Oleg Pavlov
| Oleg Pavlov | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Persona informo | |||||
| Naskiĝo | 16-an de marto 1970 en Moskvo | ||||
| Morto | 7-an de oktobro 2018 (48-jaraĝa) en Moskvo | ||||
| Mortis pro | Naturaj kialoj  vd
| ||||
| Mortis per | Korinfarkto vd
| ||||
| Lingvoj | rusa vd | ||||
| Ŝtataneco | Sovetunio Rusio vd
| ||||
| Alma mater | Literatura instituto Maksim Gorkij vd
| ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | verkisto publikigisto pedagogo vd
| ||||
| Laborkampo | Literaturo, prozo, novelo kaj opinia ĵurnalismo vd
| ||||
| |||||
| En TTT | Oficiala retejo vd | ||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Oleg Olegoviĉ PAVLOV (ruse Оле́г Оле́гович Па́влов; 16-a de marto 1970, Moskvo - 7-a de oktobro 2018, samloke [1]) estis rusa verkisto kaj eseisto.
Vivo[redakti | redakti fonton]
Dum lia militservo kiel gulaga tendargardisto en provinco Karagando de Kazaĥio, li suferspertis perfortan kapvundon kiu devigis lin resti en psikiatria hospitalo dum pli ol monato : tio permesis al li mallongigi siajn du jarojn da militservo [2]. Li do decidis reveni al Moskvo por profundigi siajn literaturajn konojn kaj do studis en la Instituto de Literaturo Maksim Gorkij en Moskvo. En 1994, li publikigis Kazënnaja skazka (Milita Rakonto), sian debutan romanon kiu aperis en la revuo Novy Mir.
Li tuj estis rimarkita fare de kritikistoj . Li daŭre ĝuis grandan famon ekde 1997, akirante la premion Russkij Booker en 2002, tiel estante rekonita kiel unu el la plej gravaj verkintoj de nuntempa rusa literaturo [3]. Komencante de kelkaj leteroj ricevitaj de Aleksandr Solĵenicin kaj lia edzino Natalja, li skribis eseon titolitan Rusa homo en la 20-a jarcento, pri la socio, vivo kaj psikologio de rusoj . Li estas nuntempe konsiderata unu el la ĉefaj rusaj aŭtoroj de la 20-a kaj 21-a jarcentoj [4] [5] [6] [7].
Tutnature, liaj verkoj estis tradukitaj al multaj lingvoj sed ankoraŭ (2023) nenio en Esperanto.
Verkaro[redakti | redakti fonton]
| Jaro | Rusa titolo | Transliterumo width="100px" | Traduko |
|---|---|---|---|
| 1990 | Записки из-под сапога | Zapiski iz pod sapoga | Mesaĝoj desub la boto |
| 1990 | Караульные элегии | Karaoelnyje elegi | Elegio de Gardisto |
| 1990 | Правда Карагандинского полка | Pravda Karagandinskogo polko | La vero de la Karaganda regimento |
| 1994 | Казённая сказка | Kazonnaya skazka | La terpomoj kaj la ŝtato |
| 1995 | Дневник больничного охранника | Dnevnik bolintsjnogo ochrannika | La taglibro de la hospitala gardisto |
| 1997 | Дело Матюшина | Delo Matushina | Kazo de Matyushin |
| 1998 | Степную книгу | Stepnoejoe knigoe | Steplibro |
| 2003 | Русский человек в XX веке | Rusky chelovjek v XX vjekje | Rusa popolo en la 20-a jarcento |
| 2008 | Степная книга | ||
| 2009 | Асистолия | Asistolia | Asistolo |
| 2011 | Гефсиманское время | ||
| 2013 | Карагандинские девятины, или Повесть последних дней | Karagandinsky devjatin, ili Povest poslednich dnej | Memoroj de Karaganda: La Rakonto de la Lastaj Tagoj |
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ "Goodbye to Oleg Pavlov", by Lisa Hayden Espenschade
- ↑ And Other Stories' website Retrieved 23 January 2013
- ↑ ELKOST International Literary Agents' website Arkivigite je 2013-06-27 per la retarkivo Wayback Machine, Oleg Pavlov Retrieved 23 January 2013
- ↑ Слово при награждении премией Александра Солженицына. Arkivita el la originalo je 2018-08-26. Alirita 2012-09-06.
- ↑ Официальный сайт литературной премии «Angelus». Arkivita el la originalo je 2013-06-16. Alirita 2017-12-11.
- ↑ По информации ELKOST Intl.Literary Agency о международных правах автора. Arkivita el la originalo je 2017-04-12. Alirita 2014-04-22.
- ↑ Кафедра литературного мастерства Литературного института им. А. М. Горького. Arkivita el la originalo je 2015-07-08. Alirita 2019-05-25.