Kabineto Rákosi
| Kabineto Rákosi | ||
|---|---|---|
| registaro de Hungario • kabineto | ||
| Jurisdikcio | Hungario | |
| Lando | Hungario | |
| Dum | 14-a de aŭgusto 1952 - 4-a de julio 1953 | |
| Antaŭulo | Kabineto Dobi | |
| Sekvanto | Unua Kabineto Imre Nagy | |
Kabineto Rákosi estis kulmino de la hungara stalinisma diktaturo. Ĝi gvidis la landon en la jaroj 1952 kaj 1953 dum 325 tagoj. Tiam 26 ministerioj funkciis (rekordo en Hungario) kaj resume 33 ministeroj laboris.
Historio[redakti | redakti fonton]
Mátyás Rákosi, kiu estis en la pli frua Kabineto Dobi la unusola vicĉefministro, simple donis ŝtatan postenon al István Dobi, poste li deklaris sin prezidanto de ministera konsilio (komprenu ĉefministro). Samtempe Rákosi estis partiestro. Dum dominado de Rákosi 300 000 homoj estis deportitaj, multaj estis kondamnitaj je morto aŭ longa prizono. Oficiale Rákosi havis la nomojn „saĝa estro de nia popolo” kaj „plej bona adepto de Stalino”. Post morto de Stalino Rákosi estis invitita al Moskvo, kie oni akre kritikis lin, eĉ li devis transdoni la kabineton al Imre Nagy (politikisto).
Listo de membroj[redakti | redakti fonton]
- Mátyás Rákosi – prezidanto de ministera konsilio
- Ernő Gerő – vicĉefministro duonjaron, poste ankaŭ kune kun Árpád Házi, István Hidas, Károly Kiss (ministro), Imre Nagy
- Árpád Házi – ministro pri enlandaj aferoj, poste József Györe
- Károly Kiss - ministro pri eksteraj aferoj, poste Erik Molnár
- András Hegedüs - ministro pri arbaroj kaj ŝtataj bienoj
- István Kossa – ministro pri maŝinindustrio
- Sándor Czottner – ministro pri minejoj kaj energioj
- Imre Nagy - ministro pri nutrokolekto, poste József Tisza
- József Bognár - ministro pri enlanda komerco
- Anna Ratkó – ministro pri sano; poste Sándor Zsoldos
- Iván Altomáré - ministro pri nutroindustrio
- Lajos Szíjártó - ministro pri konstruo
- Antal Apró – ministro pri konstrumaterio
- Tibor Erdey-Grúz – ministro pri alteduko
- Ferenc Erdei – ministro pri agrikulturo
- János Szabó – ministro pri loka industrio
- Mihály Farkas - ministro pri defendo
- Erik Molnár - ministro pri justico, poste Gyula Décsi, fine Béla Kovács (ministo)
- Mihály Zsofinyecz – ministro pri metalurgio
- István Kossa - ministro pri metalurgio kaj maŝinindustrio
- Árpád Kiss (ministro) – ministro pri malpeza industrio
- Mihály Zsofinyecz – ministro pri mezindustrio
- Lajos Bebrits - ministro pri transporto
- József Darvas – ministro pri publikeduko
- András Szobek - ministro pri ekstera komerco
- József Révai – ministro pri popoleduko
- Károly Olt - ministro pri financo
- Antal Katona - ministro pri poŝto
- Gergely Szabó - ministro pri kemio