Saltu al enhavo

Roberto Juarroz

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Roberto Juarroz
Persona informo
Naskiĝo 5-an de oktobro 1925 (1925-10-05)
en Coronel Dorrego
Morto 31-an de marto 1995 (1995-03-31) (69-jaraĝa)
en Bonaero
Lingvoj hispana vd
Ŝtataneco Argentino Redakti la valoron en Wikidata vd
Alma mater Universitato de Bonaero Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo lingvisto
universitata instruisto
tradukisto
verkisto
poeto
bibliotekisto Redakti la valoron en Wikidata vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Roberto JUARROZ (la 5an de oktobro 1925 – la 31an de marto 1995) estis argentina poeto fama por lia "Poesía vertikala" (Vertikala poezio).

La filo de la estro de fervoja stacidomo en provinca urbo. Li studis kaj diplomiĝis pri bibliotekscienco ĉe la Fakultato de Filozofio ĉe la Universitato de Bonaero kaj kompletigis liajn studojn en 1958. Sekvis pluaj studoj kun stipendio ĉe Sorbono de 1961 ĝis 1962.

Kun la veno al potenco de generalo Peron, li elmigris de Argentino. Laboris ĉe Unesko kaj OAŜ (1958 - 1965). Li kunlaboris kun argentinaj publikaĵoj kaj tradukis fremdlingvan poezion. De 1962 ĝis 1991 li estis profesoro ĉe la Universitato de Bonaero, daŭre estis direktoro de la Sekcio pri Bibliotekscienco (neniu jaro precizigita), kaj redaktoro de la revuo Poesía = Poesía (1958–1965).

Liaj verkaĵoj estis tradukitaj en plurajn lingvojn, inkluzive de la tamila. En 1977 aperis dulingva angla-hispana verkaĵo.

Pro siaj verkado, Roberto Juarez gajnis plurajn literaturajn premiojn en Argentino kaj ĉirkaŭ la mondo. Li estis elektita membro de la Argentina Akademio de Literaturo.

Andreas Dorschel nomas la "filozofian poezion" de Roberto Juarroz "kristale klara kaj malhela" samtempe kaj laŭdas ĝian "leĝeron kaj metafizikan spritecon" [1].

Li estis influita fare de Mallarmé kaj Huidobro, la germanaj romantikuloj (ĉefe Novalis). La verkinto de dek kvar numeritaj poemaroj sub la ĝenerala titolo Vertikalaj Poemoj ( 1958 - 1997, eldonita 13-fojoj dum lia vivo, la lasta estis publikigita postmorte), en siaj respondoj al kritikistoj Juarros aludis la penson de Bachelard : "La tempo de poezio estas vertikala tempo." Tradukisto de fremdlingva poezio, inkluzive de la verkoj de Artaud.

Liaj metafizikaj, neindividualismaj kantotekstoj estis alte aprezitaj fare de Octavio Paz, Julio Cortázar, Antonio Porchia, Vicente Aleixandre, René Char, Philippe Jacotet.

Citaĵo
 El silencio que queda entre dos palabras

no es el mismo silencio que envuelve una cabeza cuando cae,
ni tampoco el que estampa la presencia del árbol

cuando se apaga el incendio vespertino del viento. 
  La silento, kiu restas inter du vortoj,

ne estas la sama silento, kiu ĉirkaŭas kapon, kiam ĝi falas,
nek tiu, kiu stampas la ĉeeston de la arbo,

kiam la vespera fajro de la vento estingiĝas. 
— El silencio que queda entre dos palabras

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. Andreas Dorschel: Pli malnova ol vivo, en: Süddeutsche Zeitung Nr. 120 (28./29. Mai 2005), S. 16.

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]