Maranjo
Maranjo | |
---|---|
portugale Maranhão | |
Flago de Maranjo | Blazono de Maranjo |
Himno: Himno de la subŝtato de Maranjo | |
Nomo de la loĝanto: maranhense | |
Situo | |
- Regiono | Nordorienta |
- Limnajbaroj | Piaŭio, Tokantinso kaj Parao |
- Mezoregionoj | 5 |
- Mikroregionoj | 21 |
- Municipoj | 217 |
Ĉefurbo | São Luís |
Registaro | de 2015 ĝis 2018 |
- Ŝtatestr(in)o | Flávio Dino (PCdoB) |
- Vicŝtatestr(in)o | Carlos Brandão (PCdoB) |
- Federaciaj deputitoj | 18 |
- Ŝtataj deputitoj | 42 |
Areo | |
- Entute | 331 983 km² (8º)[1] |
Loĝantaro | 2008 |
- proksimume | 6 305 539 loĝ. (10º) |
- Loĝdenso | 18,43 loĝ./km² (16º) |
Ekonomio | 2006 |
- MEP | R$ 28 621 860 (16º) |
- MEP po kapo | R$ 4 628 (26º) |
Sociaj indikiloj | 2000 |
- IHD | 0,683 (2005)[2] (26º) – meza |
- Vivdaŭro | 66,8 jaroj (26º) |
- Analfabetismo | 22,8% (16º) |
Horzono | UTC-3 |
Klimato | Tropika Af/Aw |
Mallongigo | MA |
Retejo | www.ma.gov.br |
Maranjo (portugale: Maranhão) estas unu el la ŝtatoj de Brazilo, lokata en la nordorienta parto de la lando, ĉe la bordo de la Sudamerika kontinento.
En la portugala lingvo, ĝi nomiĝas Maranhão. Kaj tio prononciĝas iom kiel [Maranjaŭm']. Tamen, oni devas "nazumigi" la lastan A-n.
Geografio[redakti | redakti fonton]
Timon estas municipo kaj grandurbo de Maranjo. Ĝi apartenas al urbaro de Teresina.
Historio[redakti | redakti fonton]
Kompletigenda
Ekonomio[redakti | redakti fonton]
Kompletigenda
Kulturo[redakti | redakti fonton]
Kompletigenda
Turismo[redakti | redakti fonton]
Kompletigenda
Esperanto-movado[redakti | redakti fonton]
Oswaldo de Freitas en 1943 loĝis en São Luís, fondis São Luís Esperanto-Klubo. Ĉirkaŭ 1945 tie movadis ankaŭ Francisco Sales Montelo.
“Maranhão Esperantista”, oficiala organo de São Luís Esperanto-Klubo, en la subŝtata ĉefurbo São Luís, ekpublikiĝis la 14-an de Julio 1948. La direktoro estis Oziel R. Carneiro; sekretario, Paulo Amorim Cardoso; kaj redaktoro, Olimpio Ribeiro Fialho. Tiam funkciis tri esperantaj kursoj.
Fondiĝis en 1951 “Associação Maranhense de Esperanto”, kies estraro estis: Prezidanto, D-ro João Brito Jorge; 1-a Vicprezidanto, D-ro Olímpio Ribeiro Fialho; 2-a Vicprezidanto, Leŭtenanto Juvenal Nascimento de Araújo; 1-a Sekretario, F-ino Ipatia Damasceno Ferreira; 2-a Sekretario, Fernando da Costa Coelho; 1-a Kasisto, Éder Santos; 2-a Kasisto, Mariano Ferreira Braga; Bibliotekisto, Paulo Kruger de Oliveira. Kiel Patronon la asocio elektis la karmemoran samideanon Antônio Couto Fernandes kaj kiel Honoran Prezidanton, S-ro Plácido José Camões.
Ankaŭ estis “Sankta Ludoviko Esperanto Klubo”, kies estraro estis: Honora Prezidanto, D-ro Francisco Montelo; Prezidanto, D-ro Olímpio Ribeiro Fialho, 1-a Vicprezidanto, Leŭtenanto Juvenal Nascimento de Araújo; 2-a Vicprezidanto, Prof. José Rego; 1-a Sekretario, F-ino Violeta Serra; 2-a Sekretario, F-ino Petronílha de Lima Fialho; 1-a Kasisto, João B. G. Carvalho; 2-a Kasisto, Sanson Alhadef; Bibliotekisto, Prof-ino Luzia D. L. Moreira. La patrono de la klubo estis S-ro Domingos de Castro Perdigão.
De Januaro/Februaro 1988, Maranhão Esperanto-Asocio okazigis en São Luís, de la 15-a ĝis la 19-a de Decembro 1987, la 1-an Amazonian Renkontiĝon de Esperanto, sub la temo: La Amazonia Kulturo kaj la Instruo de Esperanto.
La renkontiĝo okazis en la aŭlo de la Federacia Universitato de Maranhão; kaj la alta protektanto de la evento estis la urbestrino de São Luís, S-ino Gardênia Ribeiro Gonçalves.
La ĵurnalo “O Estado do Maranhão”, eldonita en São Luís, periode aperigas artikolojn de Gilson Villas Boas Passos, pri Esperanto en 1980-aj jaroj.
Referencoj[redakti | redakti fonton]
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- Gubernia paĝaro Arkivigite je 2021-08-20 per la retarkivo Wayback Machine (portugale)
|