SAE International
| SAE International | ||
|---|---|---|
| ||
| profesia kolegio • normiga organizaĵo • kompanio • negoco • inĝeniera societo • akademia eldonejo | ||
| Komenco | 1905 vd | |
| Lando(j) | Usono vd | |
| Sidejo | Warrendale | |
| Membro de | Publikiga Etika Komitato • International Association of Scientific, Technical, and Medical Publishers vd | |
| Retejo | Oficiala retejo | |
SAE International, antaŭe konata kiel la angle Society of Automotive Engineers la Societo de Aŭtomobilaj Inĝenieristoj, estas neprofitcela organizaĵo por teknologio kaj scienco dediĉita al la akcelo de moviĝebla teknologio (transporto) kaj la promociio de profesiuloj en aerspaca inĝenierado, aŭtomobila, kaj ĉiuj komercaj industrioj specialiĝantaj pri la konstruado de veturiloj.
Ĝi estas fonto de teknikaj informoj kaj kompetenteco uzita en la dezajno, fabrikado, prizorgado kaj operacio de veturiloj por uzo surtere aŭ maro, en la aero, aŭ en la ekstertero kaj kosmo.
La ĉefa celo de la societo estas la evoluado de normoj por ĉiuj specoj de veturiloj, inkluzive de aŭtoj, kamionoj, ŝipoj, aviadiloj, ktp. Ĉiuj, kiuj interesiĝas pri homaj faktoroj kaj ergonomiaj normoj, povas esti membro de ĉi tiu organizaĵo. Ĝia sidejo situas en Warrendale, en Pensilvanio, Usono.
Hodiaŭ, la komunumo konsistas el pli ol 121,000 homoj - inĝenieroj, manaĝeroj, instruistoj kaj studentoj el pli ol 97 landoj [1].
La komuna esplorprogramo antaŭenigas projektojn kiuj profitigas la aŭtindustrion entute. Multaj renkontiĝoj kaj ekspozicioj disponigas tutmondajn ŝancojn kaj informojn por la SAE- reto. SAE ankaŭ ofertas plenan serion de profesiaj evoluaj agadoj kiel seminarioj, teknikaj laborrenkontiĝoj kaj e- lernado [2].
Historio[redakti | redakti fonton]
La firmao estis fondita en 1905 kiel la Societo de Aŭto-Inĝenieroj. Ĝi estis origine favora al kreado de normoj en la aŭtindustrio kaj antaŭenigado de la interŝanĝo de ideoj kaj scio. La SAE havis 30 fondmembrojn, inkluzive de Andrew L. Riker kiel la unua prezidanto kaj Henry Ford kiel vicprezidanto. En 1916 ĝi havis 1 800 membrojn kaj vastigis sian agadkampon por inkluzivi ĉiujn formojn de transporto. La SAE evoluigas aŭtomobilajn kaj aviadajn normojn. Tial, la nomo poste estis ŝanĝita.
Post Dua Mondmilito, la SAE komencis kunlabori kun aliaj normigado- kaj transportaj organizaĵoj tutmonde. Filioj ankaŭ estis fonditaj en multaj kontinentoj [3].
Establitaj normoj inkluzivas la klasojn de viskozeco de SAE por oleo de motoro, la potenco de SAE kaj la normigo de la numero de identigo de la veturilo. Krome, multaj normoj por elektronikaj kontrolaparatoj, kiel komunikadprotokoloj kaj interfacoj, estis difinitaj, ekzemple SAE J1939 aŭ SAE J1979.
Normoj[redakti | redakti fonton]
SAE establis kelkajn normojn uzitajn en la aŭtindustrio kaj multaj aliaj.
Aŭtomobilaj normoj[redakti | redakti fonton]
Por aŭtomobilaj normoj estas la normoj plej konataj al la usona konsumanto, kaj inkluzivas:
- mezuro de aŭtoforto en ĉevalforto ( SAE Net Horsepower ), kiu estis sekvita en Usono ekde la 1970-aj jaroj,
- normoj de klasifiko de motoroj,
- ilaj mezuradoj,
- Ĉiuj modernaj veturiloj estas ekipitaj per la diagnoza sistemo konata kiel On-Board Diagnostics II (OBDII). Se ĝi misfunkcias, la kontrolmotora lumo ŝaltas por atentigi la ŝoforon kontroli la DTC-kodojn ( Diagnostic Trouble Codes ):
Aerospacaj Normoj[redakti | redakti fonton]
Aerospace Standards (AS), Aerospaces Recommended Practices (ARP) kaj Aerospace Information Reports (AERO), estas gvidlinioj por la dezajno kaj fabrikado de aviadiloj kaj elektronikaj aviadilsistemoj:
- Aerospace Standards (AS) konsistas el misiloj, la korpo de la aviadilo, lanĉaj raketoj, akcelilo, helico kaj akcesoraĵo.
- Aerospaces Recommended Practices (ARP) estas rekomendoj por praktika inĝenieristiko
- Aerospace Information Reports (AERO) enhavas datenojn de la bazo de praktika inĝenieristiko
La Aerospacaj Normoj (AS) estas la plej konata el la Societo de Aŭtomobilaj Inĝenieroj kaj inkluzivas la ARP4754 kiu kombinas procezojn kaj atestadon de aviadilsistemoj
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Post, Robert C.. (2005) The SAE Story: One Hundred Years of Mobility. San Diego, California: Tehbai Books. ISBN 0-7680-1489-1. Arkivigite je 2009-11-08 per la retarkivo Wayback Machine
- ↑ Garche, J.. (2017) Lead-Acid Batteries for Future Automobiles. Elsevier Science. ISBN 978-0-444-63703-1.
- ↑ Hillstrom, Kevin. (2006) The industrial revolution in America: automobiles. Oxford: ABC-CLIO, p. [htt://archive.org/details/industrialrevolu00hill/e/n49 33]–36. ISBN 1-85109-749-X.