- Personensuche
- WorldCat Identities
- The National Gallery
- Museo Thyssen
- National Gallery of Art
- Art UK
- Visual Arts Cork
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
- Abraham
- Nacia Muzeo de Arto de Katalunio
- Muzeo Czartoryski
- Predelo
- Uffizi
- Kaio (aktiva inter 283 kaj 304)
- Giotto di Bondone (1267-1337)
- Pietro Lorenzetti (1280-1348)
- Simone Martini (1284-1344)
- Maso di Banco (1290-1350)
- Bernardo Daddi (1295-1348)
- Jacopo di Cione (1325-1399)
- Agnolo Gaddi (1350-1396)
- Gherardo Starnina (1360-1413)
- Bartolomeo di Fruosino (1369-1441)
- Gentile da Fabriano (1370-1427)
- Lorenzo Ghiberti (1378-1455)
- Fra Angelico (1387-1455)
- Masaccio (1401-1428)
- Giorgio Vasari (1511-1574)
