Zetea

Zetea
	Komunuma sidejo
komunumo en Rumanio
Lando	Rumanio
Distrikto	distrikto Harghita
Alinome	Zetelaka (hungare)
Iama hungara departemento	Udvarhely
Situo	46° 23′ N, 25° 22′ O (mapo)46.387525.365277777778Koordinatoj: 46° 23′ N, 25° 22′ O (mapo)
Zetea (Rumanio)
Alto super maro	528 m
Poŝtkodo	537360
	Loĝantaro
– komunumo	5.753 (2002)
– vilaĝo	4.473 (2002)
Kodo laŭ SIRUTA	86375
	v • d • r

Zetea [zetja] (hungare: Zetelaka) estas komunumo en Rumanio nordoriente de Odorheiu Secuiesc. Administre apartenas al ĝi: Desag, Izvoare, Poiana Târnavei, Șicasău, Sub Cetate.

Loĝantaro[redakti | redakti fonton]

4 742 hungaroj en 1910, 5 979 en 1992, 5 753 en 2002 (en la komunumo; 4 473 en la vilaĝo mem).

Historio[redakti | redakti fonton]

En 1333 sub la nomo Zokaloka ĝi estis ekleziejo. Ĝis 1919 kaj inter 1940 kaj 1944 ĝi apartenis al Hungario, al Udvarhely. El ĝia teritorio sendependiĝis Sub Cetate, sur kies areo konstruiĝis valoferma kaj akvorezeveja digo sur la rivero Târnava Mare inter 1976 kaj 1992. Ĝia katolika preĝejo konstruiĝis inter 1912 kaj 1914 sur la loko de la malnova preĝejo. Oni aperigas monatan gazeton titolitan Zetelaki közéleti lap (Publikviva gazeto de Zetea).

Fonto[redakti | redakti fonton]

Magyar nagylexikon, 1–18, 1993–2004, Budapest.

Ĝemelkomunumo[redakti | redakti fonton]

Kismányok, Hungario

Gravaj personoj[redakti | redakti fonton]

Arthur Bálint (n. 1970): filmreĝisoro, kameristo
Gergely Lőrinc Bíró (11-a de marto 1880 - ?) OFM misiisto
Lajos Bíró (8-a de februaro 1877 – Odorheiu Secuiesc, 16-a de julio 1967): publicisto, studverkisto.
Fortunát Domokos Boros, Pater d-ro (3-a de junio 1895 – Capul Midia (prizono), 16-a de marto 1953}: franciskano, teologo, historiisto, eklezia verkisto.
Izabella Boros: belartistino Portfolio.
István Valér Boros (18-a de aŭgusto 1918 – Târgu Mureș, 22-a de marto 1984): franciskano, orgenisto.
Mária Botházi (n. Odorheiu Secuiesc, 2-a de decembro 1977): ĵurnalistino, universitata instruistino ^[1]
Ferenc Deák, lokhistoriisto, turisma gvidlibroverkisto
Ferenc Máthé, P. Benvenut (7-a de marto 1894 – Estelnic, 2-a de marto 1970): eklezia verkisto, redaktoro.
Mór Levente Mezei P. (21-a de decembro 1914 – Făgăraș, 11-a de februaro 1993): franciskano, eklezia verkisto, vortarverkisto.
Károly Hajdó (n. 25-a de julio 1936): muzikinstruisto, kapelestro
Lajos Hugó Márton (n. 3-a de oktobro 1913): romkatolika pastro, kanoniko.
János Márton (4-a de junio 1921 – Cluj-Napoca, 31-a de majo 1998): aktoro, juristo, dramverkisto.
Lajos Kozma (24-a de decembro 1925): aktoro.
Csilla Sándor (n. 29-a de decembro 1971): eldonejredaktistino, ĉefredaktorino de la revuo Csodaceruza Arkivigite je 2010-02-15 per la retarkivo Wayback Machine en Budapeŝto, Hungario.
Árpád Sándor (n. Odorheiu Secuiesc, 16-a de majo 1978): operkantisto (baritono).
József Sándor (P. Vitális) (25-a de marto 1884 – Dej, 14-a de januaro 1954): franciskano, ordenestro de la franciskanularo en Transilvanio.
Márton Sándor Krizosztom (8-a de januaro 1899 - Târgu Mureș, 11-a de novembro 1958): parokestro
Gergely Sebestyén (Zetelaka, 3-a de oktobro 1803 – Borszék, 19-a de aŭgusto 1868): prijura fakverkisto.
Bálint Szabó (n. 14-a de decembro 1928): kuracisto
Dömjén Lajos Szabó P. (4-a de majo 1901 - Căpleni 5-a de februaro 1998) franciskano, romkatolika eklezia verkisto[1]

György Szabó Pius P. vitéz zetelaki (15-a de aprilo 1885 – Máriabesenyő, ? 1943): franciskano, teologo, eklezihistoriisto.
Tímea Tamás, originala nomo Mária Vofkori (n. 8-a de septembro 1962): poetino, verkistino, historiistino.
Endre András Tornay (n. 21-a de julio 1949 – Kőszeg, 7-a de aprilo 2008): skulptisto laŭreato de Munkácsy-premio (1990) (ekde 1976 en Kőszeg, Hungario)^[2].
Albert Török Domaszcén (27-a de januaro 1757 – Koloĵvaro, 25-an de julio 1824), provinciestro, pastro, religioratoro, minorita monaho, profesoro de filozofio kaj teologio, studinspektoro de liceo arkiepiskopa de Eger, lernejestro de gimnazio de Miskolc.[2]