Siria katolika eklezio
| Siria katolika eklezio | ||
|---|---|---|
.jpg)
| ||
| Preĝejo de la siria eklezio de Damasko. | ||
| Geografiaj lokoj | Egiptio, Irako, Israelo, Jordanio, Kuvajto, Libano, Palestino, Sirio, Sudano, Sud-Sudano, Turkio, Kanado, Usono kaj Venezuelo | |
| Fondinto | Ignaco Andreo I Akhidjan | |
| Nombro de membroj | 100.000 | |
Siria katolika eklezio estas unu el la orientaj katolikaj eklezioj. Ĝi apartenas al antioĥia tradicio kaj uzas okcidentsirian riton. Ekde 2009 la Patriarko estas Ignaco Jozefo la 3-a Junan.
Historio[redakti | redakti fonton]
En la ferrara-florenca koncilio estis subskribita unuiĝo inter siria ortodoksa eklezio kaj Romo.[1] Sed ĝi ne sukcesis. En Otomana Imperio katolikoj estis persekutataj. Post 1782 ĉiam ekzistis siriaj katolikaj patriarkoj. Nur en 1829 la turka registaro rekonis sirian katolikan eklezion.[2]
Sidejo de la patriarko estis ŝangita kelkfoje. En 1831 li havis sidejon en Halepo, en 1850 la patriarkato movis al Mardin.[3] Nun la antioĥia patriarko havas sidejon en Libano.
Preĝejoj[redakti | redakti fonton]
Referencoj[redakti | redakti fonton]
Fontoj[redakti | redakti fonton]
- Farrugia, Edward G.: Encyklopedický slovník křesťanského Východu. Olomouc : nakladatelství Centra Aletti Refugium Velehrad-Roma s.r.o., 2010. 1040 p. ISBN 978-80-7412-019-0