Kabineto Dobi
| Kabineto Dobi | ||
|---|---|---|
| registaro de Hungario | ||
| Jurisdikcio | Hungario | |
| Lando | Hungario | |
| Dum | 10-a de decembro 1948 - 14-a de aŭgusto 1952 | |
| Antaŭulo | Kabineto Dinnyés | |
| Sekvanto | Kabineto Rákosi | |
Kabineto Dobi estis tiu registaro, kiam plene firmiĝis la stalinisma diktaturo en Hungario. Ĝi kreiĝis post pro skandalo de Kabineto Dinnyés. Ĝi gvidis la landon inter 1948 kaj 1952 pli ol 3 jarojn.
Historio[redakti | redakti fonton]
István Dobi origine apartenis al Etbienula Partio, tamen li estis tiu politikisto, kiu plene kunlaboris kun la komunistoj. Post la debuto estis arestita primaso József Mindszenty. Oni taksas ĝin starto de la stalinisma diktaturo. En la frua 1949 en la fabrikoj komenciĝis "laborokonkurso", tio estis trudo al laboristoj labori pli. En majo baloto okazis, kie Patriota Popolfronto (=masko de komunistoj) akiris 96%, do finiĝis la koalicia kabineto. Post monatoj oni kreis stalinisman konstitucion. Tiutempe nigraj aŭtoj dumnokte kolektis tiujn, kiuj ne akceptis la novan sistemon. Eĉ László Rajk estis arestita. En provinco oni kreis sistemon de kolĥozoj. Fine Dobi ricevis alian ŝtatan postenon, la nova ĉefministro estis Mátyás Rákosi.
Listo de membroj[redakti | redakti fonton]
- István Dobi – ĉefministro malpli, ol jaron, poste denove li, sed kiel prezidanto de ministera konsilio
- Mátyás Rákosi – senpostena ministro kaj vicĉefministro (komunisto), poste same kiel vicprezidanto de ministera konsilio
- Ferenc Erdei – vicĉefministro
- Ernő Gerő – vicĉefministro
- János Kádár – ministro pri enlandaj aferoj; poste Sándor Zöld; fine Árpád Házi
- László Rajk - ministro pri eksteraj aferoj, poste Gyula Kállai; fine Károly Kiss (ministro)
- Károly Olt – ministro pri sano; poste Anna Ratkó
- Ernő Gerő mem - ministro pri financo; poste István Kossa; fine Károly Olt mem
- Gyula Ortutay - ministro pri religio kaj eduko; poste József Darvas
- József Darvas - ministro pri konstruo kaj laboro; poste ministro pri konstruo
- László Sándor (ministro) - ministro pri konstruo; poste Lajos Szíjártó
- Antal Apró – ministro pri konstrumaterio
- István Csala – ministro pri agrikulturo; poste Ferenc Erdei
- András Hegedüs - ministro pri arbaroj
- Mihály Farkas - ministro pri defendo
- István Ries - ministro pri justico; poste Erik Molnár
- István Kossa – ministro pri industrio
- Mihály Zsofinyecz – ministro pri peza industrio
- Mihály Zsofinyecz – ministro pri fandejoj kaj maŝinindustrio; poste István Kossa
- Mihály Zsofinyecz – ministro pri mezindustrio
- Sándor Czottner – ministro pri minejoj kaj energioj
- György Marosán – ministro pri malpeza industrio; poste Árpád Kiss (ministro)
- János Szabó – ministro pri loka industrio
- Sándor Rónai - ministro pri komerco kaj kooperativoj
- Sándor Rónai - ministro pri ekstera komerco; poste Ernő Gerő; fine András Szobek
- József Bognár - ministro pri enlanda komerco
- Imre Nagy (politikisto) - ministro pri nutro
- Imre Nagy - ministro pri nutrokolekto
- Iván Altomáré - ministro pri nutroindustrio
- Ernő Gerő - ministro pri transporto; poste Lajos Bebrits
- Lajos Bebrits - ministro pri transporto kaj poŝto
- Antal Katona - ministro pri poŝto
Fontoj[redakti | redakti fonton]
- [1] hungare
- [2] hungare
- [3] Arkivigite je 2015-02-10 per la retarkivo Wayback Machine hungare